NE KADAR DUYARLIYIZ? – 5

EÐÝTÝMÝ DÜZELTMEK ÜZERÝNE

Ülkemiz þu bir ay içinde yaþanacak birkaç sýnav ile karþý karþýya ve bu sýnavlar sonuçlarýnda ülkemizin birçok umut vaad eden ve akýýllý gencinin geleceklerinin ne þekilde sonuçlanacaðýný belli edecek.Bu sonuçlar üzerine birçok genç gözyaþý dökerken bazý gençlerimizde evlerinde aileleriyle birlikte mutluluk gözyaþlarý akýtacaklardýr.Ama olan yine ülkemizdeki eðitim sisteminin aslýnda ne kadar da çok düzelmeye ihtiyacý olduðunu gösterecektir.
Bu 3 saatlik sýnavlar birçok gencin hayatýný þekillendirirken bazýlarýný da derin kederlerin içine sokacak.Bu kimilerine göre iyi bir sistem kimilerine göre de çokça gereksiz ve bozuk bir sistem.Ama ne yapalým ülkemiz bu kadar çabuk çoðalýrken ve nüfusun yoðunluðu da fazla olunca böyle ilkel sistemlere yer verilmek zorunda kalýnýyor.Bu sistem yerine Avrupa’daki gibi çocuklarýmýz ve gençlerimiz ilkokuldan liseye hatta üniversiteye kadar olan süreçte öðretmenlerimin sýký denetimiyle birlikte hangi mesleðe eðilimi fazla ise ona yönlendirilse olmaz mýydý yani?Bu kadar ilkel ve eskimiþ bir sistemle ve de bu sistemi 3 saate sýðdýrmak ne kadar doðru bunu okuyanlarýn takdirine býrakýyorum.
Gerçi ülkemizdeki eðitim sisteminin bozukluðu bir tek bu denetleme üzerine kurulu sýnavlardan da kaynaklanmýyor daha birçok sorunumuz var eðitimde.Önce eðitimimizdeki sorunlarýn köküne inerek baþlamamýz gerekir.Eðer kökten çözüm yerine baþka çözümler ararsak ve sorunlarýn kökenine inmezsek ya da inemezsek bizi daha birçok sorunlar bekliyor ve hem de bu sorunlarý çözemezsek daha birçok sorunla daha baþ baþa da kalacaðýz.Ve bu sorunlar dað gibi karþýmýzda büyüyerek yükselecek.
O yüzdendir ki eðitimi düzeltmek demek ülkemizin kalkýnmasýnda birçok yolu kýsa yoldan atlamak demektir.Eðer bizler ülkece kalkýnmayý dileyip istiyorsak öncelikle bu ülkenin gencecik ve taptaze olan beyinlerine daha da önem ve emek vermemiz gerekiyor.Bizler bu günün küçükleri yarýnýnda büyükleri olan çocuklarýmýzý es geçip gereken deðeri vermezsek daha çok yerimizde sayarýz hatta daha da geriye bile gidebiliriz.Bence tez elden gerek bu ülkeyi yöneten hükümetimiz olsun, muhalefeti ve sivil kuruluþlar olsun herkes tek elden bir birlik oluþturarak bu iþin altýndan kalkabiliriz.
Ayrýca eðitimimizdeki sorunlar dýþýnda bir de bazý dayakçý ya da cinsel istismarlýk yapan hocalarýmýza da bakmak gerekmektedir.Bu gibi davranan eðitimcilerinde en kýsa zamanda bu kurumlardan iliþiðinin kesilmesi gerekir yoksa küçücük beyinler ve gençlerimizin ruhlarýnda derin yaralar açýlacaktýr.Bu açýlan derin yaralar zamanla kapanmazsa daha açýlýp toplumu tehdit eden derin bir sorun olarak önümüze çýkacaktýr.Bu toplum yýllar boyu eðittiði üst düzey iþlerde bulunan evlatlarýyla övünüyorsa ve onlarý her daim anýmsýyorsa bu gününün gençlerine de gereken deðeri vermeli.Yoksa o çokça bahsedip bazende gülüp geçtiðimiz 3.Dünya ülkelerinden bir farkýmýz kalamayacak bu gidiþle.Bir gün gelipte belki de o gülüp geçtiklerimiz ülkelerini büyütüp, geliþtirerek bu seferde onlar bize gülecektir.Eðer böyle olmasýný istemiyorsak neden eðitimi düzeltmek ve rayýna oturtmak için bir þeyler yapmýyoruz?Neden diye bir kendimize sormamýz gerekir hem halk olarak hem de eðitim kurumlarýný yönetenler bazýnda.
Eðitim dediðimiz husus bu ülkenin ve diðer bütün ülkelerin geleceðidir.Bu iyi yönde de olabilir kötü yönde de gerçekleþebilir.Önemli olan bu yönünün her zaman ve her daim iyi ve doðru yolda olmasýný saðlamaktýr.Aksi takdirde hiçte iyi olmayan sonuçlarla karþýlaþmak zorunda kalacaðýz.Bu önemli hususta herkesin bir görevi vardýr.Bu görevler ise çocuklarýmýzýn öðrenmek için kendilerini gerektiði yerde aþýp bilgi için savaþmalarý ve kafalarýna gerekirse bilgileri kazýmalarý gerekmektedir.Eðitimcilere düþen ise çocuklarýmýza ve gençlerimize gereken deðeri vermek üzere onlara saygý ve sevgi çerçevesinde yaklaþaýp öðrencilerin bilgiyi almalarý için ne gerekiyorsa ellerinden gelenin daha da iyisini yapmalarý lazým.Ve biz topluma yani halka ise bilgiye aç olan ve bilgi için açýk olan çocuklarýmýza kötü örnek olacak davranýþlardan kaçýnmalý ve gençlerimize daha iyi bir gelecek için onlara güzel bir toplum býrakmak adýna davranmamýz gerekiyor.
Sonuçta eðitim her ülkenin hassas damarlarýndan sadece ve sadece bir tanesidir ama bu damarý iyice koruyamazsak bir gün o damar kopar diðer damarlardan ayrýlýp bir daha hiç dönmeyecekmiþcesine geriye de gelmez.Geriye gelemyen bu damar sonucunda da ülkeler bir insan gibi giderek zayýflaþýrlar ve baþkalarýna ihtiyaç duyarak baþkalarýnýn ellerinden yitip giderler.Böyle olmak istemiyorsak hemen harekete geçmekte fayda var.Zaten her meselede yerimizde sayýp bekliyorsak meseleler için kafa yoranlara ve uðraþanlara zamanla kösteklik yapmýþ olacaðýz.Ne köstek olalým ne de bu önemi derin ve çok olan hususlarda yerimizde sayalým.
Toplumlar bir zincir gibidir.Birisi bu zinciri harekete geçirip çalýþtýrýrsa elbet geriside gelecektir ve bu zincir devir daim hesabý hiç durmadan ilerleyecektir.Sonucunda ilerleyen bu zincirle birlikte herkes kalkýnacaktýr.Unutmayalým ki bir elin nesi var iki elin sesi var atasözüde bu yolda bizlere örnek olsun.Örnek olsun ki bir baþýmýza yapacaðýz iþlerde nasýl hem yavaþ ilerliyorsak hem de fazla bir þey de elde edemiyorsak.Bir olursak elbet her þeyin ve her meseleninde üstesinden geleceðiz yeter ki ayaklarýmýzý yere saðlam basalým kafalarýmýza da beynimizde saðlam tutalým gerisi sadece ve sadece teferruattýr.Nasýl ki Atatürk ülkemizin 1.Dünya Savaþý sonrasýnda o bitkin ve yitik halinde tek baþýna çýkarak Samsun’da bir ateþ yakýp sonunda da bu ülkeyi bütün halkýmýzý bir araya getirerek kurtardýysa bizlerde Türk toplumu olarak Atatürk gibi bir ateþ hatta birden fazla ateþ yakarak gerek eðitimimiz olsun gerekse de diðer meseleler olsun hepsini kökten çözebiliriz.Yeter ki Atatürk’te olan Türk kaný gibi bizlerde bulunan Türk kanýný harekete geçirmekten baþka bir þey deðildir.