Kapýsý 'Çalýnacak Þiir! '

gittin y/ar
kendi ihanetinden emin...
ölümcül bir þiir býraktýn
yaralý-bitkin..
bu rüya
bu kabus
bu ihaneti sübut tehir
yalnýzdýr yaralýdýr
kan-ter içindedir…
artýk;
'ellerin gömleðimin yakasýný kirletirken
inan tutuþurdu Kenan'
laf u gûzaftýr,
evvel zamanda yalandýr...
bilinmez, kim bilir nerededir?
boynu tutulmuþ baykuþlarýn tünediði virandýr!
yaðma[! ]lanmýþtýr
hiç bir ba/harda yaðmamaktadýr..
bu katlin maktulüdür;
ince bir sessizlikte sesi de duyulmayacak
ýslak ýslak inleyecek safir...
terkedilmiþliði farkýna varýlmayacak
vurulsa da susacak
kapýsý “çalýnacak þiir! ”
/
tomurcuklarýn patladýðý bir bahar..
bilirim, bilirsin, biliriz ki sen baharý seversin
bir gül d/alýna boynumu verecektim
nefes/siz k/alacaktým...
þimdi kekre bir ‘keþke’ye giderken kalem
yazmayacak, susacak!
nasýlsa;
ne bir gül ne de virgül kaldý anlayacak..
nasýl bölmüþse bütün keþkeleri
ardýnda kalan k/esir
lime lime küfredeceðim;
kýrýlacak,
küsecek,
alýnacak þiir!
/
katili kan tutar
þairi asýrlýk bir kin!
gözlerinin önünde öldüm
bu katlin müsebbibidir gözlerin...
nere gitsen bu menfur cinayet
gözlerinde kalacak...
hangi taþýn altýna girsen
yerin yok s/aklanacak...
nasýl yakýþýyorsa bir kumruya kibir
ibrete misal olarak
ortalýk yerde orospu gibi
salýnacak þiir!