Gün geçmiyor ki, vahþi bir virüs insanlýðý tehdit etmesin. AIDS, Kuþ gribi, kene virüsü derken þimdi de Domuz gribi (H1N1) virüsü tir tir titretiyor insanlýðý. Dünyanýn her tarafýnda yoðun saðlýk önlemleri alýnýyor, karantina tedbirleri uygulanýyor. Domuz gribi virüsünün insanlara bulaþmasýný önlemek adýna herkes seferber olmuþ durumda.

H1N1 virüsü henüz Türkiye’ye uðramadý. Ancak insanlarýmýz þu anda bile oldukça tedirgin durumda. Bu virüs ya bizim ülkemizde de bulaþýcý hastalýklara, ardýndan toplu ölümlere sebep olursa, diye korkuyoruz. Korkmakta da haklýyýz elbet. Zira Kanuni’nin de söylediði gibi, “Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi / Olmaya devlet cihanda bir nefes sýhhat gibi”

Bizi ölesiye korkutmasýna raðmen, son günlerde domuz gribi kaynaklý bir vefat olayýna rastlamýþ deðiliz ülkemizde. Bu da bizi sevindiriyor elbette. Ancak baþka bir virüs var ki, salgýn bir hastalýk gibi dolaþýyor hanelerimizi. Gün geçtikçe de dalga dalga yayýlýyor. Neredeyse, etkilemediði bir aile kalmadý ülkemizde. Her evden yürek parçalayan feryatlar yükseliyor..

Hangi eve yolumuz düþse, babasýyla ya da annesiyle tartýþan, hatta onlara saygýsýzca hakaret eden bir evlat görüyoruz. Öðretmenlerini döven çocuklarý da gördük bu ülkede, kendi evlatlarýný öldüren anne babalarý da. Arabalarýn tekerleri altýnda acýlar içinde kývranarak ezilen kedilerin ve de köpeklerin sessiz çýðlýklarýný çoðunlukla duyamadýk. Karayollarýnýn kenarlarýnda sýk sýk gördüðümüz ezilmiþ hayvan cesetleri de, az önce bahsettiðimiz dehþetli virüsün acý sonuçlarýnýn bir baþka boyutunu ortaya koyuyor..

Daha birkaç gün önce Mardin’de yaþanan katliam olayý, daha tehlikeli bir virüsün, damarlarýmýzda dolaþmaya baþladýðýný gösterdi. Aslýnda bu virüsün yüzlerce yýldýr aramýzda gezindiðini biliyorduk ama bu günkü gibi yaygýn etkilerini müþahede edememiþtik. Hz. Hamza’yý þehit eden ve sonra da tevbe edip Müslüman olan Vahþi bile, böylesine Vahþi olmamýþtý desek abartýr mýyýz bilmem?

Ruhlarý ve bedenleri öldüren bu hastalýðýn pek çok farklý isimleri olabilir. Ancak ben bu yazýmda, ilgili hastalýðý “ Yürek Gribi” adýyla tavsif etmek istiyorum. Onlarca yýldýr, çoluk çocuk demeden binlerce insaný öldüren, hayvanlarý telef eden, bitki örtüsünü yok eden, havayý, suyu, topraðý acýmasýzca zehirleyen salgýn bir grip bu “Yürek Gribi”. Bu dehþetli bulaþýcý hastalýðýn yayýlmasýndan istisnasýz hepimiz sorumluyuz. Bütün bu yaþanan kýyýmlarýn suçlarýný teröristlere, koruculara, törelere, arabalara, parfümlere, fabrikalara yükleyerek kaçamayýz sorumluluðumuzdan.

Neredeyse bir köyün yarýsýný katledecek kadar zalimleþen yüreklerin hasta olmadýðýný kimse savunamaz herhalde. Ya da annesini acýmasýzca öldüren o kýzýmýzýn ruhsal bir hastalýðýn pençesine düþmediðini de kimse iddia edemez. Veyahut da kedileri ve köpekleri düþüncesizce ezen o sürücülerimiz, bu acý olaydan sýyrýlmak için dikkatsizliklerini bahane gösteremezler..

Yüreklerimizi kontrol ettiðimizde, aslýnda hepimizin az ya da çok, “Yürek Gribi” hastalýðýna yakalandýðýmýzý görüyoruz. Hangi birimiz Televizyon ya da Ýnternet gibi, bu virüsü daha hýzlý yayan iletiþim araçlarýyla muhatap olmuyoruz ki? Kimisi vitaminli manevi gýdalar aldýðý için bu hastalýk onlara çokça da tesir etmiyor. Çünkü onlarýn yürekleri bu hastalýklara karþý dirençli. Bünyeleri bu virüsü kolayca etkisiz hale getirebiliyor. Bu hastalýðý tedavi edebilen Mevlana ve Yunus gibi hekimlerin tavsiyelerine uymayý da ihmal etmiyorlar..

Yüreklerini yeterince manevi gýdalarla doyuramayanlar, kendilerinin sadece bu dünya için yaratýldýklarýný, bundan dolayý da baþka bir âlemde hesap vermeyeceklerini düþünenler, yüce dinimizin inanç esaslarýný, anasýndan babasýndan öðrendiði þekliyle, taklidi bir biçimde kabul edenler, Ýslam’ýn sadece ve sadece biçimsel yönüne takýlýp, ahlaki boyutunu ihmal edenler, Yürek Gribi hastalýðýnýn pençesine her an düþebilirler.

Gördüðünüz gibi, domuz gribinden de dehþetli bir hastalýk dolaþýyor damarlarýmýzda.. Ýyiden iyiye temizlenmeye, yüreðimizdeki mikroplardan, virüslerden bir an önce kurtulmaya ihtiyacýmýz var. Karýncalarý dahi ezmekten çekinen bir kutlu Peygamber’in güzel ahlakýný hayatýmýza acilen sokmaya ihtiyacýmýz var. Nefsimizin her istediðini yaparak onu azdýrmak yerine, onunla mücadele ederek yücelmeye, hakiki bir insan olmaya çalýþmalýyýz. Canlý cansýz bütün varlýklarda, her an, her saniye yansýyan Allah’ýn isimlerini görebilmeyi öðrenmeliyiz mesela.

Eþimize, çocuðumuza, annemize, babamýza, öðretmenimize, arkadaþýmýza yaptýðýmýz zulümlere haklý gerekçeler bulmaya çalýþarak kendimizi rahatlatmak yerine, vicdanýmýzýn çýðlýklarýný dinlemeli, onun acýlarýna kalýcý çözümler bulabilmek için en aðýr cerrahi müdahalelere hazýr olmalýyýz. Zulümlerimizin acýlarýyla yüzleþmeli, tövbe ederek ahlakýmýzý güzelleþtirmeye çalýþmalýyýz..Yoksa bir gün gelecek, “Yürek Virüsü” bizim de ruhumuzu eline geçirecek, bizim ve sevdiklerimizin hayatlarýný adeta cehenneme dönüþtürecektir.

Vakit çok geç olmadan, gelin yüreklerimizi Yunus Emre gibi yürek hekimlerinin þifalý mýsralarýna teslim edelim. Yunus gibi gönül hekimlerinin, hekimler hekiminden öðrenip tavsiye ettikleri inanç, tefekkür ve ibadet reçetelerini sabah akþam uygulayalým. Sonsuzluðumuzu tehdit eden bu öldürücü hastalýktan kurtulmanýn baþka da yolu olmadýðýný hiçbir zaman aklýmýzdan ve yüreðimizden çýkarmayalým.

Gerek aðlat, gerek güldür,
Gerek yaþat gerek öldür,
Aþýk Yunus sana kuldur,
Kahrýnda hoþ, lutfun da hoþ