BÝLGE KÖYÜ VAHÞETÝNÝN GERÇEK SORUMLULARI KÝMLERDÝR?

Mardin, dünyada eþi az bulunur bir hoþgörü, huzur ve barýþ þehridir. Bu korkunç facia için Mardin’inin seçilmesi bir þansýzlýktýr. Mardin bunu hak etmiyor ve ayný zamanda bu olay, bölgeye karþý çok kalleþçe bir tuzaktýr.

Ýnsanlýktan nasibini almayanlar, bukalemun gibi her renge bürünüp, Kürtlerin tarihini, kültürünü, örfünü, adetini, töresini ve yöresini, “olaðanüstü hal” koþullarýnda, çok olaðanüstü çabalarla, tüm hile ve tuzaklarýyla iðdiþ edip, tüm maddi- manevi varlýklarýmýzý alt-üst ettiler.

Bölgeye düþman olanlar, Kürdün yüce seciyesini kendilerine sahiplenirken; kendi kirli ve barbar ahlakýný, sanki Kürtlerinmiþ gibi, tv haberlerinde yarattýklarý “þok” haberlerle; %99 bölgemizle ilgisi olmayan uydurma senaryolarda, iþledikleri hayali “töre” konularýyla, hem kitlelerin bilincini bulandýrýp, hem de bu yoldan kazandýklarý haram paralarla köþe oluyorlar. Tahribatlarý bilinçli ve þovencedir. Ýþte bu egemen zihniyetin eseri olan Mardin’inin, Mazýdaðý (Þemrex) ilçesine baðlý, (Kürtçe adý Zanqýrt olan) Bilge Köyündeki vahþetinin asýl nedenini ve müsebbiplerini gizleyerek, olayý Kürt halkýna hakaret anlamýna varan “töre” , aþiretçilik vb. yalanlarda dolandýrarak, halkýmýzý aþaðýlýk kompleksiyle boðmaya ve onlarý, kendilerinden nefret ettirmek için baskýlamaya çalýþýyorlar.

Kürt bölgesinde, devlet eliyle, yaþatýlan toprak aðalýðý ve buna baðlý olarak varlýðýný sürdürebilen aþiretçilik ve (kýrýlmasýna raðmen) yer yer uç örneklerine rastladýðýmýz kimi “töre” kalýntýlarý olsa da; bu köydeki olay ve vahþi katliamýnýn asýl nedeni bunlar deðildir. Belki, bunlarmýþ gibi görünsün diye, süsleme malzemesi olarak kullanýlmak istenmektedir. Bu bilinçli bir senaryo ve kalleþçe bir oyundur. Belki olayýn müsebbipleri, bu senaryoyu bilinçli olarak, piyasaya yaymak ve halklarý bununla kandýrmak, kamuoyunu uyutmak istiyorlar.. Kanallarý için sahte Tv dizilerine yeni malzemeler çýkarýyorlar.

Bilge/Zankýrt köyünde aðalýk var mýdýr ki, töresi olsun; bir kere bu olaylarýn failleri ve kurbanlarý olan þu an ki köylüler, bölgeye koruculuðu silah zoruyla dayatan devletin, silahlý çeteleri ve bu köyü iþgal edenleridirler. Devlet, zamanýnda bunlarý da yanlarýna alarak, köyün asýl sakinlerini, koruculuðu kabul etmedikleri için, zorla köylerinden göç etmelerini saðlamýþlardýr.

Gerçekte bu köy, bitiþiðinde “Sultan Þeyhmus” adýyla bir evliya yatýrý ve ziyaretgâhý bulunan bir mesire yeri olup, Kürdü, Arabý, Çeçeni, Süryanisi bir arada piknik yaptýðý bir barýþ ortamýna sahiptir. Bölgenin en yeþillikli alanlarýndandýr. Koruculuk o mekaný da kirletmiþtir.

“Töre” ve namus diye bir uydurma bahane attýlar ortaya; kim niye attý, aslýnda bellidir, gerçekleri saptýrmak amaçlýdýr. Önceleri, öldürülenlerden bir gencin deniyor;(kim bu genç, bari bir isim de uydursalardý(!)), saldýrgan taraftaki bir kýza deniyor;(hangi kýz; ona da bir ad bulamadýlar(!)) tecavüz etmiþ de, gelin adayý kýzcaðýzý bunun bedeline istemiþlermiþ de, kavgasýný sürdürmüþlermiþ de, iþ buraya gelmiþmiþ!.. Yalan. Þimdi de “Þýh Mehmet”in hanýmýyla 2 yýl boyunca yasak aþk yaþanmýþ da (kim onunla yasak aþk yaþamýþ; bir kadýný ve kocasýný rencide ediyorsunuz da, failin adýný gizlemek mi ahlakýnýza zor geliyor(?)) ve güya bu “Þýh Mehmet” o hýrsla; “herkesi öldürün, kimse sað kalmasýn” demiþmiþ!.. Yalan. Eðer “Þýh Mehmet” bunu söylemiþse, söyleme bahanesini deðil de, asýl nedenin ne olabileceðini sorgulayarak olaya yaklaþmak gerekir. Bu yavan bir gerekçedir çünkü.

Bu olayýn, içine maydanoz olsun diye, “kýzý karþýya verdirmeme” da olsa, tecavüz de olsa, kiþisel rant da olsa, asýl nedeni baþka olmak zorundadýr; çünkü olayýn çapý ve kapsamý bu bahanelerin toplamýný aþacak ölçüde, bölge karakterine uymayan adet dýþý ve insanlýk dýþý vahþi bir politikayý barýndýrýyor.
Bu bir inkâr ve imha politikasýdýr; haklarý inkâr; varlýklarýný imha amaçlýdýr. Bu olayýn, Kürt sorununda barýþçýl giriþimlerden söz edildiði, PKK’ nin 1 Haziran’a kadar ateþ kestiði, Federal Irak Kürdistan’ýnda çok geniþ katýlýmlý ve sonuç alýcý karakter sergileyen bir “Kürt Konferansý”nýn gündeme geldiði bir döneme rast gelmesi, herkesi çok düþündürmelidir.

Burada, kadýnlar ve çocuklar, tamamen masumdurlar; ancak, öldürülen erkekler gibi, olayýn faili diye yakalananlar da masum bir geçmiþe sahip olmadýklarý ortadadýr. Bir kere hepsi koruculuðu kabul edip, köyün topraklarýna el koymuþlar ve önceki köy sakinlerini göçe zorlamýþlar; kimden destek ve güç aldýlar; kimin silahýyla bunu yapabildiler bellidir.. Niye yaptýlar bunu; “terör”e karþý gelmek ve devlete sahip çýkmak için miydi? Öyle olmadýðý açýða çýkýyor..

Diðer sebeplerden birisi, örneðin; oradan geçen petrol boru hattýný delip, petrol çalmak yasal mýdýr; devletin ekonomisini baltalamak olmuyor mu? Hem de devletin silahlarý gölgesinde!..

Edinilen bilgiye göre, vahþi katliamdaki evin sahibi eski muhtar Cemil Çelebi, 2003'te akrabalarý ile birlikte köyün hemen yakýnýndan geçen BOTAÞ'a ait Kerkük-Yumurtalýk ham petrol boru hattýný delip, sattýklarýyla kýsa sürede trilyonlara ulaþan bir servet elde ediyor. Cemil Çelebi, vahþi saldýrýda ölen Ali Çelebi ve Vahap Çelebi ile birlikte tam 2 ay boyunca boru hattýndan çaldýklarý petrolün tankerini 20 milyar liradan satmýþlar. Ham petrolü alan þebekeler, boya fabrikasý adý altýnda açýlan fabrikalarda petrolü iþleyerek akaryakýta çeviriyorlarmýþ.

Peki bu olaylar, devletin askeri birimlerinden (Jitem vb.den) gizli olmasý mümkün müdür? Köy yakýnýndaki karakolun askerleri ve bu korucular, “terörist”lere karþý sürekli keþif ve takipteyken, koca petrol borularýný gizlice delmek, köy yerinde kocaman tankerlerle motor gürültüsüyle taþýmak ve ancak, zorunlu olarak asfalt yolun üzerindeki karakolun önünden geçirmek mümkünken, petrolü satmaya götürmek nasýl açýklanacaktýr? Köylüleri kendi aralarýndaki bir rant ile mi; yoksa iþin arkasýnda olasý daha geniþ çaplý baþka bir neden ile mi? Bölgede yine kaos yaratmak gibi..

Vahþetin failleri içinde adý geçen M. Sait Çelebi, bu kaçakçýlýktan Cemil Çelebi’den daha çok para kazanmak istemiþti, deniliyor. Koruculuk yapan M. Sait Çelebi, köyün JÝTEM ile irtibatlý tek “derin” korucusu olarak biliniyormuþ. Tehdit ve þantajla kaçakçýlýða ortak olan Çelebi'nin JÝTEM'deki dostlarý sayesinde kaçakçýlýðýn kendi leyhinde devam etmesini saðladýðý iddia ediliyor.

Ýddiaya göre, bir gün bu köyde ortaya çýkan rantýn paylaþýmý konusunda tartýþma çýkmýþ ve Cemil Çelebi, köyde 1 gecede 350 milyar lira daðýtmýþ, deniyor. Mardin'de 500'er milyara 3 minibüs hattý alan Cemil Çelebi'nin toplam servetinin 3 trilyona ulaþtýðý da iddia ediliyor. Rant bu kadar büyüktür. Bu konuda, araþtýrma ve inceleme yapýlýyor mu bilmiyoruz; ancak bütün bunlar, bizleri, olayýn asýl nedenlerine de götürebilir..

Kaçakçýlýk nasýl ortaya çýkýyor; 2003 yýlýda M. Sait Çelebi, Cemil Çelebi ile rant paylaþýmýnda sorun yaþamýþ ve M. Sait Çelebi, bir gece kaçakçýlýðýn yapýldýðý noktaya sabotaj düzenleyerek, orayý yakýyor. Yangýn nedeniyle olaya müdahale eden yetkililer, ancak o zaman petrol kaçýrýldýðýný tespit edebiliyorlar. Yani deþifre oluyor… Yapýlan operasyonda, adý geçen 4 kiþi ile birlikte Vahap Çelebi de gözaltýna alýnýrken bir astsubay ve bir yüzbaþý da açýða alýnýyor. Ancak, her zaman ki gibi, yeterli delil olmadýðýndan kaçakçýlýk sanýklarý yalnýzca iki ay hapis yattýktan sonra tahliye edilmiþler o zaman.

Bu köydeki korucular, bu vb. rant olayýnda sadece figüran olabilirler; böyle olaylar çaplarýný aþar..
Töre ise, bir baþka gülünç bahanedir. Töre, olduðu yerlerde, kýz ve oðlan hedef alýnýr; eðer aileler de karþýlýklý çatýþmak zorunda kalýrlarsa, kesinlikle ( töre kurbaný kýz hariç) hiçbir kadýn ve çocuklar hedef alýnmaz..

Genellikle sevgilisine kaçan Kýz ve yasak aþk yaþayan kadýn dýþýndaki tüm kadýnlar, (aþiret kültürü geriliðine raðmen) namus ve kutsal sayýlýr aþiret töresine göre.

Örneðin, iki aþiret silahlý çatýþmada, birbirlerinden adam öldürdükleri sýralarda bile, iki tarafýn kadýnlarý, eþlerine gýda vb. yardým götürebiliyorlar ve deðil onlara dokunmak, onlara laf atmak bile her aþiret için onursuzluktur ve söz konusu o aþireti küçük düþürmek sayýlýr.

Ya da iki büyük aþiretin kanlý kavgasý arasýnda, barýþ için, daha büyük aþiretlerin ileri gelenleri araya girip çözemediði bir durumda, bir tarafýn sadece bir kadýný, ortaya çýkýp, “kofi”sini (baþlýðýný veya baþ örtüsünü) çatýþan iki aþiret liderinin arasýnda yere atarsa iþ biter, çatýþma son bulurdu. Çünkü, o saatten sonra çatýþmayý sürdürmek o kadýnýn þahsýnda “namus”u ayaklar altýna almak olur ki, bu da aþiret kültüründe, o aþireti dýþlayýcý rezil bir sona götürür...

Diðer bir örnekte, aþiretin öldürmek istediði bir erkek, þayet karýsýnýn arkasýna saklanýr ve ona sýðýnýrsa, öldürülmekten kurtulur. “Töre” denecekse iþte Kürt töresi budur .. Yoksa böyle katliamlar töreye girmez, giremez.. Kürt töresi, Türk TV kanallarýnýn uydurma dizilerinde olduðu gibi deðildir; o uydurma senaryolarý yazanlar kendileri uydurup kendileri oynuyorlar; halklarýn duygularýný sömürüp günü kurtarmaya çabalýyorlar; gerçi bunun da artýk cýlký çýktý. Kimi diziler, Kürt bölgesinde ya çekim yapamýyor veya çekilince de film setinde saldýrýya uðruyorlar; çünkü yöre halký, onlarýn senaryolarýný kendilerine hakaret sayýyorlar…

Peki ayný köyde yaþayýp akraba olan bu insanlardan nasýl böyle canavar figüranlar çýktý, çýkabiliyor?!..

Ýþte bunun sosyolojik ve psikolojik nedenlerinin köklerine inmek lazýmdýr. Burada gerçek bilim adamlarýna büyük iþler düþüyor. Yerinde, onurlu bir araþtýrma yapýp, doðrularý halka açýklamalýdýrlar.

Her þey, devletin Kürt sorununa bakýþýnda ve icraattaki politikalarýnda saklýdýr. Cumhuriyetin baþýndan beri, demokratik olmayan bu devlet, Kürtlerin tarihine, kültürüne, diline, “inkârcý ve imhacý” yaklaþmýþtýr. Ýlkokuldan baþlayarak, okullarda, yurtlarda ve kýþlada Kürtçe konuþmak Kürtlere yasak edilmiþtir. Kürtlerden bahsetmek, Kürdüm demek tabu olarak görülmüþ; kurala uymayanlar, baskýlara, iþkencelere, hapislere maruz býrakýlmýþtýr. Bu bir halkýn, tarihine, kültürüne, kiþiliðine karþý bir devlet terörü deðil de neydi? Þimdi, daha yeni kimi gerçeklerin farkýna varanlar oluyor; ancak bazýlarý da bu gerçekler, onlarý yanýltsýn diye, çözüm yoluna da takos koymaya çalýþýyorlar.. Ergenekon davasýnda görüldüðü gibi..

PKK’nin silahlý mücadelesi baþlayýnca, önlem olarak baþvurulan ”Koruculuk” sistemini yerleþtirmek ve yaygýnlaþtýrmak için, köylerde yaþanmadýk baský ve zulüm býrakýlmadý. Köyler yakýldý, yýktýrýldý; Köylülere dipçik zoruyla baskýlar yapýldý. Köylüler, ya topraklarýný, hayvanlarýný, evlerini býrakýp göç edecekler; ki bu durumda mallarý, mülkleri, davarlarý, ekinleri diðer (belki hasým) köylerden olan korucular tarafýndan ordu gözetiminde talan edilirdi veya kendi halkýna karþý, kendileri de korucu olurlardý. Bir çýkmazla karþý karþýya býrakýlýyorlardý.

Silahý alanlar, pkk’den çok diðer köylerdeki kendilerine katýlmayan halka baský yapmayý görev saydýlar.. Diðer köydekilerin birçoðu da ya akrabalarý veya önceden dostluklarý olan tanýdýklar olurdu. Bu durumda, tanýdýklarýna silah doðrultmak zorunda býrakýlan korucunun psikolojisi nasýl olabilir?. Ýðdiþ edilen bir kiþilik ile iç bunalýmlar yaþamazlar mý? Münferit olsa da, kimi köylerde, timler, korucularý nöbete yollayýp, kendi evlerinde namuslarýna, kýzlarýna da el atmýþlarmýþ; evlendirmelerine karar verilmiþ kimi kýzlarýn, intihara baþvurmalarýnýn gerisinde böyle düþürülmüþ nedenler de az deðildir, denildiðine göre..

Yani korucular, kendi halkýna karþý eline devletin silahýný almasý yetmemiþ gibi, gidip kendi köylülerine baskýlar yapýyor; o yetmiyor akrabalarýný dahi kendileri gibi korucu olmaya zorluyorlar..

Neden; çünkü Kürt halký, koruculuðu kendisine karþý bir ihanet öngörüyor, onlara “cahþ/hain” dedikleri için; koruculuða mecbur býrakýlan korucular da, bu yolda yalnýz kalmasýn (onlarý aþaðýlayacak kimse kalmasýn) diye kendi yakýn akrabalarýný dahi bu iþe zorluyorlardý. Bunu yaparken de zaman içinde hiçbir insani kural tanýmýyorlardý, her türlü kötülüðe baþvuruyorlar... Askerin yanýnda, sözüm ona “terörist” gizleyebilir bahanesiyle bütün bodur ormanlarý bile yaktýlar.. Baþkalarýnýn kýzlarýna, mallarýna, göz dikerken sýra kendi namuslarýna gelince, susacak kadar kiþilikleri sarsýldý, davacý bile olamýyorlardý.. Koruculuk kalksa bile, onlarýn hepsi belli bir süre terapiden geçmesi gerekir.

Dönüþü olmayan bir yolda, imhacý bir canavara dönüþtüler kimi korucular... Nitekim bu olayda da, eski muhtarýn silahýný býrakýp ticarete atýlmaya karar verdiði de söyleniyormuþ iddialar arasýnda.. Geride kalacak olan korucularýn ve Jitem’ in olasý kirli sýrlarýna sahip olunca, imha edilmelerine karar verilmiþ de olabilir. Zaten saldýrganlar, çoluk çocuk herkesin öldürülmesinin gerekçesinde, olayý PKK’ nin üzerine atýp konuyu saptýrmak istemelerinin asýl nedeni, eski muhtar tarafýnýn koruculuk silahýný býrakmak istemeleri de pek ala olabilir… Karakol beþ dakikalýk mesafedeyken ve silah sesleri orada duyulabiliyorken; üstelik olayýn mahiyeti karakola anýnda haber verilmiþken, yanlarýnda nöbet tutan o köyden bir korucunun ikazýna raðmen neden askerler müdahale etmediler ve ancak iki saat sonra olay yerine gidebildiler?!.. Zaten köydeki tüm silahla tarama olayý da on beþ dakikalýk bir süre içinde son bulmuþtu. Karakolu töhmet altýnda býrakmak istemiyorum ; ama acaba herkesin öldürülmesi ve geride kimsenin sað býrakýlmamasý mý beklenilmiþti?! Umarým sorgularda karakol aklanýr veya onlarý yanýltan varsa o da ortaya çýkarýlýr...

Soruþturmada örfü adeti, töreyi, kiþisel rant vb. dýþarýya karþý göstermelik olan saptýrma bahaneleri bir yana býrakalým da; belki bunlardan da hareketle çok yönlü sorgulamalarla, olayýn asýl nedenlerine ulaþmak gerekir.. Çünkü, bu olayda, eðer geride tanýk kalmayýp olay PKK’ in üzerinde kalsaydý, nasýl bir toplumsal kaos geliþecekti ve nasýl bir askeri infial yaratýlacaktý, bunu görüp, iyi düþünüp, deðerlendirerek, doðru gerekçeleri bulmak için bu olay çok yönlü sorgulanmalýdýr..

Bilinmelidir ki, Kürt halký böyle bir “töre”yi üstlenmiyor; bunu kimler uyduruyorlarsa bu “töre”nin uygulayýcýlarý da onlardýr..

Lanet olsun ve nefretle kýnýyorum!.