ben, olmayan bacaklarýmla gelemiyorum hiç bir yere
ve gidemiyorum hiç bir kimseden, var olan yüreðimden
tüm durak ve terminalleri yok edip
içimde bir yerde biletsiz durmak istiyorum
öylece yalýn ayak
ve süslü kelimelerden uzak
kimseyi yalamasýn,
kimse üzerine alýnmasýn
senli, benli, onlu ya da þeyli cümlelerden pay çýkartmasýn kimse
ben dahi oradaki haliyle "ben" deðilken
siz kimsiniz ki!

***

bir tuhaf yer.
bu kadýn beni bir tuhaf yere çekiyor
kýzýn babasýna, babasýnýn içine.
aðlýyor sanki ve istiyor, "özlediðini"
defalarca baþýmý duvarýna çarpar gibi yaslýyorum zihnimin omuzlarýna.
her yer katilin parmak izi
koparttýðýn yerlerimi avuçluyorum, kýrmýzýyým
akan kanlarým dýþardan görünmüyor
akmadýðýný düþünüyorsan içime bakabilme cesaretini göstermelisin...

bir huzursuzluk halindeyim
tekrar ne gelebilirim, ne de gidecek bir yerim var
dedim ya!!!

ayak üzeri duracaðým yaþama
en olursuz yerinden parmak uçlarýmda yükselip alçalýp,
baðlanacaðým hayata
ayak üzeri olacak selamlarým
ayak üzeri olacak en içten seviþmelerim
dudaklarým olmayacak mesela, artýk kimselere sebepli sebepsiz büktüðüm,
þarkýlar mýrýldandýðým, yanaðýna dokunduðum.
içten öptüðüm adamlar, miþli geçmiþ zamanlarda rivayetini aramadalar þimdilerd.

ben -e cek -a cak eklerini kullanmadan bir þurup içtim dün gece.
iþtah açýcý.
caným aðrýdý, ellerim buruldu,
çamaþýr ipine aþklarýmý astým, mandalý yere düþtü
en sevdiðim þeyi sokaða attým, kediler bayram etti.
siyahýn üzerine beyaz giydim, karanlýkta üþüdüm
çýplak bir yerde postalla geziyorum, ayaðýma çelme takýldý,
yere düþürüldü gölgem, çýlgýn gibi aðladým.
oysa o kadar caný yanmamalýydý dedim
aklýný bana mý çarptýrmýþýtýn? anlayamadým!...

bir kadýn söylüyor
bir kadýn içindeki bir þeye aðlýyor
bir kadýn...
yalýn ayak artýk...
gelecekle ilgili tek bir harf etmeden tüketiyor soluðu
bir diðerinden vazgeçerek elindekilere 'tercih' diyerek yaþamaya devam ediyor...
kadýnýn aklý artýk baðlý
elleri yok!
on!suz luðu gibi...