düþünmeye doyumsuzum.
yeter! diyorum kendime.
birilerinin söylemi
bana yet mi yor.
arsýzým
ar
us yok
namussuzum
bacak aram ortada ve seviyorum bunu sere serpe düþünmeyi
lakin çok yoruldum
parmaklarým kesildi
kanadý
bileklerim acýdý
akýl suyumdan etim kabardý.

dik olsun istiyorum kemirdiðim, eksiltmeye çalýþtýðým fikirler
dik olmalý ki!
her harfin üzerine bastýðýmda en derine tek hamlede
bat malý
acý mý?
anlamýþ eksiltmiþ olmamýn zevki mi?
anlayamamalý...
bu ten
bu et
düþünmekten kasýklarým çatladý
doðum sancýsý her bir aþk.

erkeklerimi seviyorum...
kalanlarýmý da
yitirdiklerimi de
emzirdiklerimi de
ben doðurdum her birini tek tek
en baþtan
ilk adýmda "merhabalý" altý harflik bir kelimeden "aþk yarattým"
aþk yaratana kadar
zihnimi
zihnini
dölledim
ulu orta seviþtim hep
kimse kýzmadý.
azdýk
o da ulu orta oldu
utanmadým hiç ben ki!
kaçanlar unutanlardý tadýmýzý...

zihnim parmaklarýmý yordu yine ahhh

eee peki...
sorun ?
jinekolojik deðil,
psikolojik de deðil,
aþk abi
aþksal
sal..

kendimden korkuyorum.