Çok deðil kýsa bir süre önce yoktun,sen ve ben birbirimizden habersiz yaþadýðýmýzý sanýyorduk.Önceleri misafirdin kalbimde sonra içten içe konakladýn.Yeni bir aþkýn ilk tomurcuðu filizlendi zamanla.
Bulutlardan düþen yaðmur damlalarý gibi çöreklendin içime,seni sevdim.Ve þimdi mutluluklara tomurcuk açýyor kalbim.Her seni düþünüþümde daha bir güzelleþiyor hayat...Rüzgar uzaklardan getiriyor kokunu odama.Saçlarýnýn kokusu,yaðmur sonrasý toprak kokusu kadar hoþ fakat tarifi mümkün olmayacak kadar özel. Sen nefesimin mutluluða dönüþen suretisin.Yokluðunda hayalin yanýmda,gölgen hep benimle beraber…
Ve gülüþün þekli yüreðimi eriten gamzelerinle bütünleþiyor.O an gamzelerine gömülmek istiyorum.Bilemezsin ben sensiz her gün,her an ölüyorum…
Þimdilerde içimdeki tüm umut kýrýntýlarýný senin küçücük bir tebessümüne yüklüyorum.Seni sevmek nefes almak kadar ihtiyacým,her nefeste seni daha çok seviyorum.Önceleri tek bendim.Þimdi kýrýk iki parçaya ayrýlmýþ bir kitabeyim;ki bir parçam sensin.Ýkimizi birleþtirmeden alýn yazýmýzdan bir mana çýkarmak imkansýz…Sen veya ben yok,artýk bir bütünüz,biz olduk.
Bütün bulutlara sana dair sevdamý yükledim,üzerine saðanak saðanak yaðsýn diye.Bütün rüzgarlar aþkýmýzý taþýyor.Yarýnlara dair tüm umutlarýmý senin gamzelerine gömdüm,her gülüþünde ortaya çýksýn diye…
Ve yýllar sonra seni yeni gördüm.Geçmiþte ki yokluðuna isyaným,þimdi varlýðýnla sevince dönüþüyor.Kurduðum cümleler ismini haykýrýyor.Rüyalarýmýn baþrolünde sen.Karanlýk gecelerime inat aydýnlatýyorsun dünyamý.En deðerli varlýðým sensin,dünyanýn en zengini benim.
Artýk aynalarda yarýnlara umutla bakabiliyorum.Buz tutmuþ kalbim sýcaklýðýnla yumuþarken,ben senle yeni bir sevdaya gebeyim…Sevgimi anlatmaktan acizim,kalemim sayfalara izah edemiyor bendeki senlik duygularý.Ne demeliyim ki sana, seni hangi kelime anlatabilir, hangi kalýba sýðabilirsin ki? Tuttum yüreðime oturttum seni, katýþýksýz bir sevdayla sevdim. Her bir þeyi aldým ayaklarýmýn altýna, baþýmýn üzerinde tahtýn var senin.
Neden gözlerim bunca yýl gereksiz þeyleri görmüþ, yüreðim onca yýl sensiz kalmýþ? Dünya boþuna dönmüþ, baharda çiçekler sebepsiz açmýþ, kýr çiçekleri açmadan solmuþ. Meðer benim senden önceki hayatým bir masalmýþ.
Her þeyi unutmalý, her bir þeyi… Tüm kapýlarý açmalý sana,.Tutmalý ellerinden,yürümeli yarýnlara…Dudaðýna bir buse kondurmalý,kýskandýrmalý can taþýyan bütün varlýklarý.Mesela bir tarih yazmalý,adýný “sen” koymalý...Leyla-mecnun kýskanmalý sevdamýzý.Aþkýmýz destan olmalý,milletler sahiplenmeli,eþi benzeri olmayan bir birliktelik olmalý.Taç mahal bile sönük kalmalý içimizde kurduðumuz sevgi yapýtýndan.
Ayýn Hilal’e dönüþtüðü bir akþam, ayný noktaya bakmalýyýz. Hilal yýldýzýyla bütünleþmeli. Gökyüzündeki mahyalarda “seviyoruz” yazmalý. Bir ressam “sevmek” adlý bir tablo çizmeli, bu tablo sen olmalýsýn. Bir ceylan özgürlüðe koþmalý. Bülbüller sana dair þarkýlar söylemeli. Gözlerin güneþin ýþýklarýný sönük býrakýrken, kirpik oklarýn yüreðimi kanatmalý.
Sevdam!
Sana nasýl anlatmalýyým sevdamý? Seninle tek vücut yaþýyorken, beni sensiz býrakma! Tüm mesafelere inat, geceleri ayný yastýða baþ koyuyor, ayný hayali yaþýyoruz. Biliyor musun az önce sana vermesi için kanatlarýna kalbimi emanet ettiðim bir güvecin uçurdum. Avuçlarýna senin için kasýlan bir yürek býrakacak. Onu koru, onu sev. Ve unutma ki o kalp onu sevdiðin sürece avuçlarýnda yaþayacak…
Sonsuzluðuma, sonsuz sevgilerle…