Mumlarýmýn yüzü küçülmüþ, ýþýksa çok fazla beynimin isyân nöbetinde!..
Seni anlatmak istiyor caným, münzeviyatýmýn en melun karanlýðýnda bile.
Bugün okumayacaðýný, okusan da tek bir kemiðinin kýpýrdamayacaðýný bile bile...
Bu ikilemi de sen yarattýn, resmini çizdim sürekli;
Bezgin omzunu, boynundan fýþkýran sesi ve þelalenmiþ çeneni...
Sýzýlý kemiklerini iteledim miladý dolmuþ sözcüklerle,
eksik bir gemi koleksiyonu içine...
Dokunamadým diye kýzma bana; eðer surlarýmý yükseltmeyip, gözüme sürme çeker gibi
çekmeseydin yaþýmý; buðulanmazdým, senin mavinde ben; bir damla...
Cinnetin dalgalanýyor, avcuna sokulmuþ bir zerdali.
Serin yorgunluðunda göðüsleri delik güvercinler, tombul...
...
Dudaðýnda bir gelincik, kuþlarýmýn ayak perdesini boyardý.
Hasta kaburgamýn iniltisini kucaklayarak, geliþini seyretmiþtim evvelce.
Biliyorsun,
Ben de biliyordum herþeyi... Kulaklarýmýzý týkadýk,
Seyyah bir þimþek rast gelir; daðlý yüzümüzün resmini çeker sandýk...
Gölgen taþýndý duvarýmdan, kýrmýzý lekeler salarak...
Onu yaratan bendim gidiþine de ben sebep oldum; ama baþka çarem yoktu.
Sað elim güneþ felci, sol elim pis kelimeler býrakýyor, sarý bir kaðýt üzerine
Titrek ve hastalýklý!..
...
Perdemde sigara yanýðý var, ay ýþýðý sýzýyor odama; bu çok fazla!..
Sessizliði dinlemek zorunda kalmak, hiç bu kadar acý vermemiþti...
Gözlerimden eksiliyor kýrýlgan siluetin, aramýzda kurduðum naylon bað; ayak parmaklarýmý kesiyor
ve týrnaklarým büyüyor, kuþkusuz gece boy salan bir çimen örtüsü gibi...
Durduramýyorum.
Puslu bir haritaya dönüyor gözlerin, okuma yazma mahrumu.
Ben bakýþlarýndan mahrum bir mülteci, sýrtýna prangalý...
Oysa biliyordum; bir devri baþlatamayacaktým,
Onca zaman çataklý bir aský zannedilmiþ teninde.
...
Duvarda asýlan duran yeni tablo;
Bir cinnet sonrasý, yan dönmüþ ve karýþmýþ renkler!..
Dairende, dikey atýlmýþ siyah fýrça lekeleri...
Fýþkýntýlý öpücüklerime boðdum, dudaðým enine kara.
Þüphedeyiz bütünüyle ve adýmýn seyrek iþlenmiþ bir sokak taþýnda;
kendine sarýlan bir kardelen...
Çiçekleri sökülmüþ bir buket getirecektin bana evvelce, bir tabut sunacaktýn.
Biliyorsun,
Ben de biliyordum herþeyi...
Metanetli bir kýr gelir, frizlenmiþ acýmýzda konaklar sandýk...
Gövdene bastýrdýn baþýmý, soyut ve sýcak nefesini üfleyerek.
Yastýða düþürdüðünde bedenimi;
Beni sadece semiz ve beyaz açkýlý bir uykunun koynuna saldýðýný sanýyordun.
Dudaðýnda gelincikler...


...