Boðaz...Yine Boðaz. Ýstanbul, onsuz Ýstanbul deðil sanki. Nereye gitsem, onu arýyor gözlerim. Týpký bir pusula gibi, yönümü onunla tayin ediyorum. Nedir onu bu kadar gözde yapan, bilemiyorum ki... Bir mavi su desem... Hayýr deðil, hiç mi mavi su görmedim ? Mavinin en koyusunda, yüzü denize dönük yaþayan biriyim. Boðaza takýlan inciler olarak adlandýrýlan köprüleri desem... Yok, o da deðil; estetik açýdan çok daha güzel köprüler var dünyanýn baþka þehirlerinde. Yoksa o, her iki yakada karþýlýklý sýralanan saraylarý, kasýrlarý, yalýlarý mý ? Dolmabahçe, Beylerbeyi, Çýraðan... Deðil, onlar da deðil galiba. Peki, öyleyse ne ? Nedir beni bu kadar ona tutkun eden ?

Tutkunluðum; onun, her iki tarafýný da dantel gibi süsleyen kýyýlarýna. O, iki ayrý kýtanýn; Asya ile Avrupa' nýn birbirine nispet edercesine kývrým kývrým kývrýlan kýyýlarýna... Tutkunluðum; o kýyýlarýn tam da ortasýndan akan, hayat dolu mavi suya. Güneþin doðduðu topraklarla güneþin battýðý topraklarý, doðunun mistisizmiyle batýnýn gerçekçiliðini buluþturan Ýstanbul Boðazý' na...

Ýstanbul; bir ayaðý Asya' da, bir ayaðý Avrupa' da, tam anlamýyla ne Asyalý ne de Avrupalý bir þehir. Ýstanbul; doðu ile batý arasýnda sýkýþmýþ, tam anlamýyla ne doðulu ne de batýlý bir þehir. Fakat Ýstanbul; farklý kültürleri, farklý oranlarda kaynaþtýran bir mozaik. Ýstanbul; gün gibi aþikar, güneþ kadar parlak. Ýstanbul gece gibi gizemli, ay kadar büyülü. Fakat Ýstanbul ne hayat kadar gerçek, ne masal kadar düþsel. Madem tam anlamýyla bunlarýn hiç biri deðil, öyleyse nedir, kimdir Ýstanbul ?

Her þey zýttýyla bilinir misali, batý; kendi gerçekçiliðini doðunun gizeminde görüyordur en iyi. Ýþte bu yüzden, batýnýn; doðunun mistisizmine büyülenmiþcesine baktýðý en yakýn penceresidir Ýstanbul. Ve zýt kutuplarýn birbirini çekmesi misali; doðunun da tüm gizeminden sýyrýlýp, batýnýn gerçekçiliðine adým attýðý en büyük kapýsýdýr Ýstanbul.

Ýstanbul bir modern zamanlar þehri. Ýçinde bulunduðu coðrafyada, tarihinin her döneminde bu özelliði ile öne çýkmýþtýr. Týpký günümüzde de Türkiye' nin en modern þehri olmasý gibi. Þimdilerde pek kullanýlmasada Ýstanbul' un adlarýndan biri de ; " Doðunun Paris' i" deðil midir zaten. Bu da gösteriyor ki ; her zaman için, modernlikte kabul edilen tek ölçüt batý. Ve bu ölçüte göre de Ýstanbul; bir kent olarak görünüþte ve nüfus olarak yaþayýþta bir Avrupa þehrinden farksýz. Ancak detaylara inildiðinde; meydanlarda, caddelerde, sokak aralarýnda Asya ' ya özgü o gizemli yüz ortaya çýkýyor. Hem öyle ki batýya özgü tüm göstergelere raðmen þehirde dominant olan unsurun doðu olduðu açýkça hissediliyor. Ýþte, tam da bu noktada çeliþkiler baþlýyor . Yine bir tekrar olacak ama; Asyalý ile Avrupalý, doðulu ile batýlý olmanýn çeliþkisi. Ve bu çeliþkide; nesnellikten uzak ortaya konan davranýþlar. Örneðin, Avrupa' ya ne kadar Avrupalý olduðunu kanýtlama adýna; Asyalý kimlikten bütün bütün uzaklaþma ya da varlýðýna bir anlam kazandýrabilme adýna , doðulu yanýný batýya tescil ettirme hezeyanlarý. Dilde, dinde , sosyal ve ekonomik yaþamda hatta hatta örf ve ananelerde batýnýn onayýný arama hezeyanlarý. Kýsacasý; batý neyi onaylarsa doðru olan odur yanýlgýsýna düþülmesi. Diðer taraftan da ; henüz tam anlamýyla özümsenemeyen batýlý kimliðin, doðuya karþý bir övünç kaynaðý olarak kullanýlmasý yanlýþýna düþmek. Ve bu yanlýþla birlikte; kültürel anlamda doðuyla baðlarýný zayýflatarak arada kalmak. Ya da doðu ile batý arasýnda büsbütün boþluða düþmek. Kendi öz deðerlerine yabancý kalmak. Ýþte Ýstanbul' un ve Ýstanbul örneðinde Türkiye' nin kendini koruyamadýðý kavram karmaþasý.

Oysa çað açýp, çað kapatan bir þehre; bir kavram karmaþasýna düþmekten çok, tüm kavramlarý özümseyerek kendini çaðýn ilerisine taþýmasý yakýþýr. Doðunun Paris' i deyimini, "Çaðýn Ýstanbul' u" na çevirmesi yakýþýr. Bir baþýna" Ýstanbul' u " ; doðunun da batýnýn da, Avrupa' nýn da Asya' nýn da örnek alacaðý "Tüm Zamanlarýn Ýstanbul' u" na çevirmesi. O, Ýstanbul' a yakýþacak en güzel deyim olan, "Tüm Zamanlarýn Ýstanbul' u" nu hayata geçirecek tek þey de ; iki ayrý Ýstanbul' un arasýndan akýp giden o mavi su. O, tutkunu olduðum güzeller güzeli Ýstanbul Boðazý.