akþam çöküyordu yüzüme
bir fýsýltýydý
gel dedin sandým
çarparak kapýlarý koþtum
ellerim atýmýn dizginlerinde sýmsýký
rüzgarý doldurdum saçlarýma
hayatý durdurdum
kapýnda aldým ikinci soluðumu
cýlýz bir ateþin baþýndaydýn
üzgün ve sinirli
görüyürdum zihninden uçuþanlarý
okudum okudum
upuzun cümlelerdi
adým geçmiyordu hiçbirinde
okudum okudum
geçmiyordu iþte
döndürdüm atýmý
gözyaþlarým saçlaýrmda doludizgin
kaskatý uzandým topraða
gece uzadý uzadý
kurguladýðým milyonlarca diyalog
toz olup daðýldý
güneþin ilk ýþýklarýyla kapadým gözlerimi
açtým yine akþam
yine bir fýsýltý
gel dedin sandým
acý bir gülümsemeyle doðruldum