Yola çýktýðýmda güneþ istanbul'a doðru batmaya baþlamýþtý.
Bolu daðýnýn meþhur sis bulutu akþam üstü olduðundan olsa gerek
daha da belirgindi. Yavaþ yavaþ aþaðýya doðru inerken sanki güneþten önce
istanbul'a varacaðýmý hissediyodum. Hayatýmýn en iyi yazýlarýný, otobüsün
bir o yana bir bu yana sallanmasýndan dolayý en rezalet harflerle kaðýda
dökmeye çalýþýyordum. Sað tarafýmda bir kaç kasaba vardý. Ve kasabalarýn
önlerinde bizim gibi otlamaktan baþka hiç bir iþe yaramayan kendi halinde
bir kaç inek. Yol kenarýnda taze fýndýk satan ve yaþlarý yediyi geçmeyecek
bir kaç ufaklýðýda göz ardý etmiyorum tabii. Onlarda inekler gibi kendi
hallerinde. Tek farklarý bir iþe yaramalarý.

.................

Kafamý kaldýrdýðýmda artýk Bolu daðýnýn en son virajýný dönüyorduk.
Güneþ þimdi biraz daha aþaðýda ve kýzýl bir vaziyette sýrýtýyordu.
Artýk Ýstanbul yoluna girmiþtik. Hayli genç olan þöförümüz bir taraftan
iþtahla sigarasýný içine çekiyor diðer taraftan da koca otobüsü zapt
ediyordu. Birden aklýma þu geldi. Hani haber bültenlerinde "Bilmem nerden
bilmem nereye giden otobüs kaza yaptý. Ve yola saçýlan eþyalarýn arasýndan,
yolculardan birisinin yazdýðý þu dizeler bulundu" diye bazen söylenir ya.
Bir an sanki kaza yapacaðýmýzý ve benim deminden beri saçmaladýðým bir kaç
kendini bilmez cümlenin birilerinin kulaðýna gideceðini düþledim.

Neyse........

Ýki þeritli yolun birisi kapatýlmýþ. Sabah gidiþ olarak kullandýðýmýz yolu
þimdi de geliþ olarak kullanýyoruz. Yine eziyet yine e-zi-yet.
Güneþin iki üç buluta yansýyan kýrmýzýlýðý dýþýnda kendinden eser bile kalmadý.

Ýstanbul 186 Km...

Yavaþ yavaþ Ýstanbul'a doðru ilerliyoruz. Saat henüz 20:17.
Otobüsteki bir kaç kiþi çoktan uyuklamaya baþlamýþtý bile. Ben ise sabahýn
köründe uyanmýþ olamama raðmen hala cin gibiydim. Ve uyuyan bir cin olmaya da
hiç niyetim yoktu.

Ýstanbul 178 Km...

Küçük bir mýsýr tarlasýnýn yanýnda geçp gittik. Artýk evleri yolun sol
tarafýnda görmeye baþlamýþtým. Çoðu kerpiten yapýlma dik çatýlý müstakil
evcikler.

........

Arka sol lastiði patlamýþ bir yolcu otobüsünün yanýnda geçip gitik.
Hehh, Aksilik iþte.


........


Yolun iki tarafýna serpiþtirilmiþ evlerin ýþýklarý yanmaya baþlamýþtý. Hava iyice karardýðýndan
bende tepemdeki lambanýn düðmesine bastým. Artýk kaðýdý daha iyi seçebiliyordum. Servis saati
olmamasýna raðmen bir kahve istedim. Ve saðolsun görevli arkadaþ hemen getirdi. Þimdi bir
taraftan kahvemi yudumlarken bir taraftan düþünüyorum. Kafam o kadar karýþýk ki düþündüðüm
þeyi yarýda býrakýp baþka bir þeyleri düþünmeye baþlýyorum. Ama tabii onlarýda yarým
býrakýyorum. Az önce, nefes alýþýmla bir þey içiþimin eðer kontrol edemeyeceksem ayný anda
olmayacaðýný kahvemin genizime gitmeye çalýþmasýyla öðrendim.

.........

Havada yine sadece bir yýldýz var.

.........

Sapanca gölünün yanýndan geçiyoruz.

.........


Ýstanbul 113 Km...

.........

Bindiðim otobüs 06 plaka. Ama Ýstanbul'a gidiyoruz. Biliyorum. "SAÇMALIYORUM"

.........

Artýk yolda aðaçlar ve elektrik direklerinden baþka bir þey yok.

.........


Ýstanbul 94 Km...

.........


Hiç sevmediðim Ýzmit'e girmek üzereyiz. Her yaný zehirli sarmaþýklar gibi sarmýþ fabrikalarýn,
ve bunlarýn arasýnda tutnmaya çalýþan ev bozuntularýnýn arasýndan geçiyoruz. Tepenin her bir
yanýna hesapsýzca yerleþtirilmiþ bir yýðýn gündüzkondu. Hepsinin yüzleri deðiþik yerlere
bakýyor. Ve hepsinde deðiþik renk ýþýklar yanýyor. Yeþil, sarý ve beyaz...

.........

Tünelden geçiyoruz... Bir daha...


.........

Þimdi de kahve servisi baþladý. Yüzsüzlük yapýp bir kahve de þimdi aldým.


Ýstanbul 74 Km...


.........


Fabrika ve ev keþmekeþinin yanýna birde yol kenarýnda lüks arabalarla ölüm pazarlýðý yapan
hayat kadýnlarý eklendi. REZALET... REZALET...

.........

Bu arada kahvenin yanýnda verilen çikolatalý bisküviyide mideme indirdim.

.........

Artýk yolda duraklayarak ilerlemeye baþladýk. Demek ki Ýstanbul'a fazla birþey kalmamýþ.


Ýstanbul 51 Km...

.........


Hayatýmda yaþamak isteyeceðim en son yer olan Dilovasý'ndan geçip Gebze'ye doðru burnumuzu
soktuk.

.........

Uykum hala yok.

.........

Ýstanbul 29 Km...

.........

Ýstanbul Ýl sýnýrý...

.........

Ölümle pazarlýk burada da var. Bu kez..............

.........

22:37 Ýstanbul'a hoþ bulduk........

.........

22:45 Harem'deyiz... Denizde kocaman bir ro-ro var.

.........

23:05 Boðaz köprüsündeyiz.

.........

23:25 Artýk ayaklarýmý yere basabiliyorum.

.........

00:00 Eve dönmek güzel...