Düþtü canlar,
Yine…
Gitti
Kuzular,
Yaþanmamýþlýklarla,
Yitti gitti
Memetler
Anasýna sarýlamadan,
Dizinde yatamadan,
Sevgilinin…
Bakmadan son bir kez
Çocukluðunun geçtiði evin
Duvarlarýna…
Sýradan hayatlara,
Çoluk çocuða,
Karýþamadan…
Ýstemeden
Bilmeden
Baþka bir yaþamý,
Farklýlýðý seçti
Genç canlar,
Toprak oldu,
Taþ oldu,
Odalara acýlar doldu,
Yine…

Geri kalmýþlýðýn
Hain tuzaklarýnda
Gittiler…
Düþtü canlar
Kýzýl topraða
Kan oldu,
Toz duman oldu,
Parça parça
Gitti Memetler yine…
Gönüller daðlandý,
Gözler de bitmez kederle…

Odalarda toplandý;
Analar, babalar,
Bacýlar, kardeþler,
Sevgililer…
Aðýt oldu,
Destan oldu,
Gençlere dar oldu
Dünya…
Toprak oldu,
Su oldu,
Akýp gitti hayatlar,
Bu kaçýncý oda?
Acý dolu kýrkýncý oda,
Feryada, aðýda
Mekan olan dar oda…
Doldu,
Taþtý yürekler,
Çýðlýk oldu,
Sel oldu…

Farklýlýðý seçmeyen,
Kaynaþ olmayan,
Benden,
Bizden diye
Ayrýþan
Çoðalamayan
Toplumun evlatlarý
Yiter de
Dururken
Daðda, ovada, ýrmakta..
Ansýzýn koptu,
Bir fýrtýna,
Kan oldu aktý…
Can oldu esti…

Kýzýldý
Yeþildi
Derken
Çok olamayanlar,
Topraðý gördü gözler
Kan kýrmýzý…
Anlamadýlar kýzýlý, moru…
Kan oldu,
Toz oldu,
Duman oldu,
Parça parça
Gitti Memetler
Çok olamayanlara
Kýzýlcýk þerbeti,
Zehir zýkkým,
Azla düzen kuranlara
Düðün bayram oldu…

Ozanýn dediðini
Dinlemeyen,
Baðlanamayanlar,
Sazda sözde,
Özde,
Bir olamayanlarýn
Bedelini
Ödedi yine
Memetler…

Yürekler
Darmadaðýn,
Akranlar geride,
Anýlar topraða
Saçýlmýþ,
Bu kaçýncý acýdýr?
Bu kaçýncý yangýndýr?
Dertli gönül
Yine
Yanýlmadý
Uzakta yas var derken
Geldi sardý matem
Köyü, kasabayý, þehri
Gökyüzü tanýk,
Toprak mekan oldu
Kýzýl kýyamet
Kan revan
Geride kalmanýn,
Rengi oldu,
Yazgýsý oldu…