Aþkta bugün yoktur sevgili… dün vardýr… yarýn vardýr… aþkta dün vardýr… dün yaþananlar… eski sevgililer… eski yanmýþlýklar ve yanýlmýþlýklar… her insanýn aklýnda, gönlünde geçmiþinde sakladýðý ve yaþattýðý eski bir aþký vardýr ve hep onun hatýralarý besler insaný… o günler düþünüldükçe derin bir iç çekilir… hayýflanýlýr bazen… kýzýlýr, kýrgýnlýklar, kavgalar ve ayrýlýþlar hatýrlanýr… ne günlerdi be diyerek dizler dövülür… keþkeyle baþlanan cümleler kurulur… ve geçmiþte, geçmiþ aþklarda ve onlarýn izleriyle aþk dünde yaþanmaya devam eder… aþkta bir de yarýn vardýr… yeni bir aþk aranýr yarýnlarda… insanýn dizlerinin baðýný çözdüren, içini kýpýr kýpýr oynatan ve çocuklar gibi zýplatacak cinsten bir aþk… o yarýn gelecektir ve gelmesinin hayalleri kurulur… gözler dalar uzak bir noktaya özellikle de varsa hoþlanýlan birisi, gözlerine dalýnýr, saçlarý düþünülür, elleri tutulur, kýrlarda bayýrlarda sahillerde el ele göz göze gezilir tozulur hele bir de öpülürse aþkýnýn dudaklarý senden kralý yoktur o dakikalarda… aþkta hep yarýnlara ait hayaller kurulur planlar yapýlýr… aþkta bugün yoktur… dün yaþanan aþklar hatýrlanýr, yarýn yaþanacak aþklar beklenir, özlem duyulur… ama aþkta bugün yoktur… hangimiz yada hangilerimiz bugün aþký yaþýyor ve aþkýnýn yanýnda? Kaç kiþi aþkýnýn koynunda uykusuz bir gece sabahladý? Kaç kiþi aþkýnýn ellerini tutup saatlerce gözlerinin içine bakabildi? Kaç kiþi aþkýnýn her türlü nazýna, bin bir çeþit çilesine, üstüne bir de hayatýn cilvesine dayanabildi? Kaç kiþi bulduðu aþký bir ömür sürdürebildi? Kaç kiþi aþkýný mutlu bir hayata döndürebildi? Kaç mecnun, kaç kerem, kaç ferhat aþkýna kavuþtu? Aþkta bugün yoktur sevgili… aþkta çekilen acýlar vardýr geçmiþte… aþkta kurulan hayaller vardýr gelecek için… ama aþkta bugün yoktur sevgili… aþkta bugün yoktur…