Örümcek aðýna takýlmýþ bir böceðin çaresizliðini bilir misin sen… yada kor bir alevin arasýnda kalmýþ bir akrebin… yuvasý daðýlmýþ bir kuþun feryadýný duydun mu hiç… öksüz kalmýþ bir yavrunun süt dolu ana kucaðýný özleyiþini… suya hasret kalmýþ topraklarýn yaðmuru bekleyiþlerini… karanlýk gecelerin sabaha olan tutkusunu… mecnunun yanmýþlýðýný, keremin sabrýný, ferhatýn haykýrýþýný bilir misin?… kardelenlerin güneþe olan aþkýný peki… ay vurduðunda masmavi sularýn üzerine nasýl parladýðýný… ben bilirim bunlarýn hepsini… hepsini yaþadým… yaþattýn bana… aða takýlmýþ bir böcek gibiydim hayatýn içinde kurtulamadýn… sana koþamadým, gelemedim bir türlü… nasýl çaresiz kaldýðýný bir akrebin sen öðrettin bana… yorgun akþamlarda yoksun diye yanýmda bir alev basardý yüreðimi, çýkamazdým sýyrýlamazdým içinden… yuvasý daðýlmýþ kuþlar gibi feryad ettim çok zaman, senin olmadýðýn hiçbir ev hiçbir yuva benim olamazdý çünkü… öksüz kalan bir çocuk nasýl özlerse bir kucaðý ben de senin kucaðýný özledim hep özlemlerin en büyüðüyle… mecnun, kerem, Ferhat benden çok farklý þeyler yaþamadýlar ki… ben de kavuþamadým sana, en az onlar kadar ben de yandým, kavruldum…


Güneþe aþýk kardelenler gibiydim ben de… aþkýmýn beni öldüreceðini bile bile sevdim ben seni… týpký küçük beyaz kardelenler gibi… en iyi de yakamozlarý bilirim ay vurduðunda masmavi sulara… o sularda hep senin hayalini kurardým ben… karanlýk basmýþ derinliklerde kayboluþunu izlerdim… hepsini bilirim bunlarýn… hepsini sen öðrettin bana… bir tek, kavuþmanýn, sana doya doya sarýlabilmenin nasýl bir duygu olduðunu öðretmedin… seninle birlikte uyanýlan bir sabahýn tatlýlýðýný… bunca seneyi ve koskoca bir ömrü seninle paylaþabilmenin mutluluðunu… seni sevebilmenin ve yalnýzca ama yalnýzca sana ait olmanýn verdiði mutluluðu öðretemedin… hastalandýðýnda baþ ucunda beklemenin verdiði sýkýntýyý, üzüldüðünde, mutlu olduðunda yada aðladýðýnda yanýnda olabilmenin nasýl bir þey olduðunu, paylaþmanýn sevincini ve de hazzýný öðretmedin… sana sensiz nasýl katlanacaðýmý öðretmedin bana… sen yokken ýslandýðýnda kirpiklerim nasýl kurutacaðýmý öðretmedin bana… göðsümde nasýl uyuduðunu, uyurken yüzünün nasýl bir þekil aldýðýný, korkulu bir rüya gördüðünde bana nasýl sarýldýðýný, ne kadar daðýnýk ve derinden yattýðýný, uzun kýþ gecelerinde mutluluk sýzan bir evin içinde neler yaþanýlabileceðini öðretmedin …

Bir de sensiz nasýl yaþanýlacaðýný öðretmedin bana deniz gözlüm…