Ben seni dün sevdim sevgili
ellerinde nasýr yüzünde bir tutam gölge vardý
ne nasýrýn sertliðine baktým ne de gölgenin karanlýðýna
yine sever miydim bilmiyorum
sertliðin yüreðinde karanlýðýnsa yüzünde olduðunu
ama bil ki ben seni yarýn da seveceðim…

ben seni bugün de sevdim sevgili
daðlara boran vurdu acýsýysa ciðerime
hele o son gidiþin yok mu, iþte o
sürme çektiðin kara kaþlarýný ýslatmadan
býraktýðýn hüzün düþmüþ gözlerime bakmadan gidiþin…
ama bil ki ben seni yarýn da seveceðim…

gidiþin deðildi belki de bu kadar koyan
ne kardelenlere benzettiðin cismini
ne de baraným dediðin bedenimi yerlere atýþýn da deðildi…
seni dün sevdiðimi ve yarýnlarda da seveceðimi bile bile
yýldýzlardan ayaklarýnýn altýna atlas yapacaðýmý bile bile
en çokta mengene gibi ellerinle yüreðimi burkuþundu belki de…
ama bil ki ben seni yarýn da seveceðim…