Unuttum;
en son ne zaman bir kadýnýn
göðsünden hayat emdiðimi.
Aþk dolu bir gecenin sabahýnda
nasýl uyanýp gözlerimi kamaþtýrdýðýný.
Canhýraþ bir seviþmenin ortasýnda
avuçlarýnýn nasýl terlediðini…
esmer bir düðme gibi parlayan göðüs uçlarýnýn
bembeyaz bir tende nasýl durduðunu
unuttum…

rengini, sýcaklýðýný, kokusunu, iþvesini birde
yorgun akþamlarda bedenime can veriþini,
kývrýlýrken bir kadýnýn bedeni
nasýl kendimden geçtiðimi unuttum…

bir kadýn, bir kadýn savurduðunda saçlarýný
nasýl bir rüzgar eser, bir fýrtýna kopar içimde.
Gözlerini süzüp deðdirdiðinde bedenime
Çakmak çakmak olur tutuþur gövdem,
yanarým, bir kül olur savrulurum göklere…
bir kadýn, bedeniyle örttüðünde bedenimi
üþürüm, sarýlýr, sarmalar kaybolurum içinde…
unuttum…

bir kadýn nasýl sarýlýr bir erkeðe
uykusuz bir gecenin koynunda…
derimi yüzerken bir kadýnýn týrnaklarý
haykýrýþlarý nasýl dem tutar çarþafýn o siyah gölgesinde…
unuttum, bir kadýnýn erkeðine nasýl isterik baktýðýný,
iþveli bir kahkahanýn nasýl yýrttýðýný karanlýk bir geceyi,
unuttum…
bir kadýnýn göðsünde hayat bulup göðsünde ölebilmeyi…
unuttum…