Zamaný yýllarla tartmak
Ýþe yaramaz kimi vakit
Hatta çoðu zaman kendiyle bile..
Yaþanýr, geçer gider,
Geçmez sandýklarýn bile..

Kimbilir kaç hayallerimizi, baharýn kendini bir baþka mevsime býraktýðý gibi, bizde bir baþka mevsime erteleyeceðiz…Polenlerin olgunlaþýp hafif bir rüzgârda uçuþlarý ve çoðu zaman insana zarar veren tozlarý gibi uçup gidiyor yaþam, tükeniyor ömrümüz, bitiyoruz! Ah, zamandan nefret ediyorum öyle mi, yaþamý zamana erteleyenlerden de! Yok yok, hayat bu geçip gidiyor. Kahýr geçip gidiyor, hüzün tasalarda bitiyor iþte, belki de heyacanlarda. Kimbilir hazan mevsimine kadar daha neler yaþayacaðýz. Zaman bir soluk gibi, aydýnlýðý yakalayabilmek gayretinde, anýlarý defterlere yazma gayretinde. Ah, yaz bir dilim söz!

Yaþadýðýmýz bahar mevsimi, yerini yavaþ yavaþ sýcak günlere býrakýyor. Yemiþlerin de olgunlaþtýðý bu günlerde çoktan ýsýttý yeryüzünü güneþ. Çoktan yakmaya baþladý tenimizi.

Tanrý esirgemedi bizden yaðmurlarý, rüzgârý, çiçekleri, amber gibi kokan taze otlarý. En çokta bizi ýsýtan ve yakan güneþi. Doðayý çevreleyen gonca güzellikler, her þeye raðmen çoktan koyu bir yeþilliðe büründü. Gelecek bir baþka yeþilliklerle yanýmýzda þimdi.

Doðal güzellikleriyle binbir çeþit mevsim meyvelerinin nefis kokusu dayanýlmaz artýk. Aðýzlarý sulandýran ýzgaralarýn kokusu ise bir baþka. uykusuz gecelerin sabah keyfi dayanýlmaz. Kiraz aðaçlarýnýn dilber dudaðý görünüþünü kýskanmýþ gibi, ýhlamur aðaçlarýnýn usul usul çiçeklerini dökerek gitmeye hazýrlanmasý kederli. Karpuz ve kavunun kendilerine has kokusu ve rengiyle, yaz bizi çoktan karþýlamaya hazýr. Ýnsan oðluna tüketiciliði istila etmiþ piknik alanlarý, sahiller dolmaya baþlamýþ bile…

Sahi neler yaþadýk camlara yaðmur vuruþuyla bizleri uyandýran, içimizi kýpýr kýpýr edip haraketlendiren ve hayallerimizi henüz gerçekleþtiremeden bizi býrakýp gidecek baharda? Ýnsanoðlunu yaza hazýrlayan bu güzel mevsim ne çabuk tükendi, ne çabuk kapýlarýný kapatýp bize el salladý? Geliþini ne çabuk býraktý bir baþka duyguya? Hani nerede bize vaadettikleri baharýn? Off, yaz geldi! !

Baharla yaþanan tüm güzellikler ve zýtlarý zamanýn koynunda birer birer kayboluyor. Hatýralarda yer edinmek üzere edalý gelin gibi salýnýp gidiyor vakit. Bulunduðumuz durum ve mekânlarda zaman hiç durmayacak gene. Yaz yine kendini sorumsuzca yaþatacak. Yangýnlarla, kaçaklarla, aþýrý sýcaklarla. Hayatýn zorluklarýnda sabýr gerektiren insan iliþkileriyle ve kimbilir belkide bir kum tanesi gibi, hiç bir þey yaþatmadan býrakacak yine yerini bir baþka mevsime…

Her ne kadar þikayetçi olsakta, yaþanmýþ uzun bir günün ardýndan, yerini bize yavaþ yavaþ býrakacak güneþ batýmlarýný seyredeceðiz. Kimimiz evimizde kimimiz hayallerde…Ya da kýsa ve yorgun, kimi zaman uykusuz gecelerin ardýndan, bir ceylanýn suya iniþindeki alýmlý yürüyüþünü izler gibi, yerini yavaþ yavaþ ýsýtan ve sýcak bir aydýnlýða býrakacak güneþ doðuþlarýný izleyeceyiz. Belki bir sahilde, belki de hiç bir yer de…

Öylesine geldim iþte, geceyle gündüzün ay ve yýldýzlarýna estim. Öylesine sensedim, doðayla bizi… Yer, gök, hava, nefes ve iþte yaþam, hepisi biribirine paralel. Bir sevgi özledi kalemim. Ah, yaz* bir yudum sevgi! ! !

10/06/2009

Sevgili Özbek