Brindarým

“Brindarim” kelimesinin ne anlamaya geldiðini tüm okuyucularým bilmese de bazý okuyucularým çok iyi bilir.
Yanýlmýyorsam -ayný zamanda- Kürtçe bir (birkaç da olabilir) þarkýnýn ismi…
Lakin ben þarký isminden dolayý dile getirmedim.
“Sürü filminin fön müziði” nden dolayý hiç bahsetmek istemedim.
Ben, benden bahsetmek istiyorum.
Brindar olan benim.
Ben brindarým/biz brindariz…
Sizin de dikkatiniz çekti mi bilmiyorum ama istisnasýz en büyük edebiyatçýlar; baský altýnda yaþayan ülkelerde çýkmýþtýr.
Baský üstüne baský yapan ve tüm dünya edebiyatýna katký saðlayan Rus yazarlar baský altýnda yaþamýþlardýr.
Öyle inanýyorum ki, Türkiye’de de en büyük edebiyatçýlar Doðu’da çýkar.
Çýkmasý gerekir lakin…
Lakin Doðu’da yaþayanlarýn þansýzlýðý okur-yazar bir aileden gelmeyiþleri.
Hem okur-yazar deðiller hem de Türkçe bilmiyorlar.
Size garip gelecek ama Kürtçe de bilmiyorlar.
Örneðin ben Kürdüm ama Kürtçe bilmiyorum doðru dürüst.
Neden mi?
Annem babam beni okula verdikleri zaman Kürtçe konuþmak yasaktý.
Kürtçe konuþmak yasaktý Türkçeyi de zaten bilmiyordum.
Ben ilkokula baþladýðým zaman sýra arkadaþým bana tercümanlýk yapmýþtý.
Ve öylesine mahcup olmuþtum ki…
Potansiyel suçlu konumuna düþürülmüþtüm.
Dilini bilmediðimiz beyaz tenli kýzlara ne kadar yaranmak istedikse de yaranamadýk.
Yalnýz beyaz tenli kýzlara deðil beyaz tenli, kýzlarýn annelerine, babalarýna, amcalarýna, halalarýna, teyzelerine, yöneticilerine, yönetilenlerine yaranamadýk…
Kaldý ki Amerika’daki zenciler kadar esmer de deðildik.
Amerika zencileri kadar esmer deðildik ama bu memleketin zencileri biz esmer tenli/kara yaðýz delikanlýlardýk.
Hep dýþlanarak yaþadýk.
Vatan koruma ve kollamada en ön saflarda biz vardýk ama memleketin nimetlerinde faydalanmada hep en arka saflarda yer gösterdiler bizlere.
Hâsýlý baský altýnda yaþadýk lakin dil bilmediðimiz için kendimizi ifade edemedik.
“Dil” öðrenmiþ olsaydýk…
Dil öðrenmiþ oldaydýk kim bilir belki de dünyanýn en büyük edebiyatçýlarý bizden çýkardý.
Lakin kendimizi ifade edemediðimiz için hep brindar yaþadýk…