GECENÝN GÝZÝ
Gece uykusunun en tatlý yerinde kapý çalýndý. Yataðýndan fýrladý, kapýya koþtu. Kapýyý tam açacaðý sýrada kývýrcýk saçlarýnýn içine sýkýþtýrdýðý sigarayý eline alýp korkunç hayallerin içerisinde kup kuru kesilen dudaklarýnýn arasýna yerleþtirdi. Sonra sigarasýný ateþledi ve nasýrlý elleriyle demir kapýyý sonuna kadar araladý. Meryem, zifiri geceyi ateþ gibi aydýnlatan sigarayý bir gece lambasý gibi tasavvur etmiþçesine, saða sola dokunmadan ve kapýnýn ortasýnda heybetli bir dað gibi dikilen Mehmet’e çarpmadan içeriye sokuldu. Adamýn gözüne çarpan incecik bir kadýn bedeninden baþka bir þey deðildi. Hem yüzünü görseydi onu içeriye alýr mýydý? Meryem’i, tek göz aðrýný, karþýlýksýz sevdiði minicik sevgilisini, ruhunu, dimaðýný ele geçiren o kýzý içeriye alýr mýydý, bilmiyorum.

Kýz önde, adam arkada sessizce yatak odasýna girdiler. Karanlýk odayý aydýnlatmak istercesine birbirlerine sýkýca sarýldýlar. Dudaklarýný birbirlerinden farklý yönlere çevirip seviþmemek için insanüstü bir sabýr gösteriyorlardý. Kýz eteðinin düðmelerini hýzlý hýzlý çözüyor, adamsa “Bu kadarý yeter, tanýmadýðým bir kadýnla daha fazla ileriye gidemem” diye düþünüyordu. Kýz, adamýn kollarýndan sýyrýlýp yataða uzandý ve adamý da zoraki arkasýndan sürükledi. Tüm kadýnlýk yetilerini kullanan bu diþiye Mehmet de daha fazla dayanamadý ve ýslak bedenini kýzýn kollarý arasýna usulca býraktý. Sabaha kadar tatlýca seviþtiler.

Tan yeri aðarýrken, ikisi de beyaz çarþafýn üstünde çýrýlçýplak yatmaktaydýlar. Mehmet, gözlerini açar açmaz, melek gibi uyumakta olan bu billur kýzý gördü ve onu görür görmez yerinden fýrladý. Üvey kardeþi yatakta öylece yatýyordu ve kýzýn yanýndaki kan lekesi odaya dolan solgun güneþ huzmesinin efkarýyla yavaþ yavaþ kurumaya baþlamýþtý.