Çalan bütün kapýlarýmýn ardýndaki kiþi ayný
Sen deðilsin
Sen olmayýþýn herkesi aynýlaþtýrýyor.
Fakat bu boþ odayý tokmaklayan benim
Ýçerisi boþ mu?
Yoksa yoksun diye mi
Kimsecikler yok etrafýmda
Ben de dâhil
Saðduyumu ölgün bir sarmaþýk bürüdü
Tuhaf çýngýrak sesleri
Bir þeyler tanýmlýyor
Peltek dokunuþlarýyla
Ýhanetin bakýcýlýðýný yaptým yýllarca
Ellerimde büyüdü
Birdenbire oluþan bu yoksunluk duygusu
Hayatýn hangi erozyonunun eseri
Bir diþ izah aydýnlatýyor seni bana
Patlak florasanlarý ile
Gelmezmiþsiniz
Öyle diyorlar
Artýk gelmezsiniz deðil mi?

Ben yoksul bir izleyiciyim
Biraz yorgun, biraz dargýn
Ve o kadar yoksulum ki
Ýzlenimim bile yok
Etrafta sensizlikten kalma hayat kýrýklarý
Mankenler yozlaþmaya yüz tutmuþ
Hisleri pazarlýyor
Bedeli çoktan ödenmiþ defilelerde
Blöf kokan serzeniþler…
Riyakâr alýþ veriþler…
Ey hayat!
Neden duygularýmý baskül niyetine kullandýn?
Nihayetler geri sayýmlarýn neresinde kaldý?
Kaçtan kaça kadar, kaçar kaçar saymalýyým?
Bu kördüðümü çözebilecek bir düðüm muhakkak olmalý…
Seni bana ne getirir?
Bilmiyorum…
Þiirin bu noktasýna ne yazayým ki gelesin
Ýnan ki bilmiyorum…
O yüzden bu boþ kýsmý sana býrakýyorum




Bu boþluðu sen yaz
Seni bana getirecek kelimeleri yaz
Ve gel
Gel içimdeki boþluðu da doldur!
Gel de kendime kavuþayým
Gelmez dediler hep
Gelmezmiþsiniz…
Zaman gelmez dedi, akýl gelmez dedi,
Ay, toprak, su gelmez dedi
Bu melankolik gel-gitler arasýnda sadece sevgi inatlaþtý:
-bekle, belki gelir…
-benimle beraber bekle…
Yoksa
Sahiden de gelir misiniz?
Beklemeli miyim?

Hayat anlarla örülüdür
Her biri yol ayrýmlarýna giden yol ayrýmlarý
Bir yere gittiðin belli
Bir yolculuk var da
Gelmezsin deðil mi?
Artýk gelmezsin
Seni sevdim ya
Sana inandým ya
Sana "seviyorum" dedim ya
Artýk gelmezsin…
Gelmezsiniz…
Deðil mi?