Kadýn, yanýndaki adamla birlikte olay yerinden hýzla uzaklaþýrken yüreðinin derinliklerinde yükselen o sese kulak kesilmiþ, yakýnda evleneceði bu adamýn o talihsiz kaza nedeniyle girdiði þokun etkisinden kendisini kurtarmak için yaptýðý telkinleri artýk duymaz olmuþtu.
— Keþke o telefon kulübesine hiç girmeseydik diye sayýkladý kendi kendine.
Her þey o kadar ani geliþmiþti ki, daha ne olup bittiðini anlamaya fýrsat dahi kalmadan hayatýn baharýnda, gencecik bir sokak çocuðu arabanýn altýnda kalarak yitirmiþti yaþamýný. Üstelik kendi acelecilikleri neden olmuþtu bu drama. O vakitte telefon etme isteði de nereden gelmiþti akýllarýna! Evdekiler bu küçücük gecikmeden dolayý biraz telaþlansalar kýyamet mi kopardý sanki! Hem sonra Ekrem biraz daha kontrollü olabilse idi, o yersiz öne çýkma, kendini ispatlama çabalarý olmasa idi belki de hiç yaþanmayacaktý tüm bu olanlar. Zihnine üþüþen sorular verilebilecek cevaplarý beklemeden peþ peþe gelmeye devam ediyordu.
— Ne kadar sorumluyuz biz bu olanlardan? Sokakta kendi kaderine terk edilen bu çocuklarýn geleceði adýna toplum olarak üzerimize düþenleri yaptýk mý yeterince? Ya o ailelere ne demeli? Nasýl bir gerekçe ile çocuklarýný sokaðýn insafýna býrakabiliyor bunlar! Ahh, Ekrem, aslýnda tüm bu olup bitenler senin þu kabalýðýn ve gösteriþ meraký yüzünden geldi ya baþýmýza.. Ýyi bir eþ olabilir mi acaba senden? Kim bilir..!
Ekrem, Aysu’nu girdiði þoktan kurtarabilmek için birkaç kez telkinde bulunmayý denese de sonuç alamamýþtý bu giriþimlerinden. Sonunda onu kendi haliyle baþ baþa býrakmaya karar verdi. Hem az ileride, yolun bitimindeki köþeyi dönünce karþýlarýna bir kafeterya çýkacaktý nasýl olsa. Ýþte orada bir yandan kahvelerini yudumlar öte yandan þu evlilik tarihini belirleyerek konuþurlardý aralarýnda. Aysu da böylece kendisini bu denli meþgul eden düþünce ve karamsarlýðýndan kurtulmuþ olurdu.
Az sonra kafeteryaya varmýþlardý. Oturmak için gözlerden uzak tenha bir köþeyi seçtiler. Kadýn, içtiði kahvenin etkisi ile biraz olsun kendine gelmiþ ve þuuru açýlmýþtý. Ekrem’e dönerek;
—     Dolaylý da olsa seni þu kazadan sorumlu tutarak sanýrým haksýzlýk ettim sana. Ne yapayým! Yaratýlýþ iþte, elde deðil! Bu gibi konularda galiba aþýrý tepki veriyorum.
—     Hayýr caným, doðru olaný yaptýn sen. Yerinde kim olsa etkilenirdi yaþadýklarýndan. Önemli olan þimdi nasýl olduðun. Sen, iyisin artýk, öyle deðil mi hayatým?
—      Ýyiyim, iyiyim meraklanacak bir þey yok. Düþünüyorum da tanýþalý yalnýzca üç ay oldu ve þimdi biz evlilik tarihimizi konuþacaðýz artýk, Aman Allah’ým her þey ne kadarda hýzlý geliþti böyle!
—     Darýlýrým ama bak! Sanki endiþeli gibisin bu aþamaya gelmekten! Ama haklýsýn, genç kýz yüreði iþte, ne yaparsýn. Sýðýndýðý limandan bir türlü ayrýlmak istemeyen gemiler gibisiniz siz.
—     Seninle tanýþtýðýmýz o ilk günü hatýrlýyorum da ne kadar da tanýdýk gelmiþti yüzün bana. Sana bu denli baðlanýp kalmamda bilemiyorum etkisi var mýydý bunun?
—     Anlaþýldý, anlaþýldý. Demek yeterince güven veremedik hala sana. Unutma insan insana benzer. Hani boþ yere dememiþ atalarýmýz, insanlar çift olarak yaratýldý diye. Bana birkaç dakika izin verir misin? Sigaram kalmamýþta! Az sonra yanýnda olurum caným.
Ekrem, yerinden doðrulurken düþünceliydi. Aysu’nun söyledikleri soðuk bir duþ etkisi uyandýrmýþtý üzerinde. Evet, onunla ilgili beklentileri vardý, bu doðruydu. Fakat o bunu sezinlemiþ olamazdý. Onun için, bankada çalýþan þu þýllýða bir kucak dolusu para yedirmiþti. “ “ Ekrem Bey, tam aradýðýnýz gibi banka hesabý þiþkin, üstelik yaþlý anasýndan baþka kimsesi olmayan çekici bir müþteri geldi þubemize. Fakat anlýyorsun deðil mi?” diyerek sinsice süzülmüþtü yanýna. Kadýnýn bakýþlarýndaki açgözlülük ve acýmasýzlýk kendisinin dahi kanýný dondurmuþtu. Birkaç iþ yapmýþtý bu kadýnla birlikte. Doðrusu baþarýlýda olmuþlardý hani. Cesaretleri bu yüzden artmýþ ve avlanmayý bekleyen avcýlar gibi yattýklarý pusuda talih bu kez karþýlarýna Aysu’yu çýkarmýþtý. Onunla bankada karþýlaþtý önce. Profilden gördüðü bu yüz deki masumiyet, kirli düþüncelerinden dolayý utanç duymasýna neden olsa da çekimserliðini kýsa sürede attý üzerinden. Evet, þimdi hedefleri her ne olursa olsun Aysu idi. Ekrem bu düþünceler içinde iskemlesinden doðrulurken paltosunun cebinden düþen cüzdaný fark etmedi. Aysu, az sonra yerde duran cüzdaný görmüþtü. Eðilip onu, düþtüðü yerden aldý. Kýsa bir tereddütten sonra merakla açtý. Ýçindeki fotoðrafa baktý ve arkasýna yaslanarak düþüncelere daldý. Fotoðrafta, Ekrem’in þu bankacý kadýnla oldukça sýký fýký göründüðü kareler vardý. Evet, hatýrlamýþtý artýk Ekrem’in yüzünü. “ Tanýþmamýz bir rastlantý deðilmiþ demek ki …” þeklinde derin bir iç geçirdi kendi kendine. Ekrem’in dönüþünü beklemeden acele ile kalktý yerinden. Koþar adýmlarla hýzla uzaklaþtý kafeteryadan. Ekrem geri geldiðinde oturduklarý yerde Aysu’yu göremedi. Masaya yaklaþtýðýnda masa üzerinde duran cüzdaný ve fotoðrafý fark etti. “ her þeyi anlamýþ olmalý! ” diye mýrýldandý. Ardýndan koþarak yakalamaya karar verdi onu. Yakalayacak ve zorla senet imzalatacaktý kendisine. Madem güzellikle kendiliðinden olmuyordu bu iþ… O halde zor kullanmalýydý. Sokakta deli gibi koþuyordu artýk. Ne yaðan yaðmura ne de kendisine yadýrgayarak bakan insanlara aldýrdýðý vardý. Aysu’yu þu birkaç saat önce tinerci çocuðun kaza geçirdiði telefon kulübesinin önünde gördü. Yolun karþý tarafýna geçmeye çalýþýyordu. Az sonra enseleyeceðim seni diye haykýrdý.
Aysu arkasýndan kendisine doðru koþarak yaklaþan Ekrem’i fark etti. O da bilinçsizce korku içerisinde koþmaya baþladý. Trafik þimdi, allak bullak olmuþtu. Öfke ile baðrýþan sürücülerin küfür dolu haykýrýþlarý yankýlanmaktaydý kulaklarda. Derken, acý bir fren sesi duyuldu. Þuursuzca koþuþturan bir adamýn seyir halindeki bir arabaya çarptýðý sonra havalanarak yol kenarýndaki telefon kulübesinin oraya doðru hýzla savrulduðu görülmüþtü. Bu elbette Ekrem’den baþkasý deðildi. Ekrem, hayata gözlerini acý ile usulca yumarken, bakýþlarý son bir kez gayri ihtiyari Telefon kulübesine yönelmiþti.

Aydýn AKDENÝZ