YAÐMUR!
SEVDAM!
VE BEN!

14 þubat sevgililer günüydü…
bir bankanýn önünde buluþacaktýk onunla.
Hediyelerimizi verecek, birbirimizi kutlayacaktýk.

Olmadý…

Soðuk ve demir bir kurþun gibi tepemize düþen yaðmur damlalarý
buna izin vermedi…
yaðmurun izini býraktýðý ýslak cadde de yürümeye baþladým
ve sorgulamaya.
yaðmur muydu yoksa göz yaþýmý o gün yanaklarýmdan süzülen
kara bir buluttu, çöktü þehrin üzerine birdenbire
hep acýsýný duyduðum bir sevdaydý kime olduðunu bilmeden
ben ki hep özlemini duydum delice yaþanan bir sevdanýn
bir türlü yaþayamamanýn acýsýyla
Ey esen rüzgar, yaðan yaðmur damlalarý
siz ki her yere ayný anda düþersiniz,
siz ki yürekleri serinletirsiniz
söyleyin yarým kalmýþ sevdam nerede?
Kara bir buluttu o gün þehrin üzerinde dolaþan
Her þeyi engelleyen bir yaðmurdu baþladý birden bire
VE YAÐMUR;
sen ki bereketisin þehrin
Neydi o gün engellemek istediðin?
Siz yaðmur damlalarý neydi ýslatmak istediðiniz?
Ben mi? yoksa yarým kalmýþ sevdam mý?
Sizin yaðmurunuz çabuk bitti.
Ama benim yüreðimdeki yaðmur o günden beri dinmiyor
Kuruyan yüreðimi ýslatmaya yetmiyor
EY YAR!
Yüreðim yasak sevdana gebe olduðundan beri
Yalnýz seni düþünüyorum
Göz yaþlarýmý içime akýtýyorum
Ve diyorum her seferinde
Beni yanlýþa, beni yasaða götüren yine bendim
Acý sonu baþýndan görünen bir sevdaydý
Dayanýlmaz…
Ne yapsak dinmedi yaðmurlar ,
Çýkmadý güneþ
Ama biz yinede ümitle bekliyoruz
Bir gün yaðmurlar dinecek,
güneþ içimizi ýsýtacak,
Rüzgarlar yüreðimizi serinletecek
Ve ben o gün seni unutmuþ olacaðým diye
Adýný yarým sevda koyduðum güzel bir rüyaydý bu…