Özdemir Asaf’ýn söylediði gibi kendinden korkan kaptan göz ayýramaz limandan. Ýnsan kendini yakýndan görmek yerine uzaklardan bakar ki güzelliðini göremediðinden çirkinliðinden kaçmak ister. Baþarýsýzlýk güvensizlikten ve korkaklýktandýr. Benim yapmaya çalýþtýðým bunlarý birilerine söylemekten öte kendime öðretmektir. Baþkalarýna deðil hitaplarým kendime… Dur durak bilmeyen kaçýþlarýma ve umutsuzlukla dolu yüreðime serzeniþlerim. Bunlarý anlatýrken, kendimi sererken ortaya zararým olmuyor kimseye… Beni bana anlatmaya çalýþýrken baþkalarýna faydalý olurum belki… Belki ne demek kesinlikle faydalýyým. Kimseyle uðraþmýyorum, kendimleyim. Delilik mi çýlgýnlýk mý? Adý ne olursa olsun, yapýyorum. Açýyorum yaþam defterimi, içinde kendimi arýyorum. Yazmak ve aktarmak kalýcýlýðýma yol verir diye çözülüyor dilim. Bu iþin bana verdiði garip bir haz var. Sanki kendimi deðerli kýlýyorum yazdýkça; düþündükçe deðersizleþtirdiðim ben, satýrlarýmda kýymet buluyor. Diðer bir yararý, dünyanýn fason ve boþ iþlerinden garip zevk anlayýþýndan kopmuþ olmam. Sorgularým ve onun akabinde gelen cezalarýmla hayatý tüketiyorum.

Kötülük olmamalý, insanýn kendisiyle uðraþýp kendisiyle yüzleþmeleri… Sonucunda dersler çýkarýp, önüme notlar koyuyorum. Bak bu soruyla karþýlaþtýðýnda iþlem sýrasý bu þekilde olacak diyerekten. Aldýðým notlar yeni çözümsüzlükleri engelliyor çoðu zaman. Kendimden söz ediyorum, bundan utanç duymuyorum, duymayacaðým. Ýnsanlarýn kendinden söz etmesi kendini anlatmasý toplumlarda hoþnut karþýlanmaz biliyorum. Bu intiba yýkýlmak zorunda. Ne kadar kendimizden bahis konusu açabiliyorsak o derece yaþama yakýnýz. Aksi taktirde yaþayan ölü olarak kalýrýz. Aynen kýrýk kolun kesilip atýlmasýna benzer bu durum. Oysaki kangren yok ortada. Bu yüzleþmeler hatalarýmýzý görmemizi saðlar. Övünme bile olsa bahis konumuz içimizde kusurlarýmýzý görürüz. Býrakýnýz! Herkes yalnýzca kendinden bahsetsin. Baþkalarýný, onlarýn yer almadýðý ortamda konuþmayýz böylece.

Ýnsan kendini iyi tanýmalý ki olumlu ve olumsuz yönleriyle kendini tartýya çýkartabilmeli. Ben kendimi titizlikle deðerlendirdim mi? Öyle olsaydý avazým çýktýðý kadar baðýrýr ve kendimle övünürdüm. Bu durumda kendimi yermek durumunda deðilim. Çünkü kendini yermek aþaðýlamak mütevazilik deðil aptallýk, saflýktýr. Ne durumda olunursa olunsun insan kendini sevmeli korkularýyla yüzleþip hayatýnýn kaptaný olmayý baþararak limanlardan uzak durmalýdýr. Açýk denizlerde ufuklarý hayal etmek limanlarýn yosunlarýný saymaktan daha güzeldir.