Ýçim kanýyor saðanak halde
Görmüyorlar, görmemek için kafalarýný çeviriyorlar.
Oysa bayram koymuþlar adýmý,
Yine de aðlamalý mýyým?
....
Eteklerime kýr çiçekleri doldurup,
saçýyorum ortalýða
Gökkuþaðýndan çaldýðým telaþlý renkleri giydiriyorum
yaprak uçlarýna,
Hanýmeli, yasemin, papatya,
nergis kokularý býrakýyorum avuçlarýna.
Umut oluyorum kimisine,
kimisine bir somun ekmek,
çisil çisil beket kimisine...

Güneþ altýn saçlarýný salýp daðýtýrken cömertçe Demeter'e
Kaya diplerinden bitiriveriyorum,
Çiðdemler, anemonlar. kardelenler.
Yedi iklim, dört bucak ;sevinmedeyken doða,
Neþeli ezgiler yükseliyor su kýyýlarýndan
Þarkýlar bestelemekte özentili kurbaða...
Çocuklar pür heyecan, kýsmek kaðýtlarý
diplerinde gül fidanlarýnýn...
Her kerresinde yeni bir umut iþte MAYIS...


Ya þimdi.....
Ya þimdi nedir mayýs?....
Umut mu. renk mi, þarký mý, marþ mý?...

Söyleyin hangi bombanýn yanýnda açar ki kardelenler?
Hangi silah /silahlar sular çiçekleri...
Hangi feryat , hangi çýðlýkve yalvarýþ
durdurur nefretleri...

Söyle!
Elinde jopuyla daha da devleþen,
daha bir kendine güvenen
insanlýktan çýkmýþ adam,
uzatsam duyabilir misin kokusunu çiðdemlerin
Çocukluðunun mayýs akþamlarýnda
altýnda çay içtiðin hanýmeli kokusunu
hatýrlayabilir misin?

Sýrtýma vurduðun jopla daha mý adam oldun þimdi...
Yüzüme attýðýn tekmeyle nasýl da küçülüyorsun...
Ahhh!...
Nasýl da çaresizsin, insanlýðýn önünde...
Nasýl da zavallý...
.....
Oysa seni de sevdiðim için buradayým ben.
Sen de çocuðuna çiçeklerin kokusunu anlat diye,
Sen de insan olduðunu duyumsa diye...
Senin de farkýna varsýnlar diye...
Biz diye , buradayým...
Emek veriyoruz biz, insanýz.
Bu bayram bizim.
Bayram hakkýmýz...
.....
Bak þimdi kardelenler kanýyor
köþe baþlarýnda...
Laleler soldu meydanlarda...
Nergisler inlemekte.
Marþ söyleyen diller suskun
Neþe firari...

Çünkü artýk mayýs, ölüm...
Mayýs, kan ve gözyaþý.
Mayýs karakýþ...
Mayýs, barýþ için hiç bitmeyen
HAYKIRIÞ