Çöllerin ortasýnda yada daðlarýn zirvesinde
Pembe yaðmurlarla ýslanmak da istemiþ olabilir
Mecnun ve Ferhat.
Ruh tufanýnda çýkan her fýrtýnada
Yeþil vahalara düþmekten de kurtulamamýþtýr
Her aþýk
Muhtemelen...

Günün saatlerini, ilk bakýþa
Ýlk görüþe de çevirmek istemiþtir belki.
Belki her anýnda kum saatinin
O aný yaþamaktýr asýl hedef
Havada asýlý kalan
Kum tanesi gibi...

Dýþý beyaz, içi siyah hiçbir hayale
Teslim de etmemiþtir
Aþýk maþuðu.
Açtýðý yollarýn hiçbiri kendine ulaþmazken
Maþuða gider.

Dünya güneþe tutulurken
Ay dünyaya tutulurken
Aþýða sistemler tutulur
Arþýn arþýn dolaþýr
Sistemleri...

Kendisinin bile farkýnda deðilken
Dünya farkeder aþýðý
Dert bile zannedilebilir
Dýþarýdan bakýnca
Aþk...

Kendinden vazgeçerek
Kendini maþuðun ruhunda
Eritmeye çalýþýr aþýk.
Bir taraftan da aslýnda
Aþk, ruhlarýn olgunlaþtýðý
Bahçedir...

Maþuka ise baþlý baþýna
Pembe kar tanelerinin içinde bir kristal
Hayallerin en güzeli
En ulaþýlmazý olarak kalýr.
Dik uçurumlarýn en ucunda
En derin gönüllerin
En derininde...