Aþkýn alfabesini gözlerinde çözdüðüm yar
Yitip gitmiþliðime seni anlatan lisandýr aþk.
Ela gözlerini yazar her satýr.
ela gözlerine döner dudaklar...

Lal olmuþluðuma sürgündür bakýþlarýn
Bakma öyle derin derin
Gözlerin,zindan gecelerimde,
Asýlmaya hazýr bir intihar.

Küskünüm!
Senden sonrasý kalanlara,
Soluðumu kesen bakýþýndan,
Mahrum olduðum zamanlara...
Ellerinde büyümüþ bir terk edilmiþlik gölgesidir,
Hapsolduðum karanlýk.
Yangýnýmda karantinaya alýnmýþ,
Bir ýslak buðudur gözlerin...
Aþk senin yokluðunu kuþanmýþ,tüketirken varlýðýmý.
Yokluðun tükenmez bir zaman olur.

Gözlerinde kurduðum düþlerimdir sýzan yanaklarýna,
Aðlama.
Parmak uçlarýnla dokun yaralarýma,
Ama sýzlatma.

Seni anlatmak gerekirse lisanýma,
Sen ki geçmiþ zamanýn göðsünden içime savrulan düþ...
Rüzgarlara savrulan yaprak dökümüm.
Uykularý gözlerime haram kýlan rüya,
Dilsizliðime sürgünüm...
Olmazlýðýma ezberlettiðim lisaným.
Yokluðunda arayýþlarým,
Varlýðýnda kayboluþlarým.

Sen ki yangýným da karantinaya alýnmýþ,ela gözlüm...


Aþkýn alfabesini,gözlerinde ezberlediðim yar.
Kurduðum her cümlede kahýrlarýma damýttýðým.
Kabuk baðlayan yaralarýma dermaným.
Kayboluþuma sorduðum sonsuz hece...
Aþkýmýn gök kubbesine düþen hüzün.
Aðýtlarýmda yaktýðým,
Çýðlýklarýmda sustuðum.
Yokluðuna aþina karanlýklarda,
Ýçime düþen sýzýyý aþk saydýðým,
Varlýðýna uzanan yollarda arayýþým...

Görmezden,bilmezden gelme.
Sensin dilime doladýðým her hece.
Ela gözlerinde intihara hazýrým her gece...

Ayþe Çetiner.