TEMMUZ YAÐMURLARI

Vurgun yemiþ þafaðý, acýlarla daðlama
Geldim yolun sonuna, matem günleri yakýn
Uðurlar olsun sana, benim için aðlama
Resimler sararýnca, dönüp maziye bakýn

Ölümsüz dudaðýna, Ay’ýn ýþýðý dolsun
Hasretin gri rengi, sana gelmeden solsun

Hýrçýn denizlerdeyim, sýðýnacak liman yok
Söyle bre vefasýz, neden kýydýn canýma
Loþ uçurumlardayým, önümde çukurlar çok
Söyle bre insafsýz, niçin girdin kanýma

Falcý kadýna de ki; þimdi saçýný yolsun
Gülüm, yýktýn köprüyü, ulaþýlmaz bir yolsun

Ey! Canýmýn kýblesi, dindirmedin aðrýmý
Yüreðimi avutsan, geçmeden ömrün demi
Taþ kesildim kapýda, duymadýn ki çaðrýmý
Seni baðrýma bastým, unutmayasýn emi

Anýyla sakladýðým, sevdamýz bende kalsýn
Kuruyunca yüreðin, artýk yeþermez dalsýn

Buðday kokulu tenin, ayrýlýk mý doðurdu
Ruha çökünce hazan, zamansýz geldi güzüm
Alnýmda seher yeli, gecelerim soðurdu
Kanýyor kelimeler, kalmadý artýk sözüm

Söyleyin þimdi ona, felekten bir gün çalsýn
Sýzlayan hatýramý, üzmeden geri salsýn

Hayatýn çýkrýðýnda, bir iner bir çýkarýz
Çýrpýnmalar faydasýz, Araf’ta kaldýk gülüm
Aþka çekilen bendi, seller gibi yýkarýz
Soldu mevsimin rengi, düþlere daldýk gülüm

Söyleyin gidiyorum, arayýp beni bulsun
Solmuþ bir resmi kaldý, isterse gelip alsýn

Yalnýzlýk girdabýnda, türkülerle ýslandým
Temmuz yaðmurlarýnda, vuslatsýzým son gece
Kanayan þafaklarda, anýlarla puslandým
Tutuþtu kalbim sensiz, umut bitti dün gece

Musalla taþýndayým, ardýmdan namaz kýlsýn
Yazdýðýmý okuyup, bensiz gözünü silsin

Hüznün yangýnýnda, kanatlarým kýrýldý
Rüzgâr kýzýllýðýnda, uzaklara savruldum
Ruhumda erir güneþ, dört bir yaným sarýldý
Sordu Bedevi, dedim; hasretimle kavruldum

Kalbimin dehlizinde, esen sýcak bir yelsin
Boþluklarda kayboldum, isterse þimdi gelsin


Coþkun Mutlu / Hüznünþairi