Ay dinlemez, yýldýzlar duymaz,
Ruha uzak olan, bedene köpük olamaz.
Þu halimden neden kimse anlamaz
Gece boyu koyulaþtýðým bu duygu rengine
Hiçbir kara hiçbir siyah dayanmaz
Gün aðarýrken sýrtýmdan akan terlere
Sabýr dayanmaz; yürek dayanmaz
Gözlerin geceleri kör karanlýðým olur
Gündüzleri bakýþlarýna asýlan mahkumum
Ben dar aðaçlarýna konan kanlý kuþum
Beni tüm polisler bilir; tüm serseriler tanýr
Sokak köpeklerinin açlýðýnda yaþarým
Alýp baþýmý kaçmak isterken bakýþýna
Gözlerin hem düþman, hem karanlýðým olur.