BÝR DOSTTAN HÝKAYELER.. ...evet..ben,ailenizin vazgeçilmezi'bi dost'um.Kiminizin korkulu rüyasý..Bazen telefon,bazen de mektuplarla uyarýrým sizi..Tek amacým,sizleri bilgilendirmektir.Para flan da almam karþýlýðýnda..geçenlerde aklýma geldi..Oturdum yazmaya baþladým,bugüne kadar sizler için yaptýklarýmý..Ýlk Hüsnü Bey,geldi aklýma..Onun olayý sýradandý.Çoðunuzun yaptýðý gibi.Bir kaçamaktý belki de?..A ma ben rahatsýz oldum,hemen Jale Haným'ý uyardým.Bakalým olay nasýl geliþmiþ?..Jale Haným anlatýyor..:O günün gecesi içimde bir sýkýntý vardý.Hatta kardeþim Nurdan'ý arayýp,halini hatrýný sordum.Ýyi olduðunu söyledi de içim rahat etti.Hüsnü,traþ olup yataðýna yattý.Bana hiç dokunmadý.Hiç konuþmadan. Sadece yüzünde aptalca bir gülümsemeyle,yataða yatýp arkasýný döndü..Sabah erkenden kalktý ve kahvaltýsýný bile yapmadan,yeni aldýðý takýmlarýný giyerek evden çýktý..Beni öpmeden,düþünebiliyor musunuz?Ýçimin sýkýntýsýnýn devam ettiðini farkettim.Sonra Müjgan'ý aradým kahvaltýya çaðýrdým..Geldi.Birer kahve içip,fallara baktýktan sonra kuaföre gitmke için sözleþip ayrýldýk..Bütün eþylarýmýn ufaldýðýný görünce görünce kendime rejim için söz verdim ve eþofmanlarýmý geçirdim üzerime.Evin önündeki parka attým kendimi.Biraz koþtum ve çok yoruldum.O kadarki,ciðerlerim patlayacak sandým.Bir banka zorla oturdum.Etrafýmda olup bitenleri seyre daldým.Fazla insan yoktu.Bir iki çocuk anneleriyle gelmiþ,oyuncaklarla eðleniyordu.Keþke dedim,ben de çocuk olsaydým yeniden..Sonra gözüm,karþý banktaki gençlere takýldý.Okulu astýklarý besbelliydi.O kadar acemilerdi ki,kitaplarýný býrakmayý unutmuþlardý.Oðlan kýzý,yengeç gibi kavramýþ;kalkýp gitmesini engeller gibiydi.Kýzýn yüzü kýpkýrmýzý,delikanlýný söylediklerini dinliyordu.Biden aklýma Hüsnü'yle tanýþtýðýmýz o gün geldi.Üzerimde pembe bir elbise vardý.Saçlarým lüle lüle belime kadar iniyordu.Ýnceciktim.Bakan bir daha bakardý..Köpeðimiz Fýrfýr'ý gezdirme sýrasý bendeydi ve parka getirmiþtim.Kakasýný yapmasý için salýk býraktýðýmda doðruca Hüsnü'nün olduðu yöne gidip paçasýna iþeyi vermiþti..Hüsnü de fena delikanlý deðildi,hani.Þimdi olmayan saçlarý simsiyah ve uzundu..Kitap okuyordu sanýrým.Biraz utangaç,biraz da kýzgýn 'kim bu salak köpeðin sahibi?'diye baðýrýp ta beni rezil etmiþti..Oturduðum yerden kalkýp Fýrfýr'ýn yanýna gittim.Delikanlý'dan özür dilemeye koyuldum.Beni görünce o da az evvel sarfettiði laftan ötürü özür diledi.'Hüsnü adým Hüsnü'diye kekelemeye baþladý.Ben de kýkýrdayarak'ben de Jale..memnun oldum.isterseniz pantalonunuzu temizlettireyim'dedim.Böyle baþlamýþtý,iþte..Annesi Namigar Haným ise beni hiç sevemedi..Rahmetli ölürken bile hissettirdi.Sebebiyse,o mahallelerindeki Emine'yi almayý düþünmüþ,oðluna..Ýçim rahat,elimden geleni yaptým.yaranamadým..Allah bilsin..Beni istemeye bile gelmemiþti de görümcesini yollamýþtý..Nereden geldi,þimdi bunlar aklýma derken;eve döndüm ve Hüsnü'yü aradým.Sekreter kýz,þu an olmadýðýný ,bir notum varmý diye sordu.'Yok'dedim ve kapadým.Ýki dakika sonra Müjgan''la randevuma yetiþtim.Ayperi haným da gelmiþti,Müjgan'la..Teyzesiydi ve zengin ukalalardan dý.Bizleri pek beðenmezdi.Saçlarýmý sarýya boyatýp kestirmeye karar verdim..Müjgan da onay verdi..Aynaya bakarken ne kadar yaþlandýðýmý gözlemledim.bu hiç hoþuma gitmedi.Kuaförden çýkarken kendimi çok iyi hissediyordum.Neredeyse bir çocuðun oyuncak aldýðýnda duyduðu sevinci duymuþtum ,içimde..Bunu çevredengelen bakýþlar daha da pekiþtiriyordu..Demekki,kararým yerindeymiþ;dedim kendi kendime..Peki,niye huzursuzum hala?Dalgýn dalgýn,bunu düþünürken aniden bir butiðin önünde buluverdim kendimi..Güzel olduðu kadar ,baþtan çýkarýcý bir elbiseyle karþý karþýya kaldým.içeriye girip bedenime uygun olanýný sordum.Hemen oracýkta giyinip ,aldým ve çýktýk..Tamamdý iþte..Artýk Hüsnü ilgisiz kalamazdý,bu halime..Müjgan'ýn dediklerini duymuyordum bile...Bir ara Hülya 'dan bahsettiðini farkettim.Hülya,hem ortaokuldan beri arkadaþým hem de diþçimdi.Kocasýnýn onu aldattýðýndan,o güzel kadýna bunu nasýl yaptýðýndan bahsediyorduki;yýldýrým çarpmýþ gibi yerimde sayýverdim.Çünkü ;Hülya ve Can birbirlerini deli gibi seven iki sevgiliydiler,eþten çok..Can Hülya'sýz,Hülya can'sýzdüþünülemezdi..Ýnanmadým,inanamadým..Müjgan'a bir iþim olduðunu söyleyip,yanýndan ayrýldým.Doðruca biricik arkadaþým Hülya'nýn yanýna gittim.Gerçekten de anlatýlan doðru çýkmýþ,zavallaý kýz harap olmuþtu.Ne varki;Can onu sevdiðini hala söyleyebiliyor,ayrýlmak istemiyordu.Sadece bir anlýk çapkýnlýk,gönül eðlencesi diyerek kýzý daha da kahrediyordu.Çaresizdi,Hülya da..Çünkü seviyordu..Ama sevgi nereye kadar?Kýrýk bir onuru onarmaya yetmiyornu..Mahkemeye baþvurmayý düþündüðünü söyledi ve haklýydý da..Ben de olsam...Ben olsam ne yapardým?diye düþünmeye baþladým.Hüsnüy'le aramdaki aþk yýllar önce bitmiþti.Çocuklar da büyümüþ,okullarýna devam ediyordu.Elimde bir iþim,maddi olanaðým da yok..Hüsnü verecek ben harcayacaðým...O an Hülya'ya gýpta ettim ve kendime kýzdým..Ben olsam'býrakmazdým,býrakamazdým'dedim.Hülya da duydu dediðimi..Neden diye sordu?anlattým..Çoðu kadýnýn paylaþtýðý eziklik içindeydim.Hiç Bir þey üretmeyip,yaþayýp gitmek ne kötü..Bu yaþtan sonra da yapabileceðim iþi bulmak zor..Bana hak verdi..Ancak çabuk pes etmemem gerektiðini de söyledi.Eve geldiðimde saat epey ilerlemiþHüsnü de eve gelmiþti..Telefon çaldý ve apar topar evden çýktý.Aramýzda bir cümle dahi geçmedi,ne saçýmla ilgili ne kýyafetim..Hiç birini sormamýþtý.Bir sigare yaktýmve koltuða oturdum.Küçük oðlum Berk,arkadaþý Harun'u getirmiþti.Mutfakta birþeyler atýþtýrýyorlardý..Beni gördüklerinde oldukça þaþýrdýlar,fakat beðendiklerini söylediler..Bir saat kadar evde durduktan sonra onlar da çekip gittiler..Kapý çaldý..Baktýðýmda kimsenin olmadýðýný anladým.Yerde bir beyaz zarf duruyordu,açtým..Bana yazýlmýþ bir pusulaydý.Kýsa ve öz..'EÞÝNÝZ SÝZÝ FÝLANCA BAYANLA ALDATIYOR'BÝR DOST..O an neye uðraðýmý anlayamadým.Bu not banamýydý diye epey düþündüm.Beklediðim birþeydi ama yine de yýkýldým..Ýnsan baþýna gelmeyince bilemiyormuþ,bunu anladým.Gece yarýsýný epey geçmiþti.Kapýnýn açýldýðýný duydum,kalktým..Hüsnü gelmiþti..Ne diyecek?ne yapacaktým?..doðrumu ?diye soracakmýydým..Ya doðruysa?Kafam allak bullaktý..Ýçmiþti,kokusu iki metre öteden duyuluyordu..Bana boþ gözlerle bakýp güldü..Birþey demedi..Banyoya girip duþ aldý..Konuþsa,birþey söylese konuya girecektim..Aklýma Hülya'lar geldi.Çýktýðýnda bir an yakalayýp anlatmaya çalýþtým..O da inanamadý..neredeyse Müjgan'la ayný ayný cümleleri kullandý.Peki ,dedim..o hak etmiyor da ben hakediyor muyum?Sadece uzun uzun baktý ve 'bunu kendine sor'dedi.Ne vardý,kendime soracak..hiç bir kadýn ldatýlmayý haketmezdi.Tam yirmibeþ sene onun için elimden geleni yapmýþtým ve bana söylediði akýl almazdý..Nereden öðrendin ?dedi..BÝ DOSTTAN dedim..