Kendime özgürlük izni verdim bugün: Hata yapma, hatayla yaþama. Hayatý, hatayý dile getirme, hatadan keyif alma özgürlüðü. Hatayý baþýmdan atmak için, þimdi de bu yolu deniyorum. Acýmasýzca hatalarýmý dile getiriyorum.

Varlýðýmý, ardýndan hayatýn ve hatanýn varlýðýný kabul etmezsem, kendimi deðiþtirecek gücü harekete geçiremem. Ýþe yaradý aslýnda, bayram telefonlarýný, nerdeyse, bitirdim. Az sonra akþam yemeði için mutfaða geçeceðim, ardýndan alýþveriþi halledeceðim. Gece film eþliðinde yemek yiyeceðim ardýndan, kimbilir belki bir dosta merhaba derim.

Hatalardan ders almadan, yaþanmýyor hayat. Yaþansa da faydasý dokunmuyor. Ýçten içe, iç içe, yapayalnýz ve kalabalýklar içinde, hiçbir þey fark etmiyor. Bir yerden sonra insanlar umursamýyor, umarsýzca, umursamazca;” Benden bu kadar, ne hali varsa görsün. “diyor. Ancak gitgide içinde, sana karþý; bir þeyler ölüyor, belki de haksýzlýða uðradýðýný düþünüyor.

Geminin gitmesi için dümen, dümenin harekete geçmesi için kaptan gerekir, üçü birden, birarada, birlikte, beraberce, ayný rotada ilerlemedikçe, geminin devrilmesi an meselesidir, boþa kürek çekmek, hiç bir iþe yaramaz. Yaramazlýkla bir yere varýlmaz.

An gelir canýn yanar. An gelir sevinirsin. Yoksa bir gün canýn çýkar, onu da hissetmezsin!

Dün, bugün yarýn: Þimdiyi oluþturur. Kolay deðil; yarýný dünden önce yaþamak. Kolay deðil bugünü; yarýnýn yanýna koymak.

Güzellik ve çirkinlik iç içe, ying ve yang gibi birlikte. Sarmaþ dolaþ gezinirler, birbirlerini çelmelerler. Hangisini seçeceðin sana baðlý. Aslolan sensin, diðerleri sadece garnitür.

Akýyorum sonsuz, sossuz nehirler gibi, zamanýn içinde, biraz dün, biraz bugün, ancak yarýn; özlemimimde.

Donar bakýþým benliðim kurur, denize varmayan nehir iþte böyle olur. Nehir de benim denizde, yeryüzü de gökyüzü de, insan da benim tanrý da, kendimi nasýl görmek istersem öyle.

Týkýr, týkýr ilerliyor zaman, tut kýr, var içinde sen oyalan. Aðzýmda bir parça yemek, onu da unutmamak gerek. Puzzlle beni bekliyor içerde, sevinçliyim bu günde, para yokmuþ ne gam, saadetim asýl tehlikede. Duruldum birden bire, aðýr geldi bu söz, caným yandý iyice. Yanmalý caným, acýyý hissetmeliyim, ancak böyle harekete geçerim. Ýlerlemeden olmuyor, yerinde sayan sevilmiyor, saygý beklemek boþuna, saygý deðer çalýþmalar olmadýktan sonra.

Anlamsýz herþey, bazen; hey at: Hayat, bazen benim: Heyhat! “Ben buyum böyleyim.” demek çözüm deðil. Sevdiklerim kayýp gider elimden bir bir. Bu mu istediðin; yalnýz kalmak, saaatlerce yatmak, boþ oturmak, boþlukta dolanýp, ölüme çaðrý yollamak? Ne olacak ölünce, huzurlu mu olacaðýný sanýyorsun, bunu kimse bilmiyor, neden anlamýyorsun? Ne varsa anda var, onu bulup çýkarmak senin görevin, huzuru ancak böyle bulabilirsin.

Hep ayný lakýrdý terane, ilerlemiyorsun bile bile. Ne zaman paçan tutuþuyor kýpýrnadýyorsun, tehlike geçince sönüyorsun. Asýl tehlike içinde, neden bunu göremiyorsun? Laf ý güzaf sana göre herþey, her þey beleþ oh ne güzel yerleþ!

Acýmýyorum artýk sana, engel oluyorsun çünkü bana. Yaþamak istiyorum, var olmak, anýn içinde yaþamak, sevdiklerim gibi normal olmak. Haydi harekete geç ne duruyorsun, daha ne bekliyorsun? Gökten bir ýþýk düþmeyecek, ilahi bir güç sana ne yapman gerektiðini söylemeyecek. Beyaz atlý prens yalan kýz kurusu, kalk hayata karýþ. Aynalarý kýrmakla olmuyor, gözlerini kapatmakla gerçekler kaybolmuyor. Saðlýk bahane, diðer her þey de öyle, tek gerçek sensin, hayatýný sen belirlersin.

Madem, madenden memnun deðilsin; deðiþtir, sen bunu yapabilecek güçte birisin! Þu andan baþla deðiþime, bitmeyen Pazartesi Perþembe, ilerledikçe perþemce, seni sadece götürür geriye.

Geride mutlu deðildin hani, bu baðýmlýlýk niye pekii? Tamam, alýþkanlýk engel oluyor ve kýr artýk zincirlerini! Bedenen güçlü olmaman, ruhen de güçlü olmamaný gerektirmez ki. Dilim de tüy bitti, evinde kir! Yüzünü ekþitsen de bu gerçek, iðreniyorsun kendinden. Mehter marþý gibisin bir ileri üç geri, zaman yetmez böyle hiçbir þeye, an gelir kala kalýrsýn öyle.

Korkuyorsun þimdi yazmaya bile, harekete geçecek güç nerde sende. Hep az, hep yarým bildiklerin, tanýmlamak, tamamlamak için harekete geçmelisin. Nedir harekete geçmek, üretmek, temizlemek, bitmemiþ iþleri, birememiþ iþleri, birmemiþ iþleri, bitirmek. Liste yapmakla uðraþma boþuna, aklýna gelenden baþla, bitirdikçe ödülünü ver kendine, belki bir yerlere gelirsin böyle. Düþünmek bile istemiyorsun yapman gerekenleri, yapmadýkça içinde boðuluyor, kendini kaybediyorsun. Zorladýkça herþey, yaþamdan kaçýyor, uykuya sýðýnýyorsun. Bu bir yalan; dönemezsin ana rahmine geri, orda iþin bitti! Seninle, orda artýk iþleri bitti. Rüyalar, kabuslarla dolu da olsa, ana rahminin yedeði. Sana göre, ama olmaz artýk: Bitti! Bak kaybediyorsun herþeyi, uyanma vaktin, hala gelmedi mi? Yansýn canýn ilerle, yerinde saymakla gelemedin hiçbiryere. Çözemedin hiçbirþeyi, iþleyen demir ýþýldar, sen pas tutuyorsun git gide, gittikçe.

Bu da birþey; en azýndan, dürüstlüðü, arýyorsun, canýn yandýðýnda geri kaçýyorsun. Acýnýn içindeki güzelliði hissetmelisin, hasret sonunda biten özlem gibi, onun da mükafatý büyük. Haydi ne duruyorsun, bu gün bayram geç kalýyorsun! Barýþ artýk kendinle ve hayatýn kendisiyle, bebekliði geride býrak. Sevimlilik yeterli deðil, bazen itici de olabilir üstelik.

Senden ayrýlmalýyým þimdi, söylediklerimi iyi düþün, kazanan sen olacaksýn, yapabilirsin biliyorum. Hep yanýndayým, elini tutup, senin koçun olacaðým. Bu bir sýnav, bir yarýþ, ödülü kendine varýþ, sevdiklerinle kucaklaþýþ.

Duru