Kimi zaman bilinmez acýtýr içini bir þeyler. Ne olduðunu kendin bile bilmezsin. Akar gözünden yaþlar; zamandan mý, yaþananlardan mý, nedendir bilinmez. ..ve bu bilinmeyenlik sýkar insanýn canýný, kalbine öyle bir saplanýr ki acý, tarifsizdir!

Kimi zamanda akar yaþlar, bilirsin neden, niye diye. O zaman dersin bilmeseydim olmasaydý…

Hangisi iyidir? bilmek mi, bilmemek mi? Nedensiz mi nedeni olan, gözyaþý mý? Her ikisi de acýtýyor içini ama nedeni olan daha mý kötü? Yapmak istediklerini yapamadýðýn, sinirlendiðin üzüldüðün þeylerin üstesinden gelememen mi ya da gelebilecekken fýrsat tanýnmamasý mý ya da büyüðündür ya da küçüðündür ya da “hayat bu mu” denildiði ya da dediðin anlar…

Peki ya doðru olan ne? Ýçimden gelen yanlýþ da olsa doðru da olsa onu yapmak mý? Yoksa yanlýþsa, düþündüðüm doðrusunu söyleyenlerin dediðini yapmak gerekir mi ya da ne olursa olsun bu benim yanlýþým deyip de bildiðini yapmak mý?

Bazý þeyleri sorgulamak gerekiyor mu? Yapýlanlar var acýsýný çekip gidenler… Fakat ardýnda mirasçýlarý var! Ne yapmalý? Zamaný bekleyip gelmelerimi yoksa gelmeden bizim gitmemiz mi? Gelseler de gitseler de içimizde kalan gidenin ardýndan içimize yer edenler ne olacak? Bunu içimizde nasýl bastýracaðýz? Bastýrýrda ansýzýn tekrar yerinde kýmýldanýrsa bastýrýlmýþ duygular peki o zaman ne yapmalý?

Nedensiz dediðimiz gözyaþlarýmýzýn nedeni derinlerde sanýrým… O anda farkedemediðimiz bir yerlerde düþünmek istemediðimiz olaylarý yaþananlarý tekrar düþününce içimizi hem kýzgýnlýk hem de hüzünün var olduðu akla gelince ne yapmalý?
Kaybettiðimiz deðerlerin farkýna sonradan vardýðýmýzda çektiðimiz sonrasýnda çekindiðimiz, kendimize bile itiraf edemediðimiz duygular, içimizi ýsýtan sevginin varlýðýný kýzgýn olduðumuz anlara deðiþmeli mi?

Cevabý nedir?

Zaman zaman bilmediðimiz gözyaþlarýmýz gizli kalmýþ duygularýn açýða çýkmasý mý?

ÖZLEM ÖZKAN 24 Eylül 2009 00:36