Oðlumu sabýrla dinlemekteydim.

- Annem, bilir misin, Sims ve benzeri strateji oyunlarý vardýr internette?

-Bilmem oðul...

- Güzel ve mantýklý bir oyundur. O oyunda, bir þehir kurarsýn, insandan önce insanýn yaþamasý gereken bir yaþam destek üniteleri hazýrlarsýn. Sonra bir kadýn ve erkek yerleþtirirsin. Tanýþýrlar, severler, evlenirler, çoðalýrlar, öyle çoðalýr ki, yaþamda onlara yer kalmaz sanýrlar, savaþlar yaparlar, kaybeden ve kazananlar olur, ölümler ve doðumlar olur. Tanrý'nýn buna benzer bir þekilde bizleri kurguladýðýný düþünüyorum.

Nutkum tutulmuþtu... Oðlumun us ve ide yürütmeleri karþýsýnda dinlemeyi seçtim.

-Tek ve mükemmel olan biri kendinde olaný paylaþmak ister. Gücünü ve mükemmelliðini kanýtlamak istediði gibi üstünlüðünün de bilinmesini ister. Tabi bunun yaný sýra beðenilmek ve takdir de edilmek ister. Mesela sen, bir emeðini, bir baþarýný, güzel olaný birine sunduðun zaman, karþýlýðýnda "teþekkür" beklemez misin?

Þaþýrmýþtým. Böylesi bir ciddi konuda ahkâm kesmek çok yanlýþtý. Ne bilimsel ne dinsel yeterli deðildim. Bilgilerim okullarda verilen din ve biyoloji derslerinde öðrendiðim kadardý. Bakalým bu konuþmanýn sonu nereye varacaktý?

-Evet, oðlum beklerim. Saygý ve sevgi de beklerim, diye yanýt verdim.

-Ee, tanrý en mükemmeli yaratmýþ. Bu mükemmel olan da bir insan. Pilsiz çalýþan ve otonom hareket sinir sistemlerini döþemiþ. Düþünebilen ve iradesini kullanabilen mükemmel bir canlý deðil miyiz biz annem?

-Evet, oðul mükemmeliz.

-Bizden daha mükemmel olan melekleri de yaratmýþ, onlarý kontrol edebiliyor ve hükmediyor, onlar da Tanrý'nýn sözünden çýkmýyor. Ama insan öyle mi?

-Evet, oðul, seni anlýyorum. Peki, o internet oyunundaki gibi hâþâ düþünecek olursak, buna sen yanýt ver hadi...

-Benim anlayamadýðým þu anne...

-Nedir oðlul?

-Þimdi varsayalým ki, ben doðdum, büyüdüm, okudum, hayata atýldým, evlendim, çocuklarým oldu, kýsacasý yaþamýn içinde kaldýðým bu süreçte hep zincirleme amacýma hizmet ettim annem. Okudum, iþ sahibi olmaktý amacým. Ýþ sahibi oldum, para kazanmaktý amacým. Para karnýmý doyurmak içindi. Evlendim, çocuk sahibi olmak içindi amacým. Oysa Tanrý'nýn bütün bunlara hiç gereksinimi yok ki annem. Peki, Tanrý'nýn amacý nedir?

Sustum...

Yanýt veremedim...

Sordum:

- Kendisine itaat mi, istedi?

-Hayýr, Ona sayýlarýný sayamayacaðýmýz kadar Melekler itaat etmekte ve sürekli ibadet halindeler zaten.

Beynim uyuþmuþtu. Ýfadesiz bir tavýrla konuþtum:

-Bunun yanýtý olmalý tabi, diye fýsýldadým.

-Anne, ben buldum yanýtý. Sen istediðin kadar araþtýrmaný yap, herkese sor, sonra da gel beni ikna et. Sana söz, o zaman beþ vakit namazýmý da kýlacaðým, orucumu da tutacaðým. Yeter ki beni bu konuda ikna et.

-Oðlum, sen yanýtýný madem buldun, bunu bana da söylemelisin ki, bende bu tezine karþýlýk anti tezle sana geleyim.

-Az, önce strateji oyunlarýndaki kurguyu anlattým anne sana. Ýnsan çok geliþti... Tanrý, bizi meleklerden daha üstün kýldýðýna göre, buna karþýlýk Tanrý, bizden kendine bir þey istemekte.

-Ne gibi?

-Tanrý yalnýzlýktan sýkýldý. Ýnsaný, meleklerden üstün ve farklý yaratmasý da kendisini eleþtirilmesini istedi. Dikkat et dünyada zýtlýklarla yaþamaktayýz. Ýyi ve kötü, çirkin ve güzel, doðru ve yanlýþ, negatif ve pozitif gibi...

-Evet, bu doðru...

-Zýtlýklarla dengeler korunuyor anne...

Ona sordum:

-Sen oyunda yöneticisin ve ne bekliyorsun oyundaki insandan?

Arkama yaslanmýþ ve sorum hoþuma gitmiþti.

-Annem, ben o strateji oyununda puan kazanýyorum, eðer bir savaþ kazanýrsam, kar getiren bir iþ kurmuþ isem, verimli ve kurak olmayan bir tarlada bol ürün almýþ isem vb... kurgularýmdan puan alýyorum. Peki, Tanrý, insandan kendi için ne almak istiyor?

Söz, döndü dolaþtý yine ayný yere gelmiþti. Yüzlerce kitap okumuþ beynim ve bilgi hazinem yetersiz kalmýþtý.
2002 senesinde oðlumun sorduðu bu iki soruya bir yanýt veremedim...
Sormadýðým insan kalmamýþtý.

Birinci Soru: Ýmkânsýz olan nedir?

Ýkinci Soru: Tanrýnýn insaný yaratmaktaki amacý nedir?

Evet, bu kadar basit iki soru karþýsýnda sizin, yanýtýnýz ne olabilir?


Emine Piþiren/Edremit –Akçay/2009