UNUTMUÞUZ YAÞAMAYI

Geçiyor güzel bir gün daha
Geçiyor ama kimbilir nasýl geçiyor
Belki de unutup gidiyoruzdur çoðu þeyi
Balýklar gibi siliyoruz biten günü bir çýrpýda
Ve yeni bir güne bomboþ bir hafýza
Ve silinen hatýralarla kalkýyoruz
Kalkýyoruz da ne oluyor ki
Sadece birkaç yeni þey daha öðreniyoruz
Ama gün bittiðinde o öðrendiklerimizde
Gecenin tazeliðinde uçup gidiyor hafýzamýzdan
Belki de bu yüzden beyinlerimizin derinine kazýnan yok
Kimbilir kazýnan bir þeyler olsa da hala eskisi gibiyiz
Eðer hala her yeni güne böyle kalkmayý düþünüyorsak
Yeniden ve sýfýrdan baþlayacaksak her þeye
Daha çok sayarýz yerimizde
Daha çok kalkarýz yeni güne bomboþ hafýzayla
Belki de yeni günün baþýnda bir bakarýz
Kendi benliðimizi bile unutmuþuzdur
Ve de hayatý böyle silik yaþayýp geçerek
Hayatýn güzelliklerini yaþamadan
Göçüp gideriz bizleri bekleyen alemlere
Hafýzamýzda hiçbir þey olmadan tertemiz bir halde