“Dünyanýn gördüðü her büyük baþarý, önce bir hayaldi. En büyük çýnar bir tohumda, en büyük kuþ bir yumurtada gizliydi.”

James Allen’ýn bu sözünü her okuduðumda inancýn vazgeçilemeyecek en ulvi duygu olduðunu hatýrlarým. Hayaller ve getirdikleri veya götürdükleri…

Hep bir baþlangýcý vurgular bu cümle, yaþama atýlan ilk adýmý, hayata sunulan ilk manayý.

AÞK’ta böyle bir þeydir. Týpký görmeden inanmak, duymadan iþitmek, dokunmadan hissetmek, üzülmeden aðlamak gibi. Her þey tek bir söz ile baþlar. Sonra bir heyecan ile korku sarar etrafý, saklanmak ister beden, örtülere bürünüp sýyrýlmak ister anlamlandýramadýðý bu durumdan. Derken günler günleri kovalar çok geçmeden. Kaçmak yoktur artýk, sözlere söz eklenir, heyecanýn yerini korkuyla karýþýk AÞK alýr. Yaþama mana katar bu sözler yaþatana olduðu kadar. Hayat bu sözlerin etrafýnda þekillenir insanlarýn haberi olmadan. Derken kapýlar açýlýr, nidalar yükselir semaya ve sözler sahip olur yaþanýlan bu dünyaya. Artýk ortada, korkuya bürünmüþ heyecanýn yerinde AÞK ve Sevgi vardýr. Bu iki kelime ne kadar da çok yakýþýr sana bana.

Sözler cümlelerden öteye geçer zamanla, yaþatanlar da onlardan yüzlere akar usulca. Ekilen tohumlar meyve vermeye baþlar çorak topraklarda. Her tohum büyür büyür ve öyle meyve verir ki, ibret olur bu tohumlarý taþlayanlara.

Dimdik duruþlar sergiler cümlelere sahip olanlar, yaþlanmayan çýnarlar gibi tutunurlar çaðrýya. Her ses yeni bir sesi ekler kulaðýna ve aktarýr kalpleri saðýr olmamýþ soluklara. Ýlerledikçe yaþam birikir cümleleri yüklenen omuzlarda. Taþýmakla yorulmaz bedenler, kapanmaz gözler, körelmez kalpler ve silinmez sevgiler. Yaþama mana katar söylenenler haykýran zavallýlara raðmen.
Bir kartopu gibidir sözler. Birbirine kenetlendikçe bir çýð gibi olur gerçekler. Ýnançtýr bunun adý lügatte, serzeniþte olanlarýn aksine.

Aylar aylarý, yýllar yýllarý, seneler seneleri, derken çaðlar çaðlarý kovalar. Tek sözle baþlayan çaðrý, fanilerin hayatýný þekillendiren bir rehber oluverir birden. Gerçeklerin haykýrýldýðýna inanan, inananlarý doðurur bünyesinde.
Kapalý kapýlar arkasýnda baþladý her þey, sonra çatýlardan haykýrýldý gerçekler bugün yüreklerde deðerler.
Bir kiþi ile baþladý her þey, bugün milyonlarca kiþide sözler.

Heyecan ve korkuyla baþladý her þey, bugün AÞK ve Sevgi yeþeriyor yüreklerde.

Tek bir inançlý ile baþladý her þey, bugün inançla doluyor her yer.

Ve tek bir söz ile baþladý her þey, bugün sözler sözleri duyunca kifayetsiz kalýyor sözler.

Tek Sözdü O hayat mana katan; ” OKU”


Fatih Mehmet Mirza