ZEN
Not: Bu hikaye “Okyanusta Son Nokta” adlý öykümün devamýdýr….

Bay(K)‘nýn okuduðu hikaye kadýn kahramanlardan birinin öteki yüzüydü, hikayesi þöyle baþlýyordu
Pitane’de Sonbahar bitmek bilmiyordu. Ýnanýlmaz irilikte bir güneþ, batýya devrilirken, yumuþak bir rüzgar, camlarý okþamaktaydý. Terasýmdaki yýldýz yaðmurlarý beni þaþýrtýyordu. Hele sabaha karþý ayýn bir mavi, bir yeþil çýlgýnlýðý ortasýnda battýðýný görmek müthiþti. Gecenin bu saatinde dinlenmiþ, vücudum huzur içinde uyanýp kocamýn düzenli nefeslerini dinliyorum. Düþler alemini uzaktan uzaða seyrediyorum. Ne kadar mutluyum anlatamam! Her dakika mutluluðumdan dolayý kendimi kutluyorum. Çünkü bütün bu saptadýklarým, mutluluktan baþka bir þey kanýtlýyor olamaz. Güvenceye baðlanmýþ, kararlý, korkusuz, rahat bir hayat! Güven altýnda yaþayarak bir bakýma varlýklý kadýnlarýn zamaný gönüllerince kullanabilmelerinin tadýný çýkarýr gibi çýkaracaktým. Yani bilemediðim bu çevrede her þeyi sil baþtan keþfedecektim. Kelimeleri, sesleri, eþyalarý, insanlarý ve en önemlisi de duygularýmý yeniden yaþayacaktým. Sabahýn bu erken saatlerinde ellerinin emekleriyle ve iyi niyetleriyle evlerini çekip çeviren insanlarýn hiç biri uyanmamýþlardý. Koltuðuma gömülerek, hayatýmý düþünmeye, unutulmasý, bahsedilmeden geçilmesi veya deðiþtirilmesi icap eden þeyleri ayýklamaya, yazacaklarýmý derinleþtirmeye, bir yandan samimilik denen þeyin istediði bütün sýký þartlarý göz önünde tutarak hadiseleri zihnimde sýralamaða çalýþtým. Mevsimler, insanlar, hayvanlar ve eþyalar en munis, en deðiþik yönleriyle benimdiler. Bu tabaný taþ kaplý odamda saatimin sesini dinliyordum. Belki de benim göremediðim, hiç göremeyeceðim, el dokunduramayacaðým, sesini dinleyemeyeceðim bütün saatleri düþünerek bilgisayarýmýn baþýnda yazmaya baþladým.Saatim birkaç dakika ileriyi gösteriyordu. Ayarlamalýydým. Ahmet Hamdi Tanpýnar’ýn da dediði gibi ‘Ýnsan saati kendine benzer icat etmiþti, bunun içindir ki insan saatinin ayarýný býrakmamalýydý, saatin kendisi mekan, yürüyüþü zaman, ayarý insandý. Bu da gösteriyordu ki zaman ve mekan insanla mevcuttu. Ýþlemeyen, kýrýlmýþ, bozulmuþ bir saat hastalanmýþ bir insana benzerdi. Þeytanýnda baþvurduðu çarelerden biri þüphesiz ayarsýz saatlerdi. Yazlýðýmdaki bu yerde saatlerinin ayarlarý tutmayan insanlarý düþünmeye baþladým. Erkeklerin saatleri bozulabilirdi? Çünkü onlar doðuþtan þanslýydýlar. Bir erkek özgürdür, hiç olmazsa her tutkuyu tadabilir, her ülkeyi dolaþabilir, engelleri aþabilir, en uzak görünen mutluluklara eriþebilirdi. Oysa bir kadýnýn önünde sürekli bir sürü engel vardý. Hem hareketsiz hem gevþek olduðundan, bedeninin gevþekliði, boyun eðmek zorunda olduðu yasal baðlar, onun aleyhine iþlerdi. Týpký bir þapkanýn þeritle tutturulmuþ peçesi gibi iradesi de, rüzgarýn her esiþinde çýrpýnýrdý. Bir kadýný daima böylece sürükleyen bir arzu, daima alýkoyan bir bað, bir düzen vardý. Ýþte bende bu düzenin bozulmamasý için çýrpýnanlardandým. Ama bilgisayarýný açýp beni okuyan ve benim resmimi her gün seyreden bay (K) ya benimde anlatacaklarým var.’ Benimde hayatým sizi deðiþtirdiniz. Sevgili bay (K); Sizi tanýmadan önce orta halli bir hayat sürüyordum. Sevmek, sevilmek ihtiyacý, doyumsuz tutkular olmadan, asla ulaþamayacaðým bir mutluðu arýyordum. Korkunç serüvenlere atýlmak, çok acý düþ kýrýklýklarýna uðramak, en deðerli en kutsal þeyleri feda etmek pahasýna yaþamak isteyen ruhumun sönmeyen tutkularýna boyun eðecek, bu korkunç akýbete deðecek biri hiç yoktu zaten dünyamda, ancak bu duygularý hayal ederek veya gerçekte yaþamýþým gibi size bir hikaye yazdým, hikayemi okumuþ ve çok beðenmiþtiniz, artýk hayatýma girmiþtiniz, hayalimde sizinle birlikte oluyordum ama gerçek dünyada bunu size söyleyecek ne yer nede mekan bulabiliyordum iþte þimdi anlatacaklarýmda bunlardan biri, gerçek mi? Hayal mi? Bende bilmiyorum? Gecenin bu saatinde saatimi ileriye doðru ayarlamam gerektiðinin tekrar farkýna vardým. Ve bunun sonucunda hissettiklerimi mektup yazarak size göndermek istedim. Sizinle yaþadýðým bir günün ardýndan arta kalanlar bunlar! Sizinle yaþadýðým o günden sonra her þeyim deðiþmiþti, artýk hiçbir þey eskisi gibi olmayacaktý, ne çok iyi ne de çok kötü günler beni bekliyordu. Bunalýma girmiþtim! Bunca kelimelerle hayatý anlatan ben artýk kendime yetemiyordum! Hayatýmýn bu en bunalýmlý döneminde, yaþadýðým karmaþýk olaylarýn çözülmez görünen bir yumak oluþturduðu bir ortamdaydým. Ýyi ya da kötü herhangi bir karar almamý olanaksýz kýlan bütün irademi ipotek altýnda tutan tutkularýmýn beni sürüklediði acýmasýz burgaçtan çýkamayacaðýmý aklýmýn kestiði anda, ölmekle çýldýrmak arasýnda bocalar ve bir kurtuluþ yolu ararken son çare olarak size baþvurmayý düþündüm. Belki bir kaçamaksýz itiraf sonunda beni elimden tutup o çýkmazdan çekip tutacaðýnýzý umarak, hayýr! Bunu bekleyerek deðil! Bu çok fazla iyimserlik olur, ama yüz yüze geldiðimizde hiçbir þey söylemeseniz, hiç umut vermeseniz de, bakýþlarýnýzdan kendi kendimi yönlendirebileceðim yolun, ýþýðýný yakalayabilirim diyerek! Bu giriþimim batan bir gemiden gönderilen en son imdat çýðlýðý olarak kabul edeceðinizi ve böylece yardýmýma koþacaðýnýza, ne yalan söyleyeyim bekliyorum! Bu da her þeye karþýn, yaþamanýn inanýlmaz çekimine karþý koyamadýðým anlamýna geliyor. Siz ki istenerek çabuklaþtýrýlan bir ölümün, bir intiharýn ya da onlar kadar anlamlý bir ruhsal çöküþe insanýn kendisini teslim ediþinin belki de her zaman insan zavallýlýðýný gösteren son çareler olduðunu söylersiniz. Beni eleþtirmeye baþlamadan önce sabýr ve birazda anlayýþ ve hoþgörü bekliyorum. Dayanýksýz bir beklenti bile olsa, sizinle düþ ya da gerçek birlikte geçirdiðimiz, o inanýlmaz güzellikte ki anlarýn, hiç olmazsa bir gün, bir an için duyduðunuzu sandýðým yakýnlýðýn ya da çekimin anýsýna, sadece sizin için yazdýðým bu uzun mektubu ya da sizin kullandýðýnýz durum raporunu son satýrýna kadar okuyacaðýnýza ve bana insan onuruna yakýþan bir çýkýþ yolu göstereceðinize güveniyorum. Okuduðum hikayelerdeki, seyrettiðim filimler deki kahramanlarýn heyecanlý tutkulu, zaman, zaman, acýlý, çoðu kez düþ kýrýklýklarýyla dolu deneyimlerinden çýkardýðým bir inanýþ var içimde. Oda iki insan arasýnda gerçek yada düþsel her ne þekilde ve ne kadar sürmüþ olursa olsun, güzelliðini, içtenliðinden ve katýksýz bir sevgiden alan tensel birlikteliðin, her þeye karþýn etkisini yitirmeyeceði asla unutulamayacaðý idi! Ýþte o inançla þu satýrlarý yanýnýzdaymýþým gibi, beni dinliyormuþsunuz gibi okuyacaðýnýza ve yanýnýza almak için deðil, ama içine yuvarlandýðým çýkmazdan çekip çýkartmak için o güzel ellerinizi bana uzatacaðýnýzdan þu anda hiç kuþku duymuyorum. Size yazmaya karar vermeden önce çok düþündüm. Beni nasýl karþýlayacaðýnýzý tahmin edemediðim içinde yüz yüze konuþmaða cesaret edemedim. Yüz yüze geldiðimizde bunca zamandýr yaþanmýþ olduklarýna inandýðým o güzel anlarýn gerçek olmadýðýný anlayýveririm, ya da siz bana bunu hissettirirseniz en azýndan o büyü bozulur diye korktum. Vaktinizin sýnýrlý olduðunu bana ayýracak hiç vaktinizin olmadýðýný bildiðim için yazmaya baþladým. Hikaye yazmaktý bu. Hikayelerimi okuyunca hiçbir þeyden çekinmeden her þeyi olduðu gibi yazmamý istediniz. Bunun derin bir çýkmaza daha doðrusu bataða saplanmýþ neredeyse bütün umutlarýný yitirmiþ benim gibi birisi için hiç de kolay olmayacaðýný yazdýklarýmý bölüm, bölüm okudukça takdir edeceksiniz. Sizi yazmak için yola çýktým. Zaten siz de bana yaz dedikten sonra benim baþka türlü davranmam, vazgeçmem mümkün deðildi. Size baþvurmayý düþündüðümde ilgilenmeyeceðinizi çok iþinizin olmasý nedeniyle, yanýnýzdan ayrýlalý daha doðrusu birkaç dakika bile dolmadan beni unutmuþ olacaðýnýzý düþündüm! Belki yaratýlýþ olarak fazla iddiacý atýlgan biriyimdir, ama aramýzdaki yakýnlýðýn farklý bir boyutu, apayrý bir özelliði olduðunu rahatça söyleyebilirim. Bunu sizde yadsýmazsýnýz! Konuþtuðumuzda sesinizde hissettiðim heyecan týnýsýndan bunu anlamamýþ olsaydým yazmaya cesaret edemez, bir kere daha umutsuzluða kapýlmazdým. Ýster inanýn, ister inanmayýn’ Siz benim çok özelimsiniz’. Bu sözcükleri asla þimdiye kadar kimseye söylemedim, bir daha da hiçbir kimseye söylemeyeceðim. Hoþ içinde bulunduðum durumda bu kadar þey yaþadýktan sonra, bunu açýklamam, duygularýmý ortaya koymam, doðru, olur mu? Yakýþýk alýr mý? Bilmiyorum! Bir çeþit riyakarlýk olarak deðerlendirseniz bile doðrusu þu ki sizin yanýnýzda olduðum o güzel günlerde, siz yüreðimde, beynimde, gönlümde hatta varlýðýmýn her zerresinde bir masal hükümdarý, yada bir tanrý gibi taht kurmuþtunuz. Bu hala böyle! Sözlerimin içtenliðine inanýn. Bu gün bu size belki önemli görünmeyebilir, yani siz nasýl kabul ederseniz öyle! Ama lütfen insan elinde olmayan nedenlerle çok kez ne kadar isterse istesin, bütün insanlardan hatta en deðer verdiði insanlardan bile kaçar, kendini bile gizlemek zorunda kalabilir, siz bunu da anlarsýnýz. Ben öyle kaderci bir insan deðilim! Kendime, hayatýma yön veren daha doðrusu çýðýrýndan çýkaran kimi olaylarýn beni sürüklemesine karþý çýkacak gücü bu güne kadar bulamadýysam ya da sadece sonuçsuz bir tekrarla yetindiysem bunun mutlaka bir açýklamasý vardýr. Belki genetik, belki düpedüz biyolojik ve fizyolojik ki bu faktör bence çok önemli, ya da toplumsal diyebileceðimiz nedenler! Ýnsan iradesinin önüne açýlmaz duvarlar halinde çýkabiliyor. Bütün bunlar bir yana size minnettarým! Ýnanýn! Ýtiraz etmeyin! Sýrrýmýzý saklayacaðýnýzý biliyorum! Ýnsaný rahatlatmasýný nasýl da bilirsiniz! Kaç kez gözlemledim! Öyle ya da böyle sizden bir þey saklamanýn anlamsýz dahasý olanaksýz olduðunun bilincindeyim. Göz göze gelince içimi okurdunuz. Sizle konuþmamaya, o yüzden de size gelmeye çekindim. Ama bir yandan da size o ilk hikayeyi yazarken kendimi gizlemeyi düþünmedim hiç. Faydasýz bir çaba olurdu bu ve gizlenmeye çalýþmak, ateþ üstünde subapý olamayan bir kazanýn er geç patlamasýna benzerdi! Yaþadýklarýmýz yaþanmalýmýydý? Bu kez de yaþanmýþ olandan kaçma olanaðý var mýydý? Bu bir kaçýþtý hiç kuþkusuz, bir kaçýþtan baþka anlamý yoktu bu yolculuðun. Ama nasýl bir kaçýþ! Hiçbir þey düzenli deðildi. Anýlar henüz çok tazeydi, güçlüydü, geliþigüzel çözülmüþ bir ip yumaðýný yeniden sarar gibi olaylarýn daðýldýklarý yerden yavaþ, yavaþ yeni ve küçük bit yumaðýn üstüne saracaktým. Günler, aylar, yýllar boyunca bundan kurtulamazdým. Bundan kaçamazdým, yoksa her þeye yeni baþtan baþlayabilsem, her þeyi yeni bir yönle görebilsem, geçen her olayý yeni bir mantýkla eleþtirebilsem, o zaman bugüne deðin kuruntularýmýn ne kadar boþ þeyler olduðunu anlayacaktým, elbet hafifleyecektim. Yaþama sevincini yeniden bulacaktým. Bu böyleydi. Büyüyü yapan gizemi bulunca bütün büyüler bozulabilirdi. Ama acaba istiyor muydum büyünün bozulmasýný? Gerçekleri bütün çýplaklýðýyla, bütün aydýnlýðýyla görmekten mi korkuyordum? Oysa istediðim dostluklardan ötede yüce bir sevgiydi! Her þey böyle bir sevgiyle güzel olabilirdi. Her þey böyle bir yaklaþým içinde anlamlý olabilirdi.? Þimdiye kadar hiç aramamýþtým amma o yüce sevgiyi verebilecek erkek var mýydý? Bu güne kadar tüm duyduklarýmda okuduklarýmda, izlediklerimde, erkekler þehvetin o en derinine inen anýnda, her þeyi yapay içtenliðin çukuruna gömerlerdi, o dokunuþ, o sürtünüþ, o belli vurgularla yükselip alçalan gidiþ geliþleri erkekler tüm kadýnlara uygularlardý oysa kadýnlar yapýlanlarý istemez gibi görünseler de hiç unutmazlardý! Bende dahil tüm kadýnlarýn istediði seven sevgisini her þeyin üstünde tutan bir erkeðin sokuluþundaki o tanrýsal güzellikti. Onlarý çok güzel düþleyebilirdiniz! Yaklaþýnca onlar panik halinde olurlar! Yaklaþýrsýnýz! O eþsiz mutluluða bir an kaldýðýný sanýrsýnýz! Düþ kýrýklýðýna uðramamak korkusuyla gerçekte var olmayan son umudu kendi elinizle yýkarsýnýz! Hepsindeki aynýdýr! Ýþi bitince býrakýrlar. Belki beni býrakma bile dememiþsinizdir! Bütün güzelliði gizli oluþundan ileri geldiðindendir. Bir gün býraký verilecek, huzurlu bir yakýnlýða dönüþtürülmesi istenebilecek o heyecanýn olanaksýzlýklar karþýsýnda sönüvereceðini mi düþünmektendir, bilinmez! Gerçek neredeydi? Yasak olmasýnda mýydý? Evli olsalardý gece gündüz birlikte olsalardý ayný arayýþ, ayný sýcaklýðý bulabilecekler miydi? Her þey belli düzene kalýba sokulabilir, her türlü istek, her türlü tutku belli koþullar içinde doyurulabilirdi. Kurallara baðlanabilir, kurumlaþtýrýlabilirdi. Sevgi öylemiydi ya? Sevginin sevgi olmasý bütün bu koþullamamalarýn dýþýnda kalabilmesinde deðimliydi? Önemli olan iki insanýn iç içe yaþamayý bilmesi, birbirlerine yaslanabilmesi, birbirlerine yaslanarak ayakta durmayý becerebilmesiydi! Baþka türlü olamazdý! Olmamalýydý! Çaresini bulamadýðým bu dertlerimi tek þeyle gidermeye baþladým. Yaþamanýn en büyük avuntusu, en büyük dayanaðý böyle anlarda müzikti! Belki somut öneriler getirmeyen, her dinleyene, her anlatana göre, her duyuma, her konuma göre deðiþik heyecanlar verebilen, soyutluðu ölçüsünde, çarpýcý ve yöneltici nitelikleri bulunan bir titreþim içerdiði için her zaman dinlediðim müziði bütün öteki sanat dallarýndan çok sever ve üstün bulurdum. Çünkü istediði gibi yorumlamakta özgürdür insan. Bu özgürlük hiçbir zaman kötülüðü, çirkinliði, mutsuzluðu getirmezdi. Rüyamda sizinle yaþadýklarým anlatýlmaz bir boþluk yaratmýþtý içimde. Ayaklarýmýn altýna bir uçurum açmýþtýnýz! Bu uçurumun ortasýnda dudaklarýmý öpmek istediðinizi düþünerek kendimi býrakmýþ, dudaklarýmý aralamýþ, gözlerimi yummuþ hatta daha ileri giderek, baþýmý filimler deki gibi hafifçe geriye doðru atmýþtým ama bana duygusuzdu bu dudaklar demiþtiniz. Oysa neler feda edilerek uzatýlmýþtý bu dudaklar! Buna karþýn siz sanki duyduðunuz zevkten kendinizden geçmiþ gibi davranmýþtýnýz. Tepkilerinizi özenle hesaplamaya çalýþtýðýnýz belliydi! Ýkimizde nasýl olduðunu bilmeden bu hale geldiðimizin þaþkýnlýðýný yaþýyorduk ben sizin yanýnýzda olabilirdim amma aslýnda boþlukta bir nokta gibiydim! Hayatýnýz boyunca her türlü kadýnla karþýlaþmýþtýnýz kuþkusuz! Hepsiyle de böyle kaçamaklar yaptýðýnýz beliydi! Çok güzel olanlarýyla! Kýskançlýklarý kýzýþtýran oynaklarýyla, zekalarýný bir silah gibi kullanan alaycýlarýyla, erkeklerle oynaþmayý zevk verici bir tür yakýnlýk haline getirmiþlerle! Sizde biliyordunuz ki ben bunlardan hiç biri deðildim. Oysa ben; yaptýklarým karþýsýnda hissettiðim çaresizliði ve aþaðýlanmamayý hissettirmeyenlerle birlikte olmak isterdim. Kendi öznel ve deðiþmez kadýn düþlerinizin gerçekleþmesini bekler gibi nesnel kadýn dünyasýnýn sonsuz çeþitliliðini ele geçirmek isteði ile davranýyordunuz! Ben ise sizi memnun edebilmek için bedenimi size býrakmýþtým, düþlerinizdeki kadýn olmayý zaten istemezdim, ben bendim, benim bedenimi bu halimle sevmeliydiniz, sizi çok seven ruhumda yalan ve ihanetle bir araya geliþimizi henüz kabul etmemiþti. Müthiþ bir aðýrlýk içindeydi, kadýnlýk içgüdüsünün verdiði bu aðýrlýðý hiçbir þey hafifletemezdi! Oysa yanýnýzda bedenim gibi ruhumun da hafiflemesini ne kadar çok isterdim. O zevkin getirdiði karanlýðý biliyordum! O karanlýk kusursuz düþünceler görüntüsü idi. O karanlýk sonsuz! Sýnýrsýzdý. O karanlýk her birimizin içinde taþýdýðý sonsuz edepsizliklerle dolu idi. Ýstediðin karanlýksa kapatýver gözlerini yeter! Yanýnýzda gözlerimi kapadým. Resmimi çektiniz. Bilgisayarýnýzdaki haz aným diye görüntülediðiniz bu resmime her gece baktýðýnýzý biliyorum! Gerçek dünyada o karanlýðý istemediðimi ne kadar söylersem söyleyeyim artýk bende her gece düþler aleminde gözlerimi kapýyorum! Gözlerimi açtýðýmda da kendimi size mektup yazarken buluyorum! Bunun ne kadar süreceði senin elinde! Size yazacaðým bir sonraki mektubumda görüþmek üzere. Sevgilerimle.




Nezihe ALTUÐ
18.09.2009