Doðru her zaman doðru mudur? Her zaman doðru olan doðru vardýr, her zaman doðru olmayan doðru vardýr. Dünya yuvarlaktýr. Bu doðrudur ve dünya var oldukça da öyle olacaktýr. Tayyip Erdoðan Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin baþbakanýdýr. Bu doðrudur ama her zaman doðru deðildir. Bundan on sene evvel baþbakan deðildi. Bir süre sonra da yine baþbakan olmayacak.
Ýnsanlarýn her bildiði doðru da doðru deðildir. Bazý doðrular bugün doðru, yarýn yanlýþ olabilir. Ya da dün yanlýþ olan bugün doðru olabilir. Atom; maddenin en küçük ve parçalanamaz parçasýdýr, tanýmý bir zamanlar doðru kabul ediliyordu. Bugün ise bu tanýma herkes güler geçer. Eminim ki, bugün için doðru kabul edilen pek çok bilimsel gerçek, bir gün gelecek yalan olacak.
Kesin doðru ve deðiþmez olan sadece Allah'ýn kelamý Kur'an-ý Kerim'dir. Kýyamete kadar ondan baþka kitap indirmeyecek ve o indirdiði kitabý koruyacaktýr. Allah'ýn ilmi sonsuzdur, o her þeyi bilir. Biz ise hiçbir þey bilmeyiz. Biliriz aslýnda bir þeyler ama, sonsuz bilginin yanýnda bizim bildiklerimiz sýfýr hükmündedir. Bildiklerimizin doðru olup olmadýðý ise gerçek bilgiyle ne kadar örtüþtüðüne baðlýdýr. Eðer sizin bildiðiniz Allah'ýn ilmiyle çeliþiyorsa, sizin bildiðiniz þey yanlýþtýr.
Beþer þaþar, demiþler, insanoðlu hayatý boyunca pek çok yanlýþ iþ yapar, pek çok tercihinde yanýlýr, pek çok doðru bildiði yanlýþ çýkar, yanýlmak insanýn kaderidir. Öyleyse bir insanýn her yaptýðýný, her söylediðini ve verdiði her kararýn doðru olduðunu kabul etmek te bir yanýlgýdýr.
Bazýlarýna göre Karl Marks'ýn her söylediði doðrudur, bazýlarýna göre ise her söylediði yanlýþtýr. Oysa ki doðru olan, onun bazý söylediklerinin doðru olduðu, bazý söylediklerinin ise yanlýþ olduðudur. Hatta bazý söyledikleri o zaman doðru, þimdi yanlýþ, ya da o zaman yanlýþ þimdi doðru olabilir.
Allah'ýn bir ismi de vedud'dur. Vedud, hem seven demektir, hem de sevilen. Allah sevilmeye en layýk olandýr. O sizi yaratan, yaþatan ve ileride de sizin ona yaptýðýnýz kulluk doðrultusunda sizi sonsuza dek yaþatacak olandýr. O olmasaydý siz nerden var olacaktýnýz, sizi kim yaratacaktý. O olmasaydý size bütün bu nimetleri kim verecekti? Üzerinde yaþadýðýnýz bu dünyayý, soluduðunuz havayý, içtiðiniz suyu size kim tahsis edecekti. O olmasa toprak olur gidersiniz, yok olursunuz. Sizi bir daha kim diriltecek, kim size sonsuz bir hayat bahþedecek? Allah sevendir, sevilendir ve sevilmeye en çok layýk olandýr. O sizin hiç bir zaman kötülüðünüzü istemez. Sizin kötülüðünüzü isteyen biri varsa o da sizsiniz. Sizin nefsiniz ancak sizin kötülüðünüzü ister. Düþünsenize bir; terli terli size buz gibi su içmeyi kim tavsiye ederki? Düþmanýnýza bile bile sorsanýz "hasta olursun" içme, der. Ama nefsiniz"iç" der. Annenize sorsanýz, o "sakýn içme" der. Allah sizi annenizden daha çok sevendir. Allah sevgisi, bütün sevgilerin kaynaðýdýr.
Hiç tanýmadýðýmýz bir insana aþýk oluyoruz. Biz o insanýn iyiliðini düþünüyoruz da, peki o insan bizim iyiliðimizi düþünüyor mu? Sevilmeye layýk mý o? Yoksa bizden faydalanmayý mý düþünüyor sadece? Ýyi bir insan mý acaba? Bize iyilik mi edecek, yoksa kötülük mü, bizi iyiliðe mi sevkedecek, yoksa kötülüðe mi? Bugün iyi olup ta yarýn kötü olmasýn sakýn.
Beni seviyor musun diye sorduðunda size, "evet, seni seviyorum, çünkü çok iyisin, hep benim iyiliðimi düþünüyorsun ve beni daima iyiliðe sevkediyorsun" diyebiliyorsanýz mesele yoktur. Ancak þunu da ilave etmeyi unutmayýn; "eðer seni yarýn da sevmemi istiyorsan, iyi olmaya, benim iyiliðimi düþünmeye ve beni iyiliðe sevketmeye devam et".