Ýrili ufaklý çakýl taþlarý arasýnda yürüyorum. ''Böyle taþlarýn yol ortasýnda ne iþi var?'' diye düþünürken anlýyorum ki burasý kurumuþ bir dere yataðý. Baþýmý kaldýrýyorum ki, iki kara daðýn ortasýndayým. Daðlarýn uçlarý kuru ve kapkara. Sanki yeni bir yangýn çýkmýþ henüz söndürülmüþ gibi. Hava da bulutlu ve dumanlý zaten. Rahat bir nefes alamýyorum. Duru bir hava alamadýðým için öksürüyorum ve derinden gelen bir sesle irkiliyorum. Ses önümdeki çorak arazinin tepeye doðru kývrýlan tarafýndan geliyor. O yöne doðru ilerlerken bu daðlarý ve tepeleri küsmüþ bir çocuða benzetiyorum. Rüzgar kuvvetli esince, yapraðý bile olmayan dallar, toprakta yer deðiþtiriyor. Sanki bu küçük çocuk durmadan hýçkýrýyor. Aðlamaktan gözlerinin feri sönmüþ. Burasý da öyle kuru, cansýz ve ruhsuz. Her yer kahverengi ve tonlarýyla sesleniyor. Yeþilden eser yok, o olmayýnca sanki diðer renkler de küsmüþ.
Tepeyi aþýp sese kulak kabarttýðýmda burada bir kulübe görüyorum. Bu küçük evin etrafý çitlerle çevriliymiþ önceden. Ama þimdi, karþýdan görüldüðü kadarýyla çitlerin bu toprak arazide oluþturduðu delikler görülüyor. Kurumuþ aðaç kökleri feryat figan ediyorlar sanki. Gözlerim bunlarý görürken, kulaklarým hýçkýrýk sesleriyle irkiliyor. Evin arkasýndan gelen bu sesin kaynaðýný bulmak için arkaya dolaþýyorum. Duvarýn desteðiyle ayakta duran emektar bir sandalyede oturan yaþlý adamý görüyorum. Baþýný iki eli arasýna almýþ, çocuklar gibi içten içe aðlýyor.
Yaþlý adam henüz beni farketmiyor. Soluduðum hava ne kadar kuruysa, içimdeki hava da o kadar kuru ve acýmasýz. Çok susadýðýmý fark ediyorum. Bir damla suya hasret bedenimin derdinden, midemin açlýk sesini çok sonradan duyuyorum. Halsiz ve bitkinim. Ne zamandýr burdayým, bu adam kim bilmiyorum. Sonunda sesleniyorum bu yaþlý adama:''Amca! Niye aðlýyorsun? Burada tek baþýna ne iþin var?'' Yaþlý adam yavaþça kafasýný kaldýrýp bakýyor bana. Gözlerinin altý kurumuþ bir göl gibi. Bir anlýk duraksamadan sonra baþlýyor anlatmaya:'' Buralarda sadece benim kaldýðýmý düþünüyordum. Sen de olduðuna göre sanýrým son yolcular bizleriz. Ben yetmiþ beþ yaþýndayým evlat. Senin yaþýndayken buraya tatil için gelirdim. Dedemin yaylasýydý burasý. Ovalar bile aðaçlarla kaplýydý; ama insanoðlu kendi elleriyle yok etti o canlarý. Kereste saðlamak için kesti, yerleþim alaný kurmak için kesti... Sadece kesmekle kalmadý. Ormanlar içinde yaþayan küçüklü büyüklü milyonlarca böcek, kuþ ve diðer hayvanlarý yok ettiler. Ormanlar kralýnýn krallýðýný elinden aldýlar. Rengarenk kanatlý güzellerin hava alanýný bozdular. Uzun aðaçlarýn uzun kemiricilerinin boyu kýsaldý giderek. Çizgi filmlerde izlediðimiz, aðzýný açtýðýnda bir adam yutan göl sakinleri görülemedi bir daha. Yeþilin tonlarý giderek azaldý.
Yok olan her aðaç topraðý gevþetti. Yavaþ yavaþ toprak da yitti elden. Yaðmurun fazlasýný süzen yeþil topraklar yok olunca, baraj göllerine bakýlmaz oldu. Zümrüt yeþili güneþ sarýsýyla birleþince insan yaþamýnýn temel taþý olan oksijen oluþuyordu. Taþýn biri eksilince bütün oyun bozuldu. Yaðmuru emip zamanla topraða yayan yapraklar da kaybolunca iklim deðiþti. Kar, yaðmur,dolu, çamur ve asit hepsi birbirine karýþtý. Bazen hiç yaðmadý. Damarlarýmýza kadar kuruduk. Açým susuzum... Ben sadece kendime aðlamýyorum. Bütün insanlýða aðlýyorum...'' diyor amca ve tekrar hýçkýrýklara boðuluyor. Yine derinden bir ses duyuyorum. Ama bu defa nereden geldiðini bulamýyorum.
Titriyorum ve kendime geliyorum. Þýrýl þýrýl derenin sesi uyandýrýyor beni. '' Ohh! Sadece rüyaymýþ,'' diyorum. Burasý neftinin yuvasý. Cývýl cývýl kuþ sesleri aðaç dallarýnda. Þelale öyle bir çaðlýyor ki sanki gök gürlüyor. Güneþ ýþýnlarý suyu bronzlaþtýrýyor. Fonda hafif bir rüzgar var. Az sonra hafiften bir yaðmur baþlýyor. Ardýndan gökyüzünün tacý gökkuþaðý beliriyor sahnede. Canlýnýn cansýzýn, mavinin yeþilin, yaðmurun uyumu mükemmel. Rüyamdaki küsen çocuk yeniden neþeleniyor.
Gördüðüm sadece benim rüyamdý. Ama insanlar yeþile olan düþmanlýðýna devam ederse bu kötü rüyayý herkes görecek. Yýllar geçtikçe küresel kabus adým adým yaklaþýyor. Pembe hayaller içinde yaþamak varken niye kötü rüyalar görelim ki? En önemlisi iyi veya kötü bu rüyalar gerçek olacak birgün. Býrakalým da hayallerimizin içine yeþil renk hakim olsun. Çocuklarýmýz ilerde gerçekleþecek olan hayallerimizin rengarenk bahçelerinde koþsun.
Selam olsun yeþili koruyan, çevre hakkýna saygý duyan herkese!