Kelimeleri yalnýz süsleyerek dizmek, bunamýþ kadýnlarýn makyaj yapmasýna benzer.

Burasý dost meclisi söyleyecek sözü olan söylesin derdi... Ve herkes bilirdi ki, söyleyecek yeni söz yoksa susmak gerek.

Nice revnaklý þehirler kuruldu ki, þimdi kimseler bilmez. Köpekler uzanýr duvar kenarlarýna... Yaþanmýþlýðýn izleri yaþayanlarý çekmez ve sadece resimleri çizilir, Babil'in bülbülleri dile getiren asma bahçelerinin.

Þehirleri temizler her dönemin köleleri, tertemiz sokak aralarý evet, zenginliðin ölçüsü... Lâkin temiz sokaklarda da insanlar öldürülür... Her dönem insanlar ölür. Bir adam diþlerini fýrçalar fakat temizlenen aðýz iyi þeyler söyletmez insana...

Doðallýk güzelliktir. Iþýkla ayân olur. Sade ve anlaþýlýr bir dilin parlak bir zekayla buluþmasý kadar ihtiþamlý bir an olamaz. Toprak ve zaman iki büyük temizlikçidir aslýnda... Nice abartýlmýþ süslü yapýtlarýn üstünü örtmüþtür toprak. Ve nice revnaklý cümleleri eritmiþtir ocaðýnda zaman...Allý pullu tazecik gelinleri doksanlýk ihtiyarlar yapar gibi...

Ýçi boþ olan her þey örtülmeye mahkum kalacaktýr.

Eski Yunan tapýnaklarý gibi... Babilin yedi katlý Zigguratlarý artýk neredeler? Pan, flütüyle hangi çamýn altýnda besteler söyler? Yazmak kazmakla baþlar dil madenini...Damarý bulacaksýn þakirt, vuracaksýn us çekicini. Kývýlcýmlar çýkacak zekanýn balyozundan...Aydýnlanacaksýn. Bir babanýn taþýdýðý ekmek gibi götüreceksin en nadide hazineleri gönül evine, yorgun argýn...Ve annenin sinesine alarak yavrusunu, süt verdiði gibi emzireceksin insanlýk cevherini.

Ýçi boþ olan her þey örtülmeye mahkum kalacaktýr.

Yapay sevdalar örtülür zamanýn kucaðýnda. Sahte samimiyetler nihayet bulur. En gösteriþli iltifatlar kaybolur.Aslýna döner sahte ne varsa onda.

Yazmak kazmakla baþlar vur kazmayý be usta...