Haziran Sonu…
Mevsimler mütehayyil.
Ram olmuþ ömür yaðmurlarý altýnda
Aþk, adýn kadar sessiz!
Gözlerimde kalan akislerden
Bir istanbul maviliðine sinmiþ ahidler…
Martýlar unutulmuþ…
Yorgun kanatlarýnda soluyor ümitler
Zaman karanlýklara sürmüþ hayalleri
Ve taptaze sabahlar sýcak kollarýnda.
Kimbilir kimlerle soðuyorsun
Gözlerinde rüyalar görüp aðladýðým
Beþiktaþ kaldýrýmlarýnda…
Bir ihtimaldi herþey…
Beyoðlu günlerimden müphem
Senin dýþýnda herþey…
Ýstanbul’dan maviydi sözlerin
Hayata dokunan sessiz anlarýn gibi
Güzeldin…
Yaþamanýn güzelliði kadar…
Kullanýlmýþ kafiyelerin efsunu gibi,
Herkes kadar…
Lal oldu dudaklarým söyleyemez
Derunumda saklýdýr kimseler bilmez…
Biliyorum, kolay deðil sensiz yaþamak;
Ama iþte!
Yalnýz seni sevmek için olsa da
Affet beni ömür kýsa…
Mütemadiyen kandýrýr zaman
Ve Bazende insan…
Suskunum hayata, yüreðim þaþkýn
Çünkü Biz;
En Güzel Yerinde Sustuk Aþkýn…

ERGÝN BOROBEY
Senarist/Yazar