Kýþ…
Soðuk, sessiz ve sensiz
Ne istanbulun ýþýklarý
Ne martýlarýn vapurlara takýlýþý,
Ne iþportacýlarýn baðýrýþýydý fark ettiðim.
Görmediðim hüzünler sende saklýydý…
Gölgeler gezinirdi o mavi düþlerinde.
Bende hüzünler saklýydý…
Hani kuþ uçuþmalarý vardý Beþiktaþ sahilinde
Ve hani sararmýþ yapraklarý bir hüzünle
Dökülürlerdi üstüme týpký beni örttüðün gibi
Ve ben ben olurdum tek bir sözünle…
Soðuk kaldýrýmlarda üþüyen sýcacýk ellerin
Mehtabinda seyrederken düþlerin
Ben seni Beþiktaþta bir aðacýn gölgesine sakladým…
Benim tek sessizligim sensin.
Ben seni kendime sakladým…

Sen ve tek bir düþ
Mavi Düþler…
Ben soðuk bir kýþ mevsimi semtinden geçtim…