Parlak bir ýþýkla uyanýveriyorum, hemen alýyorum kokusunu ýslak topraðýn. Belli ki bahçývan yakýn zamanda sulamýþ çiçek tarhýný. Yeni doðan güneþten önce olmalý, zira ortalýkta görünmüyor ak sakallý ihtiyar. Derin bir nefes çekiyorum, sabahýn serinliði iþliyor ciðerlerime. Hafif de olsa, bir parfüm kokusu da geliyor yakýnlardan; komþu kýzý yine sürünmüþ misleri anlaþýlan. Þöyle bir bakýyorum; hoþ kýz doðrusu, "Endamýn yeter" demeyi isterdim ama yetmiyor. O kibirleri yok mu, ahmak ýslatana tutulmuþ aþýðý bile kaçýrýr, karþýsýna taþ konulsa onu bile çatlatýr nâmerdim ki.

Neyse, zaten gözüm onun gibilerde deðil benim. "Az olsun, öz olsun, bir olsun"; tanýþtýrayým, benim yegâne fren mekanizmamla, mükemmelliyetçilik. Hatasýzý bulmak için hatalarýný aramak, býraktýrmýyor hayatý ve zamaný akýþýna, illa ki müdahale edecek. "Hatasýz kul olmaz, hatamla sev beni" diye aðlamaklý haykýrýþlarý salsalar da ardýmdan, dönüp baktýrmaz. Köküne kibrit suyu ekeyim ben senin, ah ulan ah.

Bir "neyse" daha çekiyorum, saða sola bakýnýyorum sýkýntýdan. Arkamdan bir ses geliyor, "Naber" diyor bana. Aman Allah'ým, bu onun sesi, ah, kalbim fýrlayacak gibi yerinden. Dönüyorum sese doðru, güneþin vurduðu yüzü kör edecek gibi oluyor beni. "Ýyidir, seni sormalý" diye karþýlýk veriyorum, gözlerimi ayýrmadan onun yüzünden. Sade fakat oldukça güzel bir yüzü var, komþu kýzýnýnki gibi boyama kitabýna dönmemiþ. Ah, öpesim geliyor, uzanamýyorum ona doðru. Off ulan off, laf da edemiyorum ki, böyle uygun görülmüþ bu tabiat bana. Kök salmýþýz topraða, mobilite sýfýr, misal sevdiceðim iki adým ötede ama kavuþamýyorum bir türlü.

Salla gitsin, en azýndan komþum gibi, onlarca gül ayný çalýda yaþamýyorum ya, buna da þükür. Güllerin o içler acýsý hali geldikçe aklýma, karahindiba olduðuma þükürler ediyorum. Kýskandýðým tek varlýk kelebeklerdir; hep mutlu, hep havada, hep hareketli. Ah, biriniz yakýnýmdan geçecek olsanýz var ya, direktman kafayý oturtacaðým çýtkýrýldým gövdesine. Ama yok, gelmezler, biliyorlar çünkü yakaladýðým yerde döveceðimi. Bir ses bölüyor egomu tatmin eden dayak fantezilerimi, "Ýyidir ya, ne olsun" cevabý geliyor karþýmdaki güzellikten. Muhabbet muhabbeti açýyor her zamanki gibi, geyik had safada; "Yakalarsam muah muah, hehehe" "Elvis'i geçen bir barda görmüþler" "Bak, bu soloyu mutlaka dinlemelisin" "Enerji içeceklerinin içinde..." N'apalým, biz de böyle geçer ömür, üç-beþ gün sürer veya sürmez. Ya haybeden bir rüzgar alýr götürür kellemizi, ya da söker hain ve zalim veledin teki gövdemizi topraktan. Öyle bir yaþam ki, tövbe tövbe, neyse en azýndan güller gibi koparýp ellerinde patlatmýyorlar yapraklarýmýzý ya, buna da þükür.