Ýki kadýn..



     Yüzüme bir el deðiyor, sýrýlsýklam olan bir çift göz taþýyorum uykularýmda ve sen ellerimi durmadan öpüyorsun, biliyorum; yüzüme senin elin deðiyor.
     
     Uykumda konuþmaya baþladýðýmda oniki yaþýmdan gün almaya baþladýðýmý hatýrlýyor, uykumda konuþtuðumu iddia edenlere son sürat küfürler edip kendimi bu iftiraya karþý inanýlmaz bir cengaverlikle koruyordum. Uykusunda konuþan bir çocuk deðildim ben biliyordum, uykusunda konuþacak kadar derin bir çocukluk yaþamýyor -ki bu konuda kendimi inanýlmaz þanslý görüyordum. Lakin derin uykulara dalýyor bazan onbeþ bazan yirmi saat uyuduðum oluyordu. Benden ve uykularýmýn derinliðinden korkan sýð beyinli arkadaþlarým ütopik bir sevda yaþayan aþýða bakar gibi bana uzun uzun bakarlardý. Bildiðimiz oyunlarýn tamamýný uykumda oynadýðýmý hatýrlýyorum mesela. Ezber ettiðimiz tüm küfürler aðzým köpürürcesine yankýlanýp duruyordu dudaklarýmda, üstüm baþým sýrýlsýklam uyandýðýmda baþucumda onlarca akrabamýn tedirgin ruh haliyle beni izlediklerini, anlamlý anlamsýz suratýma baktýklarýný yalnýz ve yalnýz babaannemin beni sarýp sarmaladýðýný hatýrlarým. Kiþiliðimin çok derin bir yerlerde kaldýðýný düþünürdüm uyandýðým vakitler, ben büyümüþ tekrar küçülmüþ kendimce oyunlar oynayarak insanlarý test ediyor bir havadaydým. Okula baþladýðým zamana eþdeðer bir zamana denk geliyor tuhaf zamanlar silsilesi ve yalnýz karanlýk efsaneleri. Uyumadan içtiðim sütlerin, yediðim yemeklerin dokunmasýndan endiþelenip uzun bir zaman, uykuya dalmaya saatler kala içmekten ve yemekten kesilirdim. Babaannemin kalýn ve tok sesinden aþk öyküleri dinler kendimce bir zaman yolculuðuna çýkar, o yolculuklarda bilmediðim yüzlerin ifade zenginliðine kendimce yorumlarda bulunur, karakter aradýðým her gözde renksiz mutluluk heyecanlarý yaþardým. Hikayelerin tamamý gerçek idi yalnýz ve yalnýz dinleyen biz çocuklar arasýnda ben bunlarýn farkýndaydým, illa ki bir akrabamýn beni soyut gibi duran bu hikayelerden etkilendiðim için azarladýðýný dalga geçtiðini hatýrlar þimdiki halimle onu aciz bir insan vasfýyla yad ediyorum. Bazan olur olmaz kazalar yaþanýyordu rüyalarýmda; bir gün okul servisimiz taklalar atýyor, herkes içinde paramparça olurken ben burnum dahi kanamadan servisten dýþarý çýkýyor ve bir tablo izler gibi servisin yamuk yumuk halini dakikalarca izliyordum. Bazan sýra arkadaþlarýmýn aksine tüm ödevlerimi eksiksiz yapýp ilkokul öðretmenimin tatlý tebessümüyle kendi ruhani düyamda hazlarýn en kýdemlisini yaþýyordum. Bazan babaannemle yemyeþil kýrlarda elele dolaþýp ona sevdiði papatyalarý topladýðýmý görür, o yanýmda diye kendimi mutluluklarýn en sarhoþ halinde farzeder, aþk adýný ona ikinci bir isim olarak yakýþtýrýrdým. Bazan o yaþta araba kullandýðýmý, herkesin beni gýpta ederek izlediðini, bir düyük adam edasýyla köy yolundan hýzlýca tozu dumana katýp geçtiðimi görürdüm. Uykumda konuþmaya baþlamam ise tamamen çocukluk kavgalarýmýzýn can yakan noktalarýnda ve ayrýntýlarýnda gizlidir. Amcaoðullarým en yakýn arkadaþlarým idi ve en yakýn arkadaþlarýmýn benim çok dýþýmda insanlar olmalarý tuhaf karþýlayabileceðim bir ayrýntý olarak beni esir alýrdý. Beraber büyüdüðümüz, herþeyi beraber yaþadýðýmýz insanlar nasýl olabiliyordu da benim dýþýmda benden uzak birer çocuk olabiliyorlardý. Uzaklýk veyahut yakýnlýk derecesine göre sevmezdik birbirmizi, en yakýnýmýzdaki en uzaðýmýz olabiliyordu bazan, en uzaðýmýzdaki en yakýnýmýz. Bazan uyanýp saatlerce aðladýðýmý, gördüðüm rüyalardan etkilendiðimi hatýrlarým. Bazan bir ninni dinler gibi babaannemin sesini dinler ne söylerse söylesin ders alýr kendimce bir sonuca varýrdým. Bir gece rüyamda büyükbabamý gördüm mesela; ben bir yaþýndayken kaybettiðimiz büyükbabam bana oyuncak tabanca alýyor ve ellerimden tutup çarþý pazar gezdiriyordu. Bir gece; büyükbabam babama nasihatlarda bulunuyor, o an’da babamla büyükbabam yer deðiþtiriyor ben babam oluyordum, babam büyükbabam. Uykumda konuþtuðum tüm zamanlar ve deðiþik rüyalarla uyandýðým tüm vakitler aþk dolu gözlerle karþýlaþtýðým doðru. Hergün delirdiðim üzerine rivayetler dolaþýyor ve ben bu rivayetlerden çok uzak bir ruh halinde kendi dünyamda savaþýyordum. Karanlýk zamanlar yaþýyordum, soba sýcaklýðýna uzak geceler, kendimle konuþtuðum uzun vakitler sonucu babaannemin bana tedirgin bakýþlarýyla biten akþamlar. Oniki yaþýn ne anlama geldiðini elbet ki çocuðum olduðunda daha iyi anlayacak, onun rüyalarýnda daha bir anlam bulmaya çabalayacak ve kendimce onun rüyalarýyla özdeþleþtirilecek bir hayat yaratacaðým.

     Yüzüme bir el deðiyor, sýrýlsýklam olan bir çift göz taþýyorum uykularýmda ve sen ellerimi durmadan öpüyorsun, biliyorum; yüzüme senin elin deðiyor.

     Yýllar sonra ayný kabuslarý görüyorum, bir kadýn durmadan aðlýyor rüyalarýmda, aðlayan bir çift göz taþýyorum uykularýmda ve sen ellerimi durmadan öpüyorsun, biliyorum; yüzüme senin elin deðiyor. Gözlerime senin bakýþlarýn deðiyor, çocukluðuma kadar uzanan bir hatýra taþýyorsun cebinde ve ben çocukluðumdan hatýrlýyorum bu tadý. Uykularýmýn en derin kadýný, en güzel gözlü aðlayaný, ellerimdeki sýcak öpüþlerin sahibi, uzatmadan söylemeliyim ki; yýllar yýlý yaþadýðým beden sana ait. Senin için taþýyorum sanki tüm bu yorgunluklarý, senin için geziniyorum bu kainatý ve ben sana kavuþmak üzere görevlendirilmiþ eski bir zaman savaþçýsý. Rüyalarýma giriyorsun olur olmaz sonbahar akþamlarý, mevsimleri karýþtýrýp beni harcamalarýn da cabasý. Uykumda konuþtuðum tüm zamanlar geride kaldý farzederken sen karþýma çýkarak alaþaðý edebildin. Yok edebildin mevsimsiz bedenimi, güneþsiz gözlerimi kör edebildin, susuz topraða benzeyen tenimi karýþ karýþ gezip üzerinde hüküm sürebildin. Ellerimi ellerin farzedip herþeye ikna edebildin, beynime bir böcek girmiþ gibi delirtebildin, kalbimi sudan çýkmýþ bir balýk gibi iþkenceyle yokedebildin. Yýllar sonra ayný kabuslarý görüyorum, rüyalarýmda aðlýyorsun, ben gözlerini taþýyorum avuçlarýmda ve sen durmadan seviþiyorsun benimle, bedenimle. Ruhsuz bir halde sadece izleyebiliyorum seni, gözlerime hakim olamayýp seni hayranlýkla süzebiliyorum. Çocukluðuma geri dönüyorum, uzun soluklu seviþmelerimizde; sen hayalimdeki kadýn oluyorsun ben oyuncaðýyla oynayan mutlu bahtiyar çocuk. Sonra yine karanlýklar baþlýyor, gece esir alýyor yokluðunda beni ve ben kendimi babaannemin hikayelerine teslim ediyorum. Sonsuz bir aþkla dinliyorum, kulaðýmda yeni bir þarký gibi sözleri yankýlanýyor, karþýmda ne sen ne de babaannem. Rüyalarýmda ikiniz, biri hayatý bahþeden kadýn, öteki hayatý aþkla dolduran kadýn.
     
     
Yüzüme bir el deðiyor, sýrýlsýklam olan bir çift göz taþýyorum uykularýmda ve sen ellerimi durmadan öpüyorsun, biliyorum; yüzüme senin elin deðiyor.

                              Harbiye 30/10/09 Saraç..