Çisil çisil yaðdý yaðmur gün boyu
sokaðý, caddeyi temizledi aklý sýra,
kirlerinden arýndýrdý meydanlarý
ulularýna irilerine yaðdý aðaçlarýn hepsinin

sabahtan beri çisil bir ses ile yaðdý yaðmur
damlalarýný izledim havadayken
yere deðiþlerinde naðmelerini dinledim sonra
acýlarýda alýp götürüyor mu diye
baka kaldým ardýndan mazgala akan yaðmurun

yok yok , öyle acý falan aldýðý yoktu
sadece çöp, kir temizledi sokakta
acýlarýn üzerindeki kirleri aldý biraz
artýklarýný yüreðime býrakarak
vardý mazgala

sabahtan huzursuz uyandým zaten
baþýmda bin aðrý
yýllarýn acýs ile
göz kapaklarýmýn çapaðýný bile temizlemedim saatlerce
saatlerce
bak-a kaldým dolmabahçe sýrtýndan boðaza

akýl yordamýmýn uyanmasýný bekledim
martý çýðlýklarýnda
dalga seslerini duyarmýyým diye uðraþtýkça
vurdu yüzüme çýðýrtkanlarýn avazý

kalktým ardýndan
yol aldým uykusuzluðumdan artýk
çapaklarýmý biriktirdim günlerce üzerime kalan uykusuzluðumun hatrýna
yaralarýma pansuman yapmak için
sokaða çýktým ilk'in
ardýma bakmadan saatlerce yürüdüm
akýttým dertlerimi mazgallar üzerine
akýttým gençliðimi

özlemleri an'dým
aklýma aldým
ana'mý andým baba'mý
kardeþlerimi, dostlarýmý andým
hasret kötü þey onu anladým

yine açtým kazým'ý
bu aralar beni dinlendiren sesi hissettim yüreðimde
eve vardým kaldýrým çizgilerinden koþar adým kaçarak
dýþarýsý kir, dýþarýsý özlem, dýþarýsý hasret diye

aklýmý toparladým,
uykusuzluðumu aldým yanýma uzandým.......



derin bir sessizlik kapladý yüreðimi
duyamaz oldum sesleri
nefretleri an'maz oldum
aný'larýmý depreþtirmeden uykuya daldým

bir an soluksuz kaldým
yüreðimin susuz kaldýðýný anladým
kalktým
su serptim yüreðime
karadenizin hýrçýn dalgasýndan
açýldým
ufkumu açtým
gözümü açtým
kalktým toparlandým

hiç mi düþünmedin sen!
hiç mi bilemedin sen dedim kendime
acýmadýmý hiç yürekler yüreðinde
özlemler kalbinde
sorguladým zaman zaman kendimi
aldým götürdüm yüreðimi

kaçak dövüþtüm içimde
yüreðim ile kalbimi karþýlaþtýrmadým
Bilemedim yürek denilen kalpte mi diye
yoksa kalp mi yürek diye

kavram karmaþasýnda bekledim bir müddet
rahatlattý bu beni

ardýmda býraktýðým yalnýzlýklarýma üzüldüm sonra
bir sigara yaktým
derinden
en derininden çektim nefesimi içime
yaðmuru izledim saatlerce

içeriye süzülen o sert havanýn üþüntüsü geldi üzerime
titredim
bir sargýç aradým kendime
sarýlacak bir kendim aradým kendimde
ama býrakmýþtým seni içeride

zor geldi kalkýp gitmek yamacýna rüzgarýn
rüzgar geldi yamacýma benim
titretti titrek yüreðimi daha bir feci
daha bir feci içim acýdý önce

az önce düþtün yüreðime
hücrelerimden süzülüp
aktýn beyinimin mazgalýndan içime
ýsýnmadý içim
ýsýnmadý
acýdý yüreðim
acýydý...

daha kaç damla izliyeceðim gözümden yanaðýma akan bilmiyorum
acýlarýmý toparlayýp
kaç sevda yakacam sigaramdan bilmiyorum
bilmiyorum dökülen küllerin arasýnda kaç sen! yanýp kül oldu
kaç kere oldu
bilemiyorum...

Özlemim var yarýnlara
güzel yarýnlara
düþlerimin aydýnlýðýna kavuþanlara
bana, sana, biz'e, siz'e
özlemim var

ve bir sigara daha yaktým sabaha
yaðmur dinmiþti artýk
soðuk hiç bukadar soðuk olmamýþtýr yüreðimde

sabah olacak birazdan
hadi kalk dedi diðer yarým
yarým yarým kelimeler kaldý aklýmda tamamlayamadým
kalk git dedi
seni özleyene
senin özlediðine
varamadým...

varamadým, katamadým kendimi yollara
sevemedim ben seni doyasýya......