babacýðým günaydýn...

gecelerin tükeniþini izlerim sabahlara dek.
yeni umutlarý yarýnlara baðlayarak.
gözlerim yarý kapalý aydýnlýk bir gelecek düþü kurarým sevdiklerime.
sonra aniden kalkarým yataðýmdan bir resim albümünde mutlu hatýralarý yoklarým.
yepyeni sevgi planlarýna gözlerimi yine kapatýrken bir gelecek düþü tutuklarým sevdiklerime.
bahçemden bir demet gül karanfil sabah yataklarýnda yastýk uçlarýna iliþtirerek.
gecenin tutuklu sevgilerini birer birer býrakýrým masum yüreklerin derinliklerine.
gecenin tükeniþini hýzlandýrýrým gün ýþýðýna çabuk ulaþsýnlar diye.
yanlýzlýðýmýn ürkütücü boyutunu paylaþýrým onlarla gece ve gündüzlerime taþýdýðým sevgilerimle.
uyuþuk bir bulut misali kalktýklarýnda sabahlarý yanaðýma yaslandýklarý zaman attýðýný hissederim yüreðimin.
bir coþku baþlar bende bir telaþ hizmetliyi melek olarak görürüm kahvaltýya yardým ettiðimde.
domatesler yýldýz kesilecek peynirler üçgen yorulmam endiþelenme geceden biriktirdim bu sevgileri.
omuzlarýmda yumuþacýk güçlü bir el babacýðým günaydýn.

oðuz gölçik yazar...