Henüz nefesin idrakindeydim
Sessizliðin renklerindeki hüznün eþiðindeydim
Hevesin zenginliðini neyleyim, kalbimdeki hicranla bir seferdeyim
Sabrýn körüðünde biçareyim, kanaatin bereketinde ecirle umut içindeyim


Sakinliðin ürpertisi ihata ediyor
Gidenler hiç geri gelmiyor, ibret içinde inliyor
Hakikati kimler fark ediyor, an ve vaki olan zaman azimet istiyor
Nefesler her gün diriliyor, umutlar yenileniyor ve ruhun ahengi sesleniyor


Ne kadar kabil utanmak bilsen
Kalbimin lekeleriyle inayetin þevkine eriþsem
Nefesin azizliðinde ikamet ederek, enaniyetimden feragat etsem
Fedakârlýðýn sadakatinde eðleþsem hüznün bereketiyle hazzý nefeslensem


Ey hak bizzat acizliðimi bilensin
Ey zafiyetler ruhumda belalý bir hançerin elisin
Ey iradem söyle neden sefilliðin hengâmesinde koþulsuz zadesin
Ey aklým sen kelam et nerelerdesin ve hangi kalbin bekçiliðinde bir esirsin


Ah neyleyim giderken ne deyim
Hangi kutlu nefesin hamiyetinde idrake ereyim
Gecenin kasvetinden sürura ereyim ve kalbimle istiþare edeyim
Yolun nihayetinde fakir halimle dem içindeyim, aþkýn nefesinden azadeyim


Bilirim ki hesabýn eþiðinde esirim
Hazan kokan umutlarýmla düþen yaprak misaliyim
Esen yelin nezaretinde nefeslenirim ve hicranýn bahtýnda kaleyim
Söyleyin kime ne diyebilirim, sessizliðin kollarýnda umutlarýmla dua dilerim


Bir yazan olarak hali arz ederim
Kalbimin sahifelerinde anlamlaþan fakirliðimleyim
Ruhumun nihayetinde neden acizliðimle kavilleþen bir heceyim
Elbette ki bilirim þair olamadýðým için þiirin niteliðinden azade bir dilenciyim


Sadece halini beyan eden nefesim
An ve akan zamanda hissiyatýmý resmederek giderim
Mýsralarýn hiç birinin ezberimde olmadýðýný rahatlýkla beyan ederim
Çünkü o an ve hissedilen zamanda kalbin sesinden aldýðým esinle seferdeyim




Mustafa CÝLASUN