/dikenli göðüslerin
sabahýna uyanmaktan yoruldum/


gözbebeklerimde yeþeren þiddet
ömrümün tuvaline çizdiðim resim
þimdi hangi zincirlere vursam sebebimi


biliyorum
yürüsem mevsimin en yeþiline
üryan sesin çýðlýðý yýrtar
arafýn kulak patlatan
uðultusunu


þimdi
siz koþun gökyüzünün mavisine
takýlmayýn
varlýðýmý linç eden
þizofren duruþuma


ben
esaretimin meczup penceresinde
güneþe niþan aldým
þeytani bakýþlar alnýmda mühür
titremesin ellerin zangoç
yürüyüþüm
gayya dibine


kül rengi uðultu mezarlýðýna býraktým
cesedimin mor halini
dokunmayýn!


dudaklarýnýzdan dökülecek iki kelimeydi
aldýðým nefesin anlamý
ki… zaten sökmüþüm
ellerimin kýnasýndaki masumiyeti


gözyaþým kilitlendi
kirpiðimin ucuna


aðlatmayýn
çocuk kalan yanýmýn
bakir gülüþlerini


dökülsün kelimeler dilimin ucundan
vurun
isyanýmýn þafaðýna


Yeþim Deren