Sevgili dedeciðim

6 Aralýk Pazar saat 21:40’da göçtün gittin bu alemden ötelere doðru.Tüm ailenin yüreðini yakarak gittin aramýzdan.Duyduðum da inanmak istemese de yüreðim.Mecburdum artýk bu gidiþine alýþmaya. Birçok güzel þeyi paylaþmýþken þimdi yanýmda olmayacaðýný duymak yýktý seninle olan bütün iyi geleceðimi.Yokluðun yýktý tertemiz yüreðimi.
Saatlerce gözyaþý döktüm.Göz pýnarlarýmda ne akacak yaþ kaldý ne de gözlerim de görecek hal kaldý.
Senden geriye artýk bana sadece fotoðraflarýn kalacaktý.O fotoðraflara bakarak sana olan hasretimi giderecektim.Yüzündeki o içten samimiyeti bir daha ne bulacaktým ne de görecektim.Unutma beni gittiðin yerlerde dedeciðim.
An gelmiþti ve gömmüþtük artýk seni topraða.Aðlayýþlarýmý kimseler görmesin diye içime dökerek kalbimi dayanýlmaz bir acýyla baþ baþa býraktým.Yüreðim, bedenim yokluðuna alýþamasa da mecburdum bundan sonra seni görememeye.Görmesem de bilecektim artýk senin tüm aileni ve beni gökyüzünden bulutlarýn arasýndan gözetleyeceðine.Biliyorum bedenin aramýzda olmasa da ruhunun hep bizimle kalacaðýna.Kalbimdeki yerin hiç deðiþmemiþti dedeciðim ve de deðiþmeyecekti bir ömür.
Hatýrlar mýsýn dede seninle oynadýðýmýz oyunlarý, bana anlattýðýn masallarý, gezdiðimiz yerleri? Hatýrlar mýsýn beni ne kadar çok sevdiðini? Ne güzeldi seninle olan yýllar, aylar, haftalar, günler ve anlar. Ama þimdi hiçbirisi sen yokken güzel olmayacak.Hiçbir þey sen yokken beni mutlu etmeyecek. Keþke hiç gitmeseydin aramýzdan.Ayrýlmasaydýn benden. Ayrýlmasaydýn da yine ben senin biricik torunun sen de benim biricik dedem olarak kalsaydýn.Yine oynasaydýk masumca oyunlar.Anlatsaydýn bana dünyayý, gerçekleri ve doðrularý.Senin anlattýðýn gibi olmasa da dünya sen anlatýnca her þey gerçek oluyordu.Keþke seni görmeseydim topraðýn altýna girerken.Görmeseydim kefene sarýlýþýný.
Yalnýz Dedemi alacaðýna Allah’ým beni de götürseydin onunla birlikte.Dedemle ölüme giderken azraile teslim olurken bir damla yaþ dökmezdim.Çünkü dedemin yanýnda bütün zorluklar aþýlýr hale geliyordu.
Gittin dedeciðim girdin topraðýn altýna.Göçtün gittin.Artýk ardýndan bana günleri saymak kaldý. Sensizliðin çetelesini tutar oldum.Seninle yaþadýðým her aný beynime kazýr oldum.Hatýrlarýmda küçücük bir çocukken pencerenin önüne gelir beklerdim ne zaman gelirsin diye.Seni o köþenin baþýndan dönerken görmek sevindirirdi küçücük kalbimi.Dünyalar benimmiþ gibi gelirdi.Ama gel gör ki dede artýk ne sen köþeyi dönüp evimize gelecektin ne de ben pencerenin önüne gelecektim sen yokken.
Þu an yokluðunun 10. günü dede.Her þey giderek daha da boþ görünür oldu gözüme.Bitip tükenmiþ bir dünya da yaþýyormuþum gibi geliyor artýk.Kalbim acýnla yansa da, beynimde hala yaþadýðýmýz güzel anlar olsa da alýþmaya baþladým artýk.Biliyor musun dede sen yerinde üzülme diye ýstýrap çekme diye aðlamýyorum artýk ama yüreðime söz geçiremiyorum bunun için üzgünüm dede.Gittiðin yerler inþallah cennet olur.Ve cennetin en güzel bahçelerinde ailenin yanýna günü bekle dedeciðim.Sana ne acý çekmek ne de aðlamak yaraþýr.Sen her zaman en iyilerine layýktýn ve de öyle kalacaksýn.
Gün olacak ve gelip göreceðim seni.Mezarýnýn baþýna çöküp konuþacaðým seninle.Ama kelimeler aðzýmdan deðil yüreðimden çýkacak.Yüreðimde sana dair ne varsa onlar dile gelecekti.Güle güle dede, hoþça kal dede.Gidiyorum senin olduðun yerlerden ama bil ki senin için baþaracaðým baþarýlmasý zor olanlarý.Ne de çok isterdin baþarýlý olmamý her þeyi baþarmamý.Bak artýk dilediðin gibi olacaðým dede. Dilediðin yerlerde göreceksin beni dede.Küçük bir çocukken senin gözünde nasýlsam yýllar sonra da öyle kalacaðým.Bir çocuk saflýðýyla yaklaþacaðým her insana.Ve senden aldýðým sevgiyi daðýtacaðým her insana.
Güle güle sevgili dedeciðim
Biricik torunun Barýþ
17.12.2009