kalýn bir kütüðe önce,
sonra bir deftere yazýldý
Adýmýz,
iþte küçüðün kimliði,
analý babalý büyüsün dediler,
bir küpe gibi takýldý
kulaðýmýza
Adýmýz,
öðretmenimden duyduðumda ilk kez
çok onurlanmýþtým,
sokaklarda, bahçelerde, meydanlarda
arkamdan ünlüyorlardý
ama alýþmýþtým,
büyüdükçe daha bir ünlendi,
kürsülere çýktý,
alkýþlandý,
kaç kez ünlendi meclislerde
sayýsýný hatýrlamýyorum,
bazen arkamdan konuþulurken
duyuyordum Adýmý,
zamanla unutulacaktý elbet,
unutuldu,
soldu, sarardý,
yitirilmiþ bir kimlikti artýk,
eskidi,
bir kenara atýldý,
zamandý katili Adýmýn,
silindi sonunda Kütükten,
topraða yazýldý.