Vursun þimdi Karacadað, patlatsýn kendini



Bir daha yaksýn gönlümün kýlcalýndaki köylülerimi



Þimdi görsün hatýrýma dokunan elleri iki gözüm



Þimdi son bir defa daha aðlasýn derin yüzüm







Parçaladým bütün atlaslarýmdaki haritalarý



Kalmadý halklardan eser



Kalmadý belleðimde ki Ninova’lar, Babil’ler



Kalmasýnda artýk



Kendine bir toprak parçasý bulamayan milletler



Bakýn yine isyan türküleri söylüyor içimdeki ordular,



Yok etmeye hazýr bütün hüznümü







Bütün tekil þahýslar hastanelere inat çoðaltýyor kendini



Hastaydým, hastaydýn, hastaydý ve hastaydýlar



Sonrasýnda hastalýðý verdik neþterlere,



Masa baþýnda yastaydýk.