Geçenlerde televizyonda bir film seyrettim. Filmin adý "Bucket List" Freeman ve J. Nicholson oynuyorlar. Filmin konusu þöyle; Biri yattýðý hastanenin sahibi de olan çok zengin, diðeri ise bir tamirci karakterleri birbirinden tamamen farklý iki insanýn hayatlarý bir hastane odasýnda kesiþir. Ýkisi de kanser hastasýdýr ve kendilerine biçilen ömür en fazla altý aydýr. Bu iki farklý karakter bir süre sonra aralarýnda anlaþmaya baþlarlar. Çeþitli tartýþmalardan sonra ölmeden önce yapmak istedikleri þeylerin bir listesini yaparlar. Ve hemen uygulamaya kararverirler.

Bu listedeki yapmak istedikleri iþlerden bir tanesi de Mýsýr piramitlerini görmektir. Gerçekten de Mýsar'a giderler. Ýki yaþlý adam bir piramidin tepesine oturur. Zenci ve fakir olan ayný zamanda bir tarih meraklýsýdýr. Eski bir mýsýr inancýný o doyumsuz piramitlerin süslediði ufka bakarak anlatýr.

Bu hikayeye göre antik Mýsýr'da ölünüp öbür dünyaya gidildiðinde Tanrý insanlarý cennetin kapýsýndakarþýlar ve sorguya çeker. Tanrý insanlarý cenette veya cehenneme gönderme kararýný vermek için iki soru sorar. Birinci soru "Dünyada yaþarken mutluluðu buldun mu?" , ikinci soru ise "Yaþamýn diðer insanlara mutluluk verdi mi?"dir. Bu iki soruya olumlu cevap verenler cennete gideceklerdir.

Filmin diðer tüm sahnelerini bir kenara býraktým.
Bu soru kafamda takýldý kaldý. Gerçekten ben mutluluðu buldum mu? Ben mutluluk veren bir adam mýyým? Þimdi aynanýn karþýsýnda kendime bakýyorum. Aynadaki adam bana bakýyor. Ne kadar çarpýcý bir soru Allahým...